Zoeken

En daar zaten we dan achter slot en grendel bij de Tempeliers in het Portugese plaatsje Tomar. We wilden alleen maar het bekende klooster Convento de Cristo bezoeken, maar toen zaten we opeens opgesloten en konden geen kant meer uit. Opgesloten We hadden van andere vanlifers gehoord dat we ook echt Tomar moesten bezoeken. De stad waar ooit de Tempeliers waren gevestigd in het klooster Convento de Cristo, één van de belangrijkste Portugese bouwwerken uit de renaissance. Dat wilden we graag zien! Nadat we ons geïnstalleerd hadden op de gratis, maar drukbezochte onbeheerde stadscamping, besluiten we allereerst om de kloostertuin te bezoeken. Om vervolgens de volgende dag het klooster van binnen te bekijken. Bij de entree van de tuin stond een groot hek met daarop een bord met de openingstijden van 09:00 - 16:00. Ondanks dat het 15:55 is besluiten we als twee echte nederlanders een poging te wagen. Ze zullen de poort vast niet zonder controle afsluiten, toch? Harry Potter sleutel Om klokslag 16 uur komt er een auto met iemand van duidelijke Portugese komaf ons tegemoet. Hij zegt echter niets en laat ons gewoon doorlopen. Enige tijd later komt hij van achter weer aangereden en aangezien we ons binnen dikke tuinmuren bevinden worden we toch wat zenuwachtig. We hebben geen zin om hier een nacht te moeten verblijven. We houden de man aan en vragen of we er nog uit kunnen. De man spreekt alleen Portugees en na heel wat handgebaren van poorten en sleutels maakt hij ons duidelijk dat we terug naar het hek moeten open. De man rijdt echter gewoon door. Eenmaal bij het hek aangekomen zien we dat dit inderdaad op slot zit. Waar is onze Portugese vriend nou gebleven? Gelukkig komt de man een paar minuten later terug en haalt hij een gigantische Harry Potter sleutel tevoorschijn. Binnen twee minuten zijn we bevrijd en bedanken wij de man. Obrigado! Advertentie: De opbrengst gaat naar het bekostigen van deze website Geheime genootschappen De volgende dag brengen we, zoals gezegd, ook een bezoek aan het klooster zelf. We worden verrast door de enorme afmetingen en hoe mooi het er van binnen uit ziet. Ook vragen we ons af hoe het ook alweer zat met de Tempeliers en hoe zit het ook alweer met al die andere 'geheime' genootschappen zoals de Rozenkruisers, de Illuminatie, de Vrijmetselaars enz. Oké hier een kort overzicht voor degene die het interessant vindt: De Tempeliers (klik op het pijltje links voor meer info) Waren twee eeuwen actief (1120-1312). Deze orde bestond destijds voornamelijk uit Franse ridders, ook wel kruisvaarders genoemd. Rond 1118 legde de broederschap beloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af. Ze voerden een heilige oorlog tegen de moslims. Een aantal bijzonderheden over deze vergaande orde: Ze zijn vernoemd naar de Tempel van Solomon in Jeruzalem. De Tempeliers waren herkenbaar aan hun witte mantel met een rood kruis op de linkerborst. Ze leefden voornamelijk monastiek d.w.z. een religieuze levenswijze waarin men zich wijdt aan spiritueel werk. De ridderorde is in 1129 erkend door de Katholieke Kerk. Het waren de eerste bankiers van Europa die wisselbrieven introduceerden en geld uitleenden tegen torenhoge rentes. Tempeliers zouden in het bezit zijn van de Heilige Graal. Op Vrijdag 13 oktober 1307 werden alle Tempeliers op bevel gearresteerd. Dit werd gezien als het einde van de Tempeliers. Vandaar onze ongeluksdag vrijdag de 13e. Het gerucht dat de Tempeliers na de opheffing in het geheim bleven voortbestaan, doet al honderden jaren de ronde. Vrijmetselaars   De vrijmetselarij is in Engeland tijdens de verlichting 1650 - 1800 in Christelijke context ontstaan. Ze zijn regionaal georganiseerd in loges (ontmoetingsplekken) en streven naar geestelijke en morele verheffing, onderlinge waardering en wederzijdse hulp. Ze staan bekend om hun geheime rituelen en zijn tot op de dag van vandaag nog steeds wereldwijd actief. Een aantal bijzonderheden: Al hoewel lidmaatschap geheim is, zijn er vele bekende vrijmetselaars zoals: Willem Drees, Albert Heijn, Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt. De metselaars werken met graden. Iedere graad gaat gepaard met een inwijdingsritueel. Ook het alziend oog wordt vaak in verband gebracht met de vrijmetselaars. De stichters van Amerika (founding fathers) waren vrijmetselaars. Het alziend oog staat afgebeeld op het Amerikaanse one dollar biljet. De symboliek van de vrijmetselarij is gebaseerd op de bouwkunst en grijpt terug naar de allereerste bouwmeesters zoals Hiram, die voor koning Salomon de Tempel van Jeruzalem bouwde. Rozenkruisers   De Rozenkruisers waren een besloten genootschap uit de 15de eeuw. De beweging werd opgericht door Christian Rosenkreutz in 1407 en ze zouden in het bezit zijn van een enorme schat aan geheime kennis. Het werd een mystieke beweging die morele en religieuze hervormingen nastreefde en alchemie en natuurfilosofie combineerde. Een aantal bijzonderheden: De Rozenkruisers geloofden in letterlijke onzichtbaarheid en beweerden te kunnen praten met geesten en engelen. Ze zouden in het bezit zijn van het levenselixer en daardoor onsterfelijk zijn. Ze beweerden zelf te kunnen beslissen wanneer hun tijd was gekomen om te gaan. Ook beweerden ze in het bezit te zijn van de Steen der Wijzen waardoor ze oneindig rijk waren. Illuminatie   Illuminatie, ook wel de verlichten genoemd, is een geheime genootschap van rijke mensen dat de wereld bestuurt. Het is in 1776 opgericht door de Brit Weishaupt. Het succes is voor een deel te danken aan het plaatselijke Vrijmetselaars Loge waarop de Illuminatie hun organisatiestructuur hebben gebaseerd. Ze ontkennen niet het bestaan van een God, maar geloven dat rationaliteit de sleutel is om de wereld te begrijpen. Een aantal bijzonderheden: Daar waar de Vrijmetselaars vooral voorkomen in de Da Vinci Code (Dan Brown) komen de Illuminatie vooral voor in het boek Bernini Mysterie . Een bekenden complottheorie over de Illuminatie is dat ze uit zijn op wereldheerschappij. Bekendheden zoals Madonna, Obama, Beyoncé, Lady Gaga maken volgens theorieën veel gebruik van 'verborgen' Illuminatie symboliek. Er wordt beweerd dat deze sterren hun ziel hebben verkocht in ruil voor roem. Geheime genootschappen vandaag de dag Ook vandaag de dag zijn er nog geheimzinnige genootschappen: Zo is er de Bilderbergconferentie. De Bilderbergconferentie is een politieke bijeenkomst waarbinnen internationale beeldvorming en ideeën centraal staan. Deelnemers zijn invloedrijke figuren uit de Westerse wereld , voornamelijk uit het bedrijfsleven, politiek, wetenschap, media en de financiële wereld. Ook ons koningshuis en Mark Rutte (in zijn rol als MP) is deelnemer aan deze conferenties. Niets wat tijdens de conferentie besproken wordt mag openbaar worden. Dit is een mooie voedingsbodem voor complotdenkers. Je weet immers niet wat er achter gesloten deuren besproken wordt. "Geheimpje; iets wat je iedereen vertelt, maar wat niemand mag weten" Onderzoek In ons ''onderzoekje'' naar deze verschillende geheime genootschappen werden we diverse keren in verwarring gebracht. De verschillende genootschappen, met name Vrijmetselaar en Illuminatie worden veel termen en symbolen door elkaar gebruikt. Terug naar Tomar. Wij hebben onwijs genoten van deze bijzondere plaats. We waanden ons even helemaal terug in de tijd. Dat was niet moeilijk, omdat de stad vergeven is van tempeliers symboliek. Waar zijn we? 4,428 km sinds ons vertrek. We rijden een prachtige route naar de Serra da Estrela, het hoogste punt van Portugal. Op het hoogste punt zelf is het echter zeer mistig en zien we niets. Na Serra da Estrela rijden we door naar Tomar om daar het klooster te bezoeken. We vervolgen onze route naar Nazaré dat bekend staat om de hoogste golven van de wereld. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!

Ken je het televisieprogramma De gevaarlijkste wegen van de wereld ? De route die zangeres Maan en rapper Sjaak in Portugal hebben gereden, hebben wij afgelopen week zoveel mogelijk afgelegd. Inspiratie Voordat we op reis gingen hadden we ons behoorlijk verdiept in de dingen die we in Noord Spanje wilden bekijken. Van Portugal wisten we eigenlijk niet zo veel. Ja de steden Lissabon en Porto en de Algarve natuurlijk. Maar verder... Internet is je beste vriend en zo kwamen we bij het televisieprogramma De gevaarlijkste wegen , de Portugal editie. Zangeres Maan en rapper Sjaak nemen de meest uitdagende wegen en komen op de mooiste plekjes. Dat lijkt ons ook wel wat! De uitzending kan je hier terugkijken. Advertentie: De opbrengst gaat naar het bekostigen van deze website Podence Het hoogtepunt van de uitzending vinden we het dorpje Podence. Hier vieren ze al eeuwenlang carnaval. Het is één van de belangrijkste traditionele evenementen van Noord-Portugal. De grote betrokkenheid van de bevolking die deze traditie al eeuwenlang heeft kunnen bewaren en het belang ervan op de evenementenkalender van de regio waren voor UNESCO doorslaggevend om het Carnaval van Podence aan de werelderfgoedlijst toe te voegen. Maskers Met carnaval lopen de "duivelse" Caretos - jongens gekleed in kleurrijke kostuums. De maskers zijn gemaakt van blik, hout of leer met een puntneus en bellen aan hun riem. Zo lopen ze vrolijk springend en lawaaimakend door het dorp. Op die manier proberen ze indruk te maken op de meisjes. Helaas waren we er niet op hét juiste moment (vanaf Vette Zondag tot dinsdag van carnaval), maar het dorp was desondanks toch zeer de moeite waard om te bekijken. Alle huizen in het dorp zijn namelijk beschilderd met de meest prachtige afbeeldingen van met name de bemaskerde mannen. Echt fantastisch om te zien! "Ware moed is niet geen angst te hebben, maar zijn angst te overwinnen!" Spannende wegen Tijdens de route kwamen we op wegen die best spannend waren. Zo reden we op een zeer stijl bergweggetje met haarspeldbochten. Het eerste stuk ging best goed, maar op een bepaald moment was het te stijl voor Globus 2 . De wielen slipten door als ik naar boven wilde rijden en als ik remde dan gleden we steeds een stukje verder weg naar beneden richting afgrond. Wat nu? Verder omhoog lukt dus niet, keren is geen optie. Een heel stuk achteruit dan dus maar en heel voorzichtig met de rem. Uiteindelijk konden we toch nog ergens voorzichtig keren en moesten we een heel stuk omrijden. Trouwens, de dorpjes kunnen hier ook erg spannend zijn. Van een tweebaansweg rijd je een dorpje in waar het opeens zo smal wordt dat Globus 2 maar net tussen de huizen past. Angst Met af en toe het angstzweet op de rug trotseren we dus de route van de gevaarlijkste wegen van Portugal. Van wie was dit idee ook alweer? Na de route rijden we door de prachtige Douro vallei om vervolgens bij Porto uit te komen. Angst overwinnen is trouwens wel een heel fijn gevoel. Je kunt bang zijn om in een angstig moment te komen, dat is niet fijn en meestal ook nog eens overbodig. Op het moment dat je de angst echt voelt, zoals op sommige momenten tijdens onze tocht, is het zeker ook niet fijn, maar wat een euforisch gevoel wanneer het moment voorbij is! Waar zijn we? 4.090 km gereden sinds ons vertrek. Na het National Park Peneda-Gerés zijn we via het dorp Podence richting de oostgrens met Spanje gereden waar de rivier de Douro het land binnenkomt. Vanaf daar hebben we de rivier gevolgd door de Douro vallei naar Porto. Natuurlijk hebben we een dagje Porto gedaan. Daarna hebben we een stukje zuidelijker van een paar dagen strand genoten. Nu zijn we aangekomen bij Serra da Estrela. Het hoogste punt van Portugal. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!

Wanneer je zo een aantal weken op reis bent doe je natuurlijk een hoop ervaring op. Leuk om in deze blog er een aantal te delen. Laat ik beginnen met een hele positieve ervaring voor wat betreft een wandel-app. AllTrails De fervente wandelaar kent hem waarschijnlijk al lang, maar wij hebben de AllTrail wandel-app pas net ontdekt. Alle wandelpaden die we tot nu toe wilden gaan doen stonden vermeld in deze app. Je krijgt precies de juiste informatie over de route. Natuurlijk over de afstand, maar ook of het een rondje of een enkele reis is. Hoeveel hoogteverschil er afgelegd moet worden enz. enz. Allemaal basisinformatie over de route, maar wat echt een toevoeging is dat wanneer je van de route afwijkt, je een melding op je telefoon of op je watch krijgt. Dit hadden we voor bepaalde routes in Spanje, die slecht aangegeven waren, echt nodig. Ideaal dus, anders waren we nu nog steeds aan het lopen :-) De app is beschikbaar voor Apple en Android . Het gaat niet alleen om wandelroutes in Spanje, maar wereldwijd. Een abonnement kost slechts € 30,- per jaar. Een handige preview functie van de route is ook beschikbaar Reclame Nu zou je kunnen denken dat ik aandelen heb in de AllTrails app of dat ik betaald krijg bij elke download, maar dat is niet het geval. Geen reclame dus, maar gewoon een eigen positieve ervaring. Nu ik het toch even over reclame heb, wat doet die bol.com advertentie toch steeds tussen de teksten? Wanneer je daar op klikt en je koopt iets via de site dan krijgen we daar een klein percentage van. Voor jou maakt dat niet uit, je betaalt de normale prijs en wij verdienen er dus een klein beetje mee. Op deze manier hopen we in ieder geval de kosten voor deze website terug te kunnen verdienen. De kosten daarvan zijn zo'n € 350,- per jaar en het zou mooi zijn wanneer we dat kunnen bekostigen uit de bol.com inkomsten. Dus wil je ons steunen en heb je iets nodig van Bol klik dan eerst even op onderstaande banner en doe dan je normale ding. Bij voorbaat grote dank, je helpt ons er enorm mee. Advertentie: Gasfles Na drie weken reizen kwamen we erachter dat het gas toch harder gaat dan verwacht. Afgelopen twee jaar doe ik ruim een halfjaar met een grote gasfles, maar nu was er al 40% verbruikt na één maand. Het verschil zal ongetwijfeld liggen aan de studenten kookkunsten van Richard en de haute cuisine kookkunsten van Kelly. Kelly kookt elke avond een voortreffelijk maal, maar dat kost dus ook wat meer gas dan ik had ingeschat. Wat nu? In Spanje en Portugal kan je de Nederlandse gasfles niet vullen of omruilen. Een nieuwe gasfles kopen is hier ook een heel gedoe. Je gasinstallatie moet dan eerst gekeurd worden door een officiële instantie. Dat wordt dus zuinig aan doen de komende periode. "Eén van de voordelen van in het buitenland verblijven is dat je bij het televisiekijken de reclame tenminste niet snapt." Waterkoker Zuinig aan doen kan o.a. door bijvoorbeeld af en toe noedels te eten met water uit de waterkoker. Dat bespaart behoorlijk wat gas. Dan moet de waterkoker het natuurlijk wel blijven doen. Dat was helaas niet het geval. Vorige week hield hij er plotseling mee op en moest er een nieuwe komen. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan. Van Spaanse kennissen hebben we gehoord dat waterkokers in Spanje niet zo gangbaar zijn. En dat hebben we gemerkt! We hebben stad en land afgezocht voor een geschikt exemplaar. Want ze zijn er wel, bijvoorbeeld bij MediaMarkt, maar dat zijn dan exemplaren die teveel vermogen vragen. De elektrische installatie van Globus kan maar zo'n 1500 Watt aan, terwijl de meeste kokers ruim boven de 2.000 Watt zitten. We hebben diverse kampeerwinkels en camperwinkels bezocht, maar helaas zonder resultaat. Uiteindelijk in Santiago de Compostella, wat een leuke stad is dat trouwens, konden we er een vinden gewoon bij de Carrefour. Een exemplaar met maar een halve liter inhoud en slechts 650 Watt. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn gered! Waar zijn we? 3.241 km sinds ons vertrek. Op 3 okt zijn we de grens tussen Spanje en Portugal gepasseerd bij het enige National Park, Peneda-Gerés, dat Portugal rijk is. Er zijn hier weer veel prachtige wandelingen te maken. Ik heb zelfs al gezwommen in een waterval. Kan ik dat ook weer van mijn bucketlist afstrepen. Helaas is het weer niet zo mooi momenteel en voorspellen ze veel regen voor de rest van de komende week dus we denken eraan daarna snel verder af te zakken naar het zuiden. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

We zijn nu drie weken onderweg en normaal zouden we maandag weer naar kantoor moeten. Nu niet! Nu hebben we het gevoel pas net vertrokken te zijn en dat is ook zo. Ons avontuur is pas net begonnen. Vier weken vrij Ooit ben ik een keer vier weken met de camper naar de Noordkaap geweest. Alle andere vakanties waren hooguit drie aaneengesloten weken. En nu ben ik al bijna 1,5 maand gestopt met werken en zijn we onze reis pas net begonnen. Zo onwerkelijk! Natuurlijk ik ben enorm benieuwd hoe het met de collega's en met de omzet gaat, maar mis ik het? .... Nee lieve mensen, sorry nee. Nog niet in ieder geval. Advertentie: Budget van € 500,- De eerste weken gingen, zoals we ook van plan waren, in een hoog tempo. Inmiddels zijn we in Spanje aangekomen en is de rem erop gegaan. Dit om twee redenen; 1 we willen veel meer van de omgeving zien en 2 we hebben een budget van € 500,- per maand voor campings en diesel. Door de enorme afstand die we de eerste twee weken hebben afgelegd is dat budget voor de maand september zo goed als op. Ruta del Cares Tijd dus om meer te wandelen en van de omgeving te genieten. De afgelopen twee dagen hebben we bij elkaar 40 km gehiked. Zo hebben we de bekende Ruta del Cares gelopen. Een wandeling van 24 km door een kloof langs de rivier de Cares in het natuurgebied Picos de Europa . De dag daarna de PR-PNPE-20 gelopen vanaf het dorpje Sotres. Missie Als je zo aan het hiken bent zijn wij gewend om voorbijgangers aan te kijken en te groeten. De Spanjaarden, zo is onze ervaring, kijken je nauwelijks aan en groeten je niet spontaan. Misschien is dat zelfs in deze regio onbeleefd? Ik had dan ook een missie... Iedere voorbijganger groette ik met een uiterst vrolijk "Holá". Helaas ben ik in mijn missie niet geslaagd. Na 472 "Holá's" heb ik de moed opgegeven. Missie gefaald. Misschien is er toch meer nodig om een cultuur te veranderen. "Wandelen is even alles laten lopen" Botermes in de jam Wat ik dus eigenlijk aan het doen was is anderen proberen aan te laten passen aan mijn 'normaal'. Is mijn normaal dan beter? Wat is dat toch dat we de neiging hebben anderen te willen veranderen naar onze eigen maatstaven? Ik merk dat ook tussen Kelly en mij. We zitten nu voor het eerst langere tijd op slechts 8 m 2 en hebben geen mogelijkheid ons even te distantiëren van elkaar. Mijn manier van doen is dan natuurlijk de beste en Kelly mag zich aanpassen..... Of toch niet? Mag ik me ergeren aan het feit dat ze met een vuil botermes in de jam gaat zodat daar allemaal boterresten in achterblijven? (Nu maar hopen dat ze deze blog ook leest 😃) Hoe tolerant ben ik eigenlijk? Samen reizen in Globus 2 is toch even net wat anders dan samen een IKEA kast in elkaar zetten. Dankbaar Begrijp me niet verkeerd het gaat echt onwijs goed tussen Kelly en mij en we genieten echt met volle teugen. Best bijzonder dat we zo onwijs goed in elkaars energie kunnen vertoeven zonder enige irritatie. Zo trots en dankbaar dat we elkaar hierin gevonden hebben en de mogelijkheid hebben dit avontuur samen aan te gaan. Waar zijn we? 2.261 km van huis! Op onze vorige blog reageerde iemand: "Van huis? je hebt je huis toch altijd bij je?" En dat is helemaal waar. Het zullen de ontwenningsverschijnselen wel zijn. We zijn nu bij Picos de Europa een bergketen zo'n 20 km ten zuiden van de Spaanse noordkust. Een prachtig gebied waar je ook fantastisch kunt hiken. Het is enorm groen wat o.a. ook zal komen doordat het hier regelmatig regent, iets wat we dan ook al gemerkt hebben. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Na maanden van voorbereiding zijn we nu dan toch eindelijk echt vertrokken. Waar gaan we dan naartoe vragen veel mensen ons. We willen niet teveel plannen en vooral leven in het moment. Maar 's morgens wakker worden en geen idee hebben welke kant op te gaan is ook niet echt fijn. Naar het zuiden De mensen die ons kennen gaan er eigenlijk vanuit dat we als eerste naar het noorden zullen vertrekken. Naar ons geliefde Scandinavië. En zeker dat trekt ons enorm, maar aangezien de dagen alweer korter worden en weldra de winter valt in Scandinavië hebben we besloten om toch maar eerst naar het zuiden te vertrekken. Een regio die we niet of nauwelijks kennen. Advertentie: Baskenland Aangezien we absoluut geen francofiel zijn is het eerste reisdoel Baskenland om vervolgens langs de kust van Portugal verder af te reizen naar het zuiden. Hoelang we daar over doen dat zien we wel. Op weg naar Spanje willen we eerst nog wat restanten van de Eerste en Tweede Wereldoorlog in Belgie en Frankrijk bezoeken. "Een werkelijke ontdekkingsreis ligt niet in het zoeken naar nieuwe landschappen, maar in het kijken met andere ogen" WOI Op ons gemakje zakken we dus af via Belgie, langs de kust van Frankrijk naar ons eerste echte reisdoel. Met name Kelly heeft interesse in WOI en wil daarom graag wat overblijfselen bekijken. Op dus naar de regio rondom Ieper waar diverse grote veldslagen zijn geweest. We bezoeken Tyne Cot Cemetery , de grootste Commonwealth begraafplaats ter wereld. Maar liefst 12.000 mannen liggen hier begraven. Vervolgens bezoeken we Bayernwald . Hier zijn Duitse loopgraven te zien. Het is moeilijk voor te stellen hoe het geweest moet zijn in die tijd. WOII Nadat we de Eerste Wereldoorlog onder de loep hebben genomen trekken we verder naar Normandië waar we inzoomen op de Tweede Wereldoorlog. We bezoeken Point du Hoc . Dit was een belangrijke verovering voor de Amerikanen en bepaalde voor een groot deel het succes van D-day. We rijden door naar Omaha Beach en vervolgens bezoeken we nog de Amerikaanse begraafplaats in de buurt. De begraafplaats is zeer groots opgezet en echt Amerikaans. Terwijl we langs de graven lopen horen we Star-Spangled Banner op de trompet. We worden er stil van. Saillant detail is misschien dat de beginscène van de film Saving Private Ryan op deze begraafplaats is opgenomen. Verder naar het zuiden Na al deze aandacht voor de oorlogen hebben we behoefte aan luchtere zaken. We besluiten, nu we er toch zijn, het eilandje Mont Saint Michel en verder naar het zuiden de hoogste duinen van Europa Dune du Pilat te bezoeken. Verder speuren we naar zo mooi mogelijke overnachtigsplaatsten wat ons op een enkele uitzondering na best goed lukt. Onze eerste week eindigt vlak over de grens met Spanje op een plekje met een waanzinnig uitzicht. 2.000 km van huis De week is voorbij gevlogen en de eerste 2.000 km staan op de teller, wat hebben we al veel gezien en wat hebben we het fijn samen. De eerste week samen op 8m2 hebben we fantastisch doorstaan. Nu we in Spanje zijn aangekomen is het zorg ons tempo wat te verlagen. Minder rijden en meer wandelen, lezen en studeren. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Eind juli en gisteren hadden we eindelijk een echte warme zonnige dag. Vandaag komt het echter alweer met bakken uit de hemel. Wat hebben we toch een hoop nattigheid achter de rug. We zijn die regen echt wel een beetje zat. Toch is er iets heel bijzonders met al dat water aan de hand waar we niet elke dag bij stil staan. Modderspetters Grote plassen op de camping, modderspetters op onze schone benen na het douchen bij terugkomst bij Globus. Water, water en nog eens water. Door de Japanse wetenschapper Masaru Emoto is 12 jaar onderzoek gedaan naar water. En dan met name naar het geheugeneffect en de energetische eigenschappen ervan. Hij ontdekte dat water beïnvloed kan worden door muziek, woorden, straling en zelfs door positieve of negatieve gedachten. De experimenten waren vrij simpel van aard. Water uit dezelfde bron werd in dezelfde soort glazen flessen geschonken en blootgesteld aan tegenovergestelde invloeden zoals:  Flessen met water werden beplakt met liefdevolle en hatelijke woorden.  Flessen met water werden beplakt met foto’s van natuur en met foto’s van oorlogsactiviteiten.  in een ander experiment werd de invloed van de straling van een mobiele telefoon op water vergeleken met water die in de natuur was achtergelaten.  om de reactie van water op muziek te onderzoeken werd water geplaatst voor speakers met rustige muziek en ruige muziek zoals Heavy Metal. Om deze invloeden zichtbaar te maken werd het water door het team van Masaru Emoto bevroren en gefotografeerd onder een microscoop.  Advertentie: Resultaten De resultaten van deze experimenten zijn verbazingwekkend. Watermonsters die werden blootgesteld aan positieve woorden, beelden, muziek, etc, kristalliseerden met buitengewone vormschoonheid. Dit in tegenstelling tot watermonsters die werden onderworpen aan negativiteit en/of ruwere beïnvloeding. Deze kristallen vervormden vaak of konden geen kristalvorming krijgen. Wat we nog fascinerender vinden is dat zelfs is aangetoond dat de kristalvorming anders is wanneer je bij water mediteert. De kristallen vormen zich dus anders bij bepaalde gevoelens en gedachtes van mensen in de buurt. De omgeving heeft invloed Water is dus in staat drager van informatie te zijn. Het zet informatie om in vorm en de vorm bevat de informatie die later ‘teruggelezen‘ kan worden. Als gevoelens en gedachtes in stoffen zoals water kan gaan 'zitten' zou dit dan ook niet de reden kunnen zijn dat eten dat met liefde en zorg bereid is lekkerder smaakt dan iets uit een pakje komt? Rudolf Steiner, de grondlegger van de Antroposofie, vond het belangrijk dat bij het produceren van geneesmiddelen dit gedaan werd met liefde en aandacht. Bij Weleda, waar ik jarenlang heb gewerkt, is dit nog steeds standaard protocol. "The mind is like water. When it's turbulent, it's difficult to see. When it's calm, everything becomes clear." Water uit de kraan Water lijkt altijd gewoon water. Je kan het drinken en het lest de dorst. Al lijkt het water uit onze leidingen weliswaar schoon het is niet te vergelijken met water uit een stromende bergbeek waarbij de kristallen mooi en compleet zijn. Met deze kennis en de wetenschap dat wijzelf uit 70% water bestaan kijk je dan nu niet heel anders naar water? Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Surprise! Daar stond ineens mijn familie op de camping in Enschede. Kosten noch moeite waren gespaard. Slingers, hapjes, drank, taart, BBQ en cadeautjes hadden ze meegenomen. Het was een geweldig afscheidsfeest en tevens de laatste keer dat we elkaar zouden zien voor onze grote reis. Naastenliefde Toen de familieleden aankwamen was ik eigenlijk wat prikkelbaar. De dingen die we nog moesten regelen zo vlak voor vertrek gingen mij niet in de koude kleren zitten. We waren de verbinding met elkaar, maar vooral die met mezelf even kwijt. We waren eerst dan ook niet bepaald uitgelaten over deze surprise party. Een uur later zaten we gelukkig heel ontspannen aan een stuk zelfgebakken taart en een kopje koffie. Uiteraard waren we overdonderd door dit verrassingsbezoek, maar wat voelden we ons daarna geliefd. Dankbaar met deze lieve mensen om ons heen, het programma 'Ik vertrek' was er niets bij ;) "Als alles volgens het boekje gaat, heb je niets te vertellen" Final countdown Inmiddels heb ik ook mijn laatste werkdag achter de rug en wordt het ook voor mij nu heel concreet. De laatste dingen inpakken, de auto verkopen, een ander telefoonabonnement afsluiten, verzekering aanpassen, allemaal zaken die geregeld moesten worden. Komende woensdag laten we Enschede achter ons om in het westen een strandconcert te bezoeken. Om vervolgens vrijdag definitief door Europa te gaan trekken. Advertentie: Concert Maar eerst hadden we nog een openluchtconcert van Xavier Rudd op de planning staan. Helaas moesten we na het voorprogramma het terrein door het plotselinge noodweer in allerijl verlaten. Tot onze grote vreugde kon het concert een paar dagen later alsnog doorgaan! Het was een prachtige avond. De muziek van Xavier past perfect bij ons toekomstige vanlife leven. After party Na het concert zaten we nog vol adrenaline. We besloten om Globus 2 vlakbij de uitgang te parkeren in de hoop andere concertgangers over te halen voor een afterparty. Muziek uit de speakers, “discolampen” aan en dansen maar. Al gauw kwamen er mensen een kijkje nemen en feestten gezellig mee. Uiteindelijk ook drie spontane vrouwen uit Nijmegen. Enthousiast stapten ze Globus 2 binnen en keken ze verwonderd rond. Niet heel veel later hoorde ik Richard ineens zeggen “schat, er liggen twee vreemde vrouwen in ons bed, maar ik doe niks hoor”. De dames stelden ongefilterde vragen zoals ''of je wel goed kan seksen in zo'n kleine ruimte''. Wat een lol en gekkigheid die avond, maar vooral ook verbondenheid en helemaal in het hier en nu leven. Hoeveel van dit soort avonden gaan we straks nog meer beleven? Samen met andere mensen om een kampvuur zitten, mooie gesprekken voeren en de essentie van het leven mogen ervaren. Opnieuw kiezen De onrust van afgelopen weken was onnodig. Ik ben niet onrustig, ik voel me onrustig. We hebben de neiging om ons te vereenzelvigen met dat wat we voelen en ons hele humeur erdoor te laten bepalen. Als je dit los van elkaar kan koppelen kies je zelf wat je raakt en wat niet raakt. Vaak is het je ego die de boventoon voert, maar het is niet wie je daadwerkelijk bent. En alle onvrede die je ervaart en kritiek die je op anderen uit, zegt alleen iets over jezelf. Kies daarom iedere dag opnieuw voor fijne gevoelens die jou mogen raken en laat gevoelens van onvrede snel van je afglijden. Dit klinkt allemaal heel eenvoudig, maar is in de praktijk best moeilijk. In het boek Choose again van Diederik Wolsak wordt een handig stappenplan beschreven hoe je dit kan aanpakken. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Afgelopen week stond voor mij in het teken van loslaten. Afgelopen woensdag was, ondanks dat het officiële afscheidsfeest vorige maand al was, mijn laatste werkdag bij Weleda. Sleutels, laptop, pasjes en auto inleveren dus. Het voelde allemaal heel erg definitief en dat is het natuurlijk ook. Waarom hebben we over het algemeen toch zo'n moeite met loslaten? Loslaten Negen maanden lang weet ik al dat deze dag er aan zat te komen. Ik heb nog geen dag spijt gehad van die beslissing en toch.... Afgelopen weekend de familie van Kelly nog een rondleiding gegeven door het pand en de tuin. Als ik het dan later over Weleda heb dan hebben ze er in ieder geval een beeld bij. Waarom is loslaten toch zo moeilijk? Dit is toch precies wat ik wil? Onder de moeilijkheid van het loslaten zit een stuk vrees. Wat als het reizen toch niet ons ding is? Krijg ik ooit weer zo'n goede baan? Kan ik ooit een werkgever vinden die net zo maatschappelijk verantwoord is? Kan ik mijn kinderen en andere familieleden wel achterlaten? Ik weet nu wat ik allemaal heb en kies voor zoveel onzekerheid, is dat nu wel verstandig? Advertentie: De bomen en de blaadjes De afgelopen weken ben ik er in mijn hoofd natuurlijk ook heel erg mee bezig geweest. Elke dag stond in het teken van overdragen en laatste afspraken en gedag zeggen. En elke keer denk je dan: ik mag het loslaten. Maar de grap is hoe meer je actief bezig bent met loslaten je het eigenlijk juist meer vasthoudt. In de zweethut ( Een zweethutceremonie is een ritueel dat door de Native Americans gebruikt wordt als voorbereiding op belangrijke evenementen) hebben ze het daarom vaak over dat je het mag toelaten i.p.v loslaten. Net als de bomen in de herfst. Die laten echt de blaadjes niet los. Nee ze laten toe dat de blaadjes de boom loslaten. Als je het toelaat ben je er niet zo krampachtig mee bezig. Van betekenis Als je je ergens echt diepgaand aan gehecht hebt, of dat nu een persoon of een baan is, dan doet scheiden pijn. Je kan dit natuurlijk bagatelliseren: Nee hoor het was maar werk of nee hoor ik heb eigenlijk altijd al geweten dat we ooit uit elkaar zouden gaan. Of je kan boos worden: mijn partner is echt een grote &%# wil hem/haar nooit meer zien of mijn leidinggevende was zo'n &%# blij dat ik er weg ben. Maar als je dat doet is de gezamenlijke periode eigenlijk zinloos geweest. Dan had je je tijd beter anders kunnen besteden. Ga je liefdevol uit elkaar en neem je je rouw dan kan de tijd samen van grote betekenis worden. De tijd die ik bij Weleda gewerkt heb is van grote positieve invloed geweest op mijn persoonlijke ontwikkeling. "Loslaten is niet altijd nodig, laten is meestal al genoeg" Toekomst Nu klinkt dit allemaal heel zwaar maar er staat tegenover dat er een pak verantwoordelijkheid van mijn schouders is gevallen. Pas als je echt gestopt bent met werken voel je hoe zwaar die last eigenlijk was. Ook staan we nu aan het begin van een fantastisch avontuur. Al zeven jaar ben ik bezig met later. En wat als je dat later nooit haalt? Nu is later dan toch echt begonnen. Gestopt met werken en eind deze maand, als Kelly ook gestopt is met werken, start ons grote avontuur waar we al zo lang naar uitkijken. We hebben er zo'n zin in. Kom maar op toekomst, ik laat graag toe dat die andere zaken mij loslaten. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Ze zeggen wel eens dat het leven een feestje is, maar dat je zelf de slingers moet ophangen. Voor ons zijn de slingers afgelopen maand opgehangen. We hadden namelijk twee feestjes te vieren. 100ste blog Het eerste feestje is dat dit onze 100ste blog is. Wauw, de honderdste! Twee en een halfjaar geleden begonnen we blogjes te schrijven over de ombouw van onze Globus. Het hele ombouwproces is vastgelegd om andere mensen te inspireren en ze hiermee konden leren van onze ervaringen. Zelf hebben we tenslotte ook het hele internet afgestruind voor informatie. Destijds werden de blogs aangeklikt door zo'n 100 tot 200 mensen en nu worden onze blogs tussen de 1.500 en 5.000 keer gelezen. Hier zijn we trots op en we willen graag iedereen hartelijk bedanken voor het volgen van onze verhalen! Alle blogs over de ombouw zijn hier te vinden. "Feest schept verbondenheid, omdat je het samen viert" Feestje Er was nog een feest. Afgelopen donderdag was namelijk mijn afscheidsfeest bij Weleda. Dat hebben ze niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Na 14 jaar en 7 maanden is het tijd voor een nieuwe grote stap. Tijdens het jaarlijkse Weleda zomerfeest was er ook aandacht voor mijn vertrek. Er waren speeches van mijn baas uit Zwitserland, die speciaal voor deze gelegenheid was overgekomen en mijn collega directeur. Ook waren er mooie cadeautjes zoals een afscheidsboek met bijdragen van alle medewerkers, nieuwe velgen voor Globus en speciale zelfgebrouwen Weleda Limoncello. Alles in aanwezigheid van mijn familie en onder het genot van lekker eten en drinken, muziek en prachtig weer. Wat een geweldige avond en een voor mij waardevolle herinnering. Rituelen Ik heb het afscheid van medewerkers altijd al serieus genomen bij het schrijven van speeches en het organiseren van recepties. Nu kon ik zelf aan den lijve ondervinden hoe belangrijk ze zijn. Herman van Dijn (filosoof) legt in zijn boek ‘ Rituelen. Waarom we niet zonder kunnen ’ uit waarom rituelen zo belangrijk zijn in ons leven. Zonder rituelen hebben mensen volgens hem geen natuurlijke of rationele manier om met grote momenten in het leven om te gaan. Advertentie: Rouw Het weekend na het feestje was ik chagrijnig en ik wist niet goed waarom. Ik had juist zo'n mooi feest gehad en zat nog na te genieten met het lezen van 'het afscheidsboek'. Arme Kelly die het een beetje moest bezuren door mijn humeur. Tot ik me opeens realiseerde dat dit rouw was. Ja natuurlijk, ik ga iets prachtigs doen, op groot avontuur. Tegelijkertijd laat ik ook iets achter waar ik van hou. Weleda was "mijn" bedrijf. De rol die ik daar mocht vervullen bepaalde voor een groot deel ook mijn identiteit. Nu valt dat weg en en kies ik voor een onzekere toekomst. Toen ik me dat realiseerde en hardop uitsprak was mijn nukkige bui vrijwel gelijk verdwenen. Het mag dan ook best allemaal even zeer doen. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Leven wij in een droomwereld? We idealiseren ons 'reizen zonder eindtijd' enorm. Dat hebben we zelf ook wel door. Natuurlijk zal niet alles rozengeur en maneschijn zijn. Maar wat vinden we het heerlijk om te dromen! En dromen we eigenlijk niet allemaal? Op het werk zijn we veelal alert en wakker, maar in ons privéleven lijken we wel in een droomwereld te verkeren. Levensplan Ik bedoel daarmee dat we op het werk constant 'aan' staan. We moeten opletten, alert zijn, kan het niet anders, hoe ziet komend jaar eruit, hoe kom ik over op anderen, presteer ik wel goed genoeg enz. enz. Als we vervolgens thuiskomen zijn we moe. Mogen we lekker ontspannen en genieten van onze welverdiende rust. Echter met ontspannen en genieten verstrijkt ook de tijd ongemerkt voorbij. Of hebben we voor ons privéleven ook een visie, een strategie een plan met concrete doelen? Gelukkig niet zal menigeen zeggen. Toch houd ik ervan om voor mijn privéleven ook een plan te hebben. Als je zelf geen plan hebt is de kans groot dat je het plan van een ander leeft. Ritje met de taxi. Stel je stapt in een taxi en de chauffeur vraagt waar gaat de reis naartoe? Je antwoordt: "ow maakt niet uit breng me maar ergens heen." Na een uurtje rijden kom je op een vreselijke plek en de chauffeur zegt dat je op de bestemming bent.... Had je niet beter zelf een bestemming kunnen bedenken? Ergens waar je zelf graag naartoe zou willen. Is het op de weg van het leven niet net zo? "Droom niet je leven... maar leef je dromen" Mijn plan Mijn plan is al jaren: reizen zonder eindtijd en dan niets meer te moeten. Kijken wat er op ons pad komt, wat het universum in petto heeft. Uit de dingen die ik leuk vind mag iets gaan ontstaan. Over een maand of drie dan is het zover en gaan we dit plan verwezenlijken. Op weg met Globus en dan maar zien wat er gaat gebeuren. Advertentie: Contradictie Maar hé, zit daar niet een enorme contradictie in? Ik heb dus eigenlijk het plan om straks geen plan meer te hebben.... Wat maak ik me dan al die jaren druk over mijn plan? Natuurlijk het plan van de afgelopen jaren geeft me nu de vrijheid om mijn baan op te zeggen en het avontuur van reizen aan te gaan. Er is genoeg buffer om even vooruit te kunnen alvorens er weer geld verdiend moet worden. Hoe? Wederom geen plan! Eigenlijk best lekker om geen plan te hebben en te verkeren in een droomwereld. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Nog drie maanden en dan gaan we onze vrijheid tegemoet. Het komt nu echt heel dichtbij. Mijn opvolger is inmiddels aangenomen en zal beginnen op 1 juni. Vanaf dan kan het overdragen en afbouwen echt beginnen. Het verlangen naar vrijheid wordt met de dag groter maar wat betekent dat eigenlijk vrijheid? Verschillende soorten vrijheid Er zijn verschillende vormen waarop je vrijheid kan ervaren. Hieronder zal ik er enkele bespreken. Vrijheid van tijd We hebben het al eerder geschreven maar tijd is het waardevolste waarover we beschikken. Tegelijkertijd is het iets waar de meeste van ons een enorm tekort aan hebben. We hebben het allemaal zo druk met werk, kinderen, sporten, sociale activiteiten dat er geen tijd over is voor jezelf. Voor ons is dit misschien wel de belangrijkste vorm van vrijheid waar we naar verlangen. "Ware vrijheid is vrij zijn van de angst om niet perfect te zijn" Vrijheid van locatie We zijn natuurlijk allemaal vrij om te gaan en staan waar we willen. We zijn echter vaak aan een plaats gebonden door werk, schoolgaande kinderen, familie en vrienden in de buurt. Werken vanuit huis en remote werken begint steeds normaler te worden en kan de nieuwe toekomst worden. Zodra de kinderen het huis uit zijn, zoals bij ons, en je kan je geld online verdienen dan komt vrijheid alweer een stap dichterbij. Vrijheid van geld Natuurlijk er moet ook over geld gesproken worden. Dit is misschien het onderwerp dat de meeste mensen als eerste noemen wanneer er over vrijheid gesproken wordt. Financieel onafhankelijk zijn wie wil dat nu niet? Geld maakt dan wel niet gelukkig, we hebben nu eenmaal een minimaal bedrag nodig om van te leven. Met meer geld kun je ook meer vrijheid creëren. Toch ben ik er van overtuigd dat we met veel minder af kunnen dan we denken. Wonend in mijn busje met nauwelijks vaste lasten ben ik een stuk vrijer dan in mijn eengezinswoning met hoge hypotheek. Advertentie: Vrijheid van binnen Vrijheid van binnen is misschien wel de meest belangrijke vrijheidsvorm. Een tijd geleden heb ik het boek De zin van het bestaan van Victor Frankl gelezen. Viktor Frankl, een Joodse psychiater, wordt in de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen. Zijn vrouw Tilly wordt vermoord. Zijn ouders worden vermoord. En Victor Frankl overleeft. Hij schrijft in zijn boek: "Hun aantal was wellicht klein, maar toch hebben deze mannen overtuigend bewezen dat één ding de mens niet kan worden ontnomen: de allerlaatste menselijke vrijheid - de keuze om onder alle omstandigheden zijn eigen houding te bepalen en zijn eigen weg te kiezen." In het concentratiekamp, waar hem alle vrijheid was afgenomen, nam hij een groot besluit: Ze kunnen me op allerlei manieren proberen pijn te doen maar ik ben de enige die bepaald of het me raakt. En daarmee gaf hij zichzelf de ultieme innerlijke vrijheid. Vrijheid is een keuze Vrijheid is dus beïnvloedbaar en in zekere zin een keuze. Wij hebben er voor gekozen meer van deze vrijheid te willen ervaren. Dat we daar ook dingen voor moeten laten en risico's lopen nemen we graag voor lief. Hoeveel vrijheid ervaar jij eigenlijk of zit je 'vast' in je leven? Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Vaak krijg ik de vraag of het reizen zonder eindtijd ook mijn droom is. Wil ik ook wonen in een camperbus of is dit alleen de droom van Richard? Het zijn vragen die ik mezelf ook regelmatig stel. Het is geen geheim dat ik nooit plannen heb gemaakt om te gaan rondreizen in een camper. Ook omschrijf ik mezelf niet meteen als heel reislustig. Wat dat betreft heeft Richard veel meer wanderlust in zich dan ik. Toch ga ik zonder enige twijfel met hem mee. Is alleen liefde de beweegreden of zijn er ook andere redenen van toepassing? Beweegredenen Ik mag dan niet zoveel 'wanderlust' in me hebben ik snak wel, net als Richard, naar vrijheid. De vaste structuur met elke dag werken is prima als je daar gelukkig van wordt, maar ik heb het gevoel het leven meer te willen leven. Wat dat precies betekent mogen we gaan ontdekken. In ieder geval weg uit de drukte van de grote stad en dichter bij de natuur zijn. Daar biedt Globus alle mogelijkheden toe. “Als je niet uitkijkt, blijf je je leven lang voorbereiden” Voorbereiden Met enige regelmaat herinner ik Richard eraan dat hij al jaren bezig is met de voorbereiding. Dat voorbereiden uit zich op verschillende manieren zoals het ombouwen van de bus, het wonen in de bus, financieel de zaken goed regelen etc. Ik heb minder dan één jaar voorbereidingstijd gekregen. Misschien is dat maar goed ook, want hoeveel voorbereidingstijd heb je nodig? Wat is een goede voorbereiding? Wat is genoeg spaargeld? Vragen waar je nooit een antwoord op zal krijgen. Go with the flow, dat hoort bij deze reis. We weten niet hoe ons avontuur gaat verlopen en dat is spannend en leuk tegelijk. Er zullen mooie dingen op ons pad komen, maar ook tegenslagen of onderlinge irritaties. Thuis is Globus2 Gelukkig heb ik mijn draai helemaal gevonden in Globus. Ook voor mij voelt het inmiddels als thuis. De bus is zelfs bestickerd met mijn favoriete symbool; de levensbloem. Daar ben ik Richard erg dankbaar voor. Inmiddels weet ik hoe alle gadgets werken, weet waar alles ligt en heeft Richard speciaal een stopcontact gemaakt voor de krultang ;-) Soms gaat het mis Onlangs ging het toch mis toen ik teveel stroom gebruikte. Richard kreeg, onder werktijd, tientallen meldingen op zijn telefoon over teveel stroomverbruik. Hij appte mij onrustig wat ik in hemelsnaam aan het doen was. Nou gewoon koffie zetten, verwarming aan, vergaderen in teams en de telefoon opladen. Het zorgde uiteindelijk voor complete stroomuitval. Even naar de meterkast lopen en de stoppen omhoog duwen kan dan dus niet. Gelukkig is Van der Hoek een prima elektricien en was het probleem snel verholpen. “Ik raak alles kwijt, behalve mijn kilo’s” Richard lost meer zaken op In bepaalde zaken blijf ik chaotisch. Ik geef het maar eerlijk toe, ik raak heel snel iets kwijt. Ook in een bus van 8m2. Richard ziet mij dan weer met een verwilderde blik naar iets zoeken. Irritant genoeg weet hij meestal waar het ligt en ik niet. "Je bent een slechte zoeker" kreeg ik laatst nog te horen. Jajaa, dat weet ik ook wel hoor. Koppig als ik ben zoek ik dan liever zelf eerst een halfuur naar iets, voordat ik zo luchtig mogelijk probeer te vragen: "zeg, heb jij mijn oplader ergens gezien?" Achja, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden. Advertentie: Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!