Zoeken

Twee maanden door Marokko gereden en geen moment bang geweest dat er iets met Globus 2 zou gebeuren. In de grote toeristische steden van Spanje en op de grote parkeerplaatsen in Frankrijk is dat veilige gevoel snel verdwenen. Het vinden van een veilige plek om Globus 2 achter te laten valt lang niet altijd mee. De reviews in Park4Night over inbraken maken je vaak nog angstiger dan je al was. Op dat soort momenten moet je toch een beetje vertrouwen op de beveiliging die in de bus gebouwd zit. Is dit een veilige parkeerplaats om even boodschappen te doen? Beveiliging Deze week stond ik op de camping met onze tijdelijke buurman te praten. Hij vertelde dat vorig jaar in Italië zijn camper met alles erop en eraan gestolen is. Naast je camper zijn dan ook al je bezittingen in één klap weg en in ons geval ons hele huis. Daar sta je dan, wat moet je? Helemaal voorkomen kan je dit waarschijnlijk niet, maar ik ben blij dat we een aantal beveiligingen in Globus 2 hebben gebouwd. Dan loop je toch net even wat relaxter door een grote stad of tijdens een verre hike. "Safety doesn't happen by accident" Inbraak Wat we in de afgelopen 6 maanden al geregeld gezien hebben, is dat er bij campers wordt ingebroken door een grote ruk aan de meestal plastic raampjes. Wij hebben begin dit jaar de E-Switch op onze ramen en het dakluik geplaatst. Zodra een raam of dakluik open wordt gebroken krijg ik direct een melding op mijn telefoon en kan ik actie ondernemen. Je bent er dus echt heel snel bij als er ingebroken wordt. Een handige extra functionaliteit van deze E-Switch is dat wanneer je voor vertrek bijvoorbeeld het dakluik vergeet dicht te doen, je ook een waarschuwing krijgt wanneer je gaat rijden. Dit werkt zo goed dat we ook een E-Switch  hebben geplaatst op het kastdeurtje van de bovenkastjes. Deze vergaten we nog wel eens goed te sluiten voor het rijden. Als ze toch binnen zijn gekomen De tweede beveiliging die we hebben ingebouwd is voor wanneer de dieven toch binnen zijn komen. Een bewegingssensor, de E-Movement , die met dubbelzijdige tape aan het plafond bevestigd zit. Ook deze is van de firma E-Trailer en werkt met dezelfde app en geeft dus ook een melding zodra er beweging wordt gedetecteerd. Het is een klein draadloos kastje dat dus eenvoudig te installeren is. Ik hou van draadloze apparatuur. Het trekken van draden is nou eenmaal niet zo eenvoudig wanneer de camper al helemaal gereed is. Camper gestolen Dan je ergste nachtmerrie, ze zijn niet alleen binnen gekomen, maar ze hebben de hele camper gestolen. Je hele hebben en houwen is verdwenen. Wat nu? Ik moet er echt niet aan denken dat ons dit ooit gaat overkomen. Wanneer dat toch gebeurt dan gaat de derde laag van beveiliging in werking. De twee eerder genoemde modules maken verbinding met de E-Trailer basismodule Plus . In deze basismodule Plus zit standaard al een gps ingebouwd. Nu kan je op je telefoon middels E-Track&Trace altijd zien waar je camper zich bevindt. Je moet hiervoor wel een abonnement afsluiten, zodat de E-Trailer modules in verbinding blijven met het internet. Alarmcentrale Om de beveiliging helemaal compleet te maken kan je nog een recovery abonnement afsluiten, waardoor je E-Trailer systeem verbonden is met de NVD-beveiligingsgroep. Wordt de camper gestolen dan gaat er met één druk op de knop een melding naar deze centrale inclusief de exacte locatie van de camper. Zij nemen dan direct actie en is de kans dat we onze Globus 2 ooit terugzien een stuk groter. Dit werkt in een heel groot deel van de wereld ! Een leuke bijkomstigheid is dat wanneer je een camperverzekering bij Aveco hebt je tot 31 dec 2025 een cashback korting van 50% op het eerste jaar van je Recovery- abonnementskosten kan krijgen. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Toekomstige ontwikkelingen Je leest het goed, ik ben zeer te spreken over de spullen die het bedrijf E-Trailer maakt. Het jonge bedrijf, dat opgezet is door twee studenten van de TU in Delft, blijft zich constant innoveren en ze komen bijna jaarlijks met nieuwe modules op de markt. Zo wordt het systeem steeds completer. En alles is draadloos en binnen één app te bedienen. Ik heb gehoord dat er aan het einde van dit jaar ook weer nieuwe functionaliteiten aan het systeem toegevoegd gaan worden. Ik kan niet wachten om dat te gaan zien. Module Prijs Starterspakket Plus (incl. E-level, E-Volt, E-Track&Trace en mogelijkheid uitlezen op afstand) € 349,95 E-Switch (2 stuks) € 90,- E-Movement € 110,- Abonnement op E-Trailer (bij een duur van 1 jaar) € 100,- p.j. Meerprijs abonnement op E-Trailer Recovery-abonnement € 60,- p.j. Verantwoording Wanneer je deze blog leest denk je misschien wat een reclame, maar we hebben van E-trailer geen financiële vergoeding gekregen voor deze blog. Wel hebben we de besproken modules van E-trailer gekregen om ze te testen. Ze stellen geen eisen aan de inhoud van deze blog en we zijn dus geheel vrij om onze echte eigen objectieve ervaring te verwoorden. Het mag duidelijk zijn dat ik heel enthousiast ben. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

In de vorige blog schreef ik al dat we hebben besloten om door te gaan met het maken van korte video's. We krijgen veel positieve reacties en we vinden het ook nog eens heel leuk om te maken. Vaak kregen we daarbij de vraag of ze ook op YouTube te vinden waren, iets wat tot nu toe niet het geval was. Maar.... met gepaste trots hebben we nu ons eigen YouTube kanaal gelanceerd. Ons YouTube kanaal Terug naar Nederland Nu we weer even in Nederland zijn en genoeg data hebben, hebben we alle video's die we de afgelopen periode gemaakt hebben geüpload naar YouTube. Bij diverse video's hebben we nog wat extra beelden toegevoegd die jullie nog niet eerder gezien hebben. Alle toekomstige video's zullen we daar natuurlijk ook gaan plaatsten. Dat uploaden was nog een heel gedoe, omdat we bij meerdere video's de muziek moesten vervangen. Op YouTube moet natuurlijk alles rechtenvrij zijn. Zo jammer, want we waren best tevreden met de gekozen muziek. En omdat wij niet praten tijdens de video's is de muziek van extra groot belang. Abonneren Nu zijn we natuurlijk heel benieuwd hoeveel views we gaan krijgen en hoeveel abonnees. Super leuk als je je wil abonneren op ons kanaal. Op die manier komen we bij YouTube hoger in de rankings en worden de video's ook aan andere mensen voorgesteld. Dus doe ons een groot plezier en klik even hier om je te abonneren. Starlink mini Omdat het op YouTube zetten van video's behoorlijk wat data kost en mobiele abonnementen in het buitenland best duur kunnen zijn, hebben we ook een Starlink mini gekocht. Nu hebben we, als het goed is, overal snel internet. Heel handig ook voor als we off-grid staan op plaatsen waar helemaal geen mobiel bereik is. Het is ongelooflijk dat zo'n klein apparaatje verbinding maakt met heel veel satellieten die rond de aarde draaien en je daardoor altijd verzekerd bent van snel internet. Dat had je een aantal jaren geleden toch niet voor mogelijk gehouden. Het aansluiten en installeren van de Starlink was echt een fluitje van een cent. Na het openen van de doos waren we binnen 5 minuten online. Onderweg Het voordeel van de Starlink mini is, naast dat hij zo klein is, dat hij ook op de huishoudaccu werkt en niet alleen op 220V. Ik heb daarvoor tussen de accu en de Starlink een kleine transformator geplaatst die max 12V 20A omvormt naar max 48V 5A. Precies wat de Starlink nodig heeft. Hierdoor verbruikt hij uiteindelijk minder stroom. Je kan de mini zelfs, die niet veel groter is dan een A4-tje, meenemen op een hike en met een powerbank van stroom voorzien. Onder het rijden zit de Starlink met zuignappen tegen het dakraam aan. Op deze positie hebben we al meer dan voldoende snelheid. Gaan we echt zware video's verzenden dan kunnen we hem buiten zetten en met behulp van de Starlink app in precies de juiste positie zetten voor een nog beter bereik. "Hé, die technologische vooruitgang was toch bedoeld om minder hard te hoeven werken" Kosten en dekking De aanschaf van de Starlink mini is op het moment van schrijven € 299,- Daarnaast heb je een abonnement nodig. Je hebt daarin de keuze voor maximaal 50Gb per maand voor €40,- of onbeperkt voor €72,- Als tijdens onze volgende reis blijkt dat het allemaal goed werkt dan zeggen we het data only abonnement dat nu in Globus 2 zit natuurlijk op en dat bespaart weer zo'n €36,- per maand. Met het Roam abonnement van Starlink heb je in een heel groot deel van de wereld dekking. Zoals je op de kaart hieronder ziet valt Marokko daar (nog) niet onder. We hebben het echter tijdens onze laatste reis bij veel mensen gewoon zien werken in Marokko. Dus dat Starlink in die landen nog niet te koop is wil niet zeggen dat hij niet werkt. Ervaring Een groot nadeel van de Starlink abonnementen is dat je na twee maanden weer even in het land van registratie moet zijn. Dus in ons geval Nederland. Wanneer je dat niet doet dan zou de verbinding wegvallen tot je weer even in Nederland geweest bent. Dit hebben ze gedaan omdat de abonnementen niet in elk land even duur zijn. Je zou anders de Starlink in een 'goedkoop' land kunnen aanschaffen en activeren om hem vervolgens in een 'duur' land te gaan gebruiken. Voor ons zou dit echt heel vervelend en niet werkbaar zijn. Op internet lees ik echter verschillende verhalen. Heel voorzichtig trek ik nu de conclusie dat bij mensen die maanden lang op één plek blijven (bijvoorbeeld overwinteraars in Spanje) de verbinding inderdaad is komen te vervallen en bij mensen die regelmatig landgrenzen passeren hij gewoon blijft werken. Zijn er mensen die hiermee ervaring hebben? Klopt mijn analyse? We horen het graag! Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Nou ja naar huis, als je in een busje woont ben je natuurlijk altijd thuis. Als een soort slak dragen we ons huisje altijd met ons mee waar we ook naartoe gaan. We moeten terug naar Nederland! Waarom dat lees je in deze blog. Ook in deze blog een video met toeristische steden die we bezocht hebben en de laatste wandelingen die we hebben gemaakt. Terug naar Nederland Als Nederlander moet je minimaal vier maanden per jaar in Nederland zijn. Ben je korter dan vier maanden in Nederland dan ben je verplicht je uit te schrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP). Wanneer je je uitschrijft dan raak je ook al je sociale voorzieningen kwijt en stop je met AOW opbouwen. Dat willen wij voorkomen dus dat betekent dat we vier maanden per jaar in Nederland zijn. Dit jaar zijn dat de maanden april en mei en aan het eind van het jaar plannen we november en december in om wederom Nederland te zijn. De arena voor stierenvechten in Alicante Thuis Thuis zijn betekent voor mij nog steeds gewoon wonen in Globus 2 en staan op een camping of camperplaats. In die zin verandert er niet zo heel veel. We staan nu alleen niet tussen de bergen, maar in ons eigen vlakke kleine landje. Toch voelt de stad waar ik geboren en opgegroeid bent ook nog steeds echt als thuis. "De kunst van te leven is thuis te zijn alsof men op reis is." Familie De maanden die we verplicht in Nederland zijn voelen ook zeker niet als een straf. Lekker de kinderen weer knuffelen, familie opzoeken en afspreken met vrienden. Allemaal dingen die we tijdens het reizen moeten missen en nu kunnen inhalen. Ook staan er weer een paar klusjes aan Globus 2 op het programma. Elke reis bedenk ik weer een paar kleine dingetjes om de bus nog beter aan te laten sluiten bij onze wensen. Gescheiden Omdat de familie van Kelly in de regio Twente woont en mijn familie in de regio Den Haag betekent dat ook dat we de komende weken even los van elkaar zijn. Dat is even flink wennen na 90 dagen onafgescheiden te zijn geweest. Aan de andere kant ook best even lekker. Even geen rekening te hoeven houden met de ander, je eigen dingen doen en even te vertoeven in je eigen space. Heerlijk om elkaar weer echt te missen en er enorm naar uitkijken elkaar weer te zien. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Video Het zal jullie niet ontgaan zijn dat we sinds het begin van deze reis zijn begonnen met het maken van video's. We krijgen hier heel veel positieve reacties op, dus hebben we besloten dat te blijven doen. We starten hier weer mee als we in mei/juni opnieuw op reis gaan. Hieronder dus voorlopig even de laatste video voor nu. De laatste twee weken De afgelopen twee weken hebben we diverse toeristische steden bezocht. Zoals Alicante, Benidorm en Valencia. Vooral Benidorm vonden we veel leuker dan we verwacht hadden. Er is veel te beleven, direct aan een groot strand en veel gezellige winkelstraatjes. Gelukkig hebben we ook nog twee leuke wandelingen kunnen maken: Cerrada del Río Castril Een zeer korte (2,3 km) wandeling, maar wel heel leuk. Over een brug, langs steile wanden en door een tunnel. Aan het einde van de wandeling kan je nog het plaatselijke kasteel bezoeken. Toegangsprijs was €2,50. Pasarelas de Montfalcó vía Camí de Mont-Rebei Voor mensen die geen last van hoogtevrees hebben. Wat een mooie spectaculaire wandeling was dit. Kijk zeker naar de video voor de beelden! Aan het einde van de wandeling word je nog getrakteerd op een lading trappen langs een steile wand naar beneden. De week na de wandelingen hebben we vooral in de bus gezeten onderweg naar Nederland. Onze tweede 'reis zonder eindtijd' is hiermee tot een einde gekomen. In een volgende blog zullen we uit de doeken doen wat onze vervolgplannen zijn. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Op de foto's en de filmpjes die we maken zie je ons meestal stralend glimlachen. Maar in alle eerlijkheid zijn we lang niet altijd zo vrolijk. Het samen gaan wonen in een bussie van 8m2 groot heeft zo zijn uitdagingen. Donkere wolken boven Globus2 Algemeen Over het algemeen vermaken we ons uitstekend op onze reis, we zitten elkaar zelden in de weg en zijn vaak helemaal in harmonie met elkaar. De foto's waar we stralend op staan zijn dan ook niet gefaked. Toch is dit niet altijd de gemoedstoestand. El Saltillo Hike  Samenwonen Kelly en ik hebben elkaar bijna twee jaar geleden ontmoet op camping Buitenland in Drenthe. Kelly woonde in Enschede en ik in Zoetermeer. Dat zorgde ervoor dat we elkaar alleen in de weekenden konden zien. In september vorig jaar is ons 'reizen zonder eindtijd' begonnen en zijn daarmee dus ook gaan samenwonen. Als we lekker actief zijn door veel te rijden, te wandelen en dingen te doen gaat het heel lekker tussen ons. Helaas heeft het de afgelopen weken heel veel geregend en zitten we dus de hele dag samen op die 8m2 te wachten tot het mooier weer wordt. Dat is niet goed voor het humeur en haalt niet het altijd het beste in ons naar boven. Tabernas woestijn in Spanje Overeenkomsten Natuurlijk hebben we heel veel overeenkomsten: we houden beide van autorijden, natuur, wandelen, zelfontwikkeling, spiritualiteit en nog veel meer, maar op regenachtige dagen komen ook de verschillen naar de oppervlakte. En waar je door de verschillen juist een enorme persoonlijke groei zou kunnen doormaken kunnen ook de irritaties snel de kop opsteken. Zo ben ik heel gestructureerd en Kelly wat rommeliger. Ben ik het liefste altijd samen en heeft Kelly ook 'me-time' nodig. Is Kelly heel goed thuis in politiek wat mij dan weer niet zoveel interesseert. Sterrenbeelden En dan hebben we ook nog eens sterrenbeelden* die nou niet bepaald met elkaar matchen. Ik ben een gevoelige Kreeft en houd met mijn scharen mijn partner het liefst lekker dicht bij mij en zorg liefdevol voor haar. Ik ben huiselijk, liefdevol, beschermend en emotioneel. Kelly is daarentegen een Waterman: excentriek, open-minded, grillig, gereserveerd en de massa ver vooruit. Nou probeer dat water maar eens met je scharen bij je te houden. Onbegonnen werk! " Peace is not the absence of conflict, but the ability to cope with it" Leerpotentieel Toch geloven wij dat we elkaar niet zomaar zijn tegengekomen. Mensen komen elkaar in het algemeen niet zomaar tegen. Wat hebben we van elkaar te leren in dit leven? Je zou kunnen zeggen: dat wat de een te veel heeft, heeft de ander te weinig. Hier zit een enorm leerpotentieel in. Is onze liefde sterk genoeg om de dalen te overbruggen. Want pieken hebben we zeker ook genoeg. We kunnen eindeloos genieten van het avontuur dat we samen zijn aangegaan. Dit avontuur willen we ook graag met jullie delen. Sterker nog de tijd dat het goed gaat maakt een veel groter deel uit van de tijd dan de momenten waarop het even minder gaat. En toch nemen die mindere momenten onevenredig veel ruimte in ons hoofd. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Samen oud worden Als we beiden nu zo van persoonlijke ontwikkeling houden dan mogen we dus eigenlijk alleen maar heel dankbaar zijn voor de dalen in onze relatie. Je partner is altijd, per definitie, je grootste spiegel. Als de ander je raakt, boos of verdrietig maakt zegt dat eigenlijk helemaal niets over de ander maar alleen maar wat over jezelf. Bottom line is dat we het samen geweldig hebben, we enorm genieten van alles wat we mogen doen en we onze volgende reis alweer aan het plannen zijn. Elke dag kies ik er opnieuw voor met deze vrouw samen te zijn, misschien wel de rest van mijn leven. Wandelen Als het zoveel regent vermaken we ons vooral met lezen, spelletjes doen, wassen en de bus een beetje schoonmaken. Gelukkig hebben we ook nog diverse wandelingen kunnen maken. De beelden daarvan kun je terugzien in bovenstaand filmpje. De volgende wandelingen hebben we gedaan: Oogstfontein – Sultana Boog rondtocht vanuit El Borge Niet spectaculair, maar mooie uitzichten op zee en tussendoor extreem stijle passages El Saltillo Hike Voor de mensen die geen last hebben van hoogtevrees Cahorros de Monachil Lopen, uitglijden, kruipen, leuker kunnen we het niet maken Tabernas Watercourse - Lanujar Watercourse - Las Salinas Ravine , Wandeling in de grootste West-Europese woestijn *) Astrologie Vind je het trouwens interessant om meer te weten over je karaktereigenschappen, talenten en zielsmissie verklaart vanuit de astrologie? De zus van Kelly is Astrologe en hier vind je haar site voor meer informatie. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Onze tweede reisperiode (jan t/m apr) is nog niet voorbij, maar inmiddels hebben we Marokko al wel verlaten. Dat lijkt ons een goed moment om terug te kijken en onze ervaringen over dit bijzondere land met onze Globus 2 met jullie te delen. Wat vonden we helemaal geweldig en wat vonden we niets. En welke tips kunnen we meegeven? Algemeen Om maar gelijk met de conclusie te beginnen: Marokko is een echt camperland. Je ziet er nauwelijks caravans of tenten o.i.d. Voor een campereis is het echt ideaal. De wegen zijn doorgaans heel goed en er zijn heel veel campings waar je voor tussen de € 5,- en € 10,- kunt overnachten. Verwacht dan niet teveel luxe. Het ziet er vaak wat verpauperd uit en warm water is niet altijd standaard. Van te voren hadden wij gehoord dat je in Marokko echt altijd op een camping moet staan i.v.m. veiligheid. Wij hebben echter diverse keren 'wild gekampeerd' en dat is ons steeds prima bevallen. We hebben ons nergens onveilig gevoeld, terwijl we dat in grote steden in bijvoorbeeld Spanje soms wel voelen. Route De meeste aanbieders van camperreizen zoals de NKC , Endless on Wheels of ANWB maken allemaal ongeveer hetzelfde rondje. En dat is ook een prima beslissing. Je komt langs alle belangrijke bezienswaardigheden en doorkruist prachtige gebieden. Wij zouden het rondje altijd tegen de klok in doen, omdat de omgeving dan steeds mooier wordt. Ook zouden wij een volgende keer de westkust overslaan. Wij zijn geen watersporters en de natuur is in de berggebieden nu eenmaal veel mooier. De periode januari/februari is ons uitstekend bevallen. Ook al was het vaak maar tussen de 17 en 20 graden. Zodra de zon er door komt is de gevoelstemperatuur gelijk een stuk hoger. In de Hoge Atlas zijn we een aantal keren van de standaard routes afgeweken. Dat heeft ons een aantal mooie, maar ook zeer uitdagende wegen opgeleverd zoals het rijden in de sneeuw en modderige wegen met diepe afgronden. Wennen Onze ervaring is ook dat je echt even de tijd moet nemen om te wennen aan de cultuur. Zodra je het land binnenkomt lijkt alles wel anders te zijn. Niet alleen de Arabische teksten op de verkeersborden, maar ook de enorme hopen plastic (m.n. in het noorden en bij de grote steden) die er liggen langs de weg. Daarnaast de chaos, er lijken geen verkeersregels te zijn. Iedereen loopt en rijdt kriskras door elkaar en als je daar eenmaal aan gewend bent werkt dat verrassend goed. De ezels die hier nog volop worden ingezet als werkdier, de kleding die de mensen dragen, de winkels etc. Alles is zo anders dan wij gewend zijn. Praktische zaken Een aantal praktische zaken die misschien handig zijn om te weten voor je jouw Marokko reis begint; Bij bijna elke stad kom je een politiepost tegen. Deze heel rustig benaderen en echt wachten tot je het seintje krijgt dat je door mag rijden. We hebben, als buitenlanders, nog nooit hoeven te stoppen. Houd je aan de snelheid! Er wordt veel gecontroleerd op snelheid m.n. in het noorden van Marokko. En ze staan vaak op 60km wegen waar je net een berg af komt rijden. Ondanks dat we er zo bewust op gelet hebben, hebben we helaas toch twee bekeuringen gekregen die contant afgerekend moesten worden. Voor 150 MAD (€15,-) mag je weer doorrijden en krijg je ook nog de excuses van de beambte in functie dat ze het zo vervelend vinden. Over geld gesproken. Ondanks dat de dirham (MAD) rekenkoers zo simpel is (10 MAD is €1,- ), konden we er maar niet aan wennen en is een vergissing zo gemaakt. Is iets nu juist heel duur of juist goedkoop. Daar komt bij dat alles contant afgerekend moet worden ook de diesel (€ 1,16)! Een nachtje op de camping betaal je dus met een briefje van 100MAD. " Happiness is only real when shared." Op de markt (souk) kan je heel voordelig groente halen. Je hebt een hele tas vol voor slecht een paar euro. Ook brood is overal te koop en kost ongeveer € 0,20. Er zijn overal kleine supermarktjes waar je de meeste andere boodschappen kunt halen. In de grotere plaatsen zijn er soms supermarktketens zoals Marjane of Carrefour. Wij hebben daar met name steeds vlees gekocht. Deze supermarkten zijn echter enorm duur en betaal je meer dan in Nederland. Omdat wij uit de kraan in de camper drinken hadden we besloten de watertank van Globus 2 steeds te vullen met 5L vaten die je hier overal kan kopen. De mensen zijn zo enorm vriendelijk en behulpzaam dat valt gewoon echt op. Het heeft ons beeld over Marokkanen echt positief bijgesteld. Mensen die actief naar je toekomen daar moet je van weten dat ze iets van je willen. Ze willen je iets verkopen of de weg wijzen, maar vragen daar achteraf dan wel geld voor. Ze kunnen behoorlijk standvastig zijn en regelmatig heb je het gevoel lastig van ze af te komen. Vriendelijk blijven lachen en heel duidelijk aangeven dat je geen interesse hebt werkt het beste. Als we iets moeten noemen wat echt een minpunt is van Marokko dan zijn dat deze 'verkopers'. WIj hebben goede ervaringen met de internetdekking van Inwi. Voor €20,- hadden we onbeperkt internet voor een maand. Met de hotspot van je telefoon hadden we aan één simkaartje genoeg. Let op: wanneer je van de boot afkomt kan je daar dezelfde simkaart kopen, maar betaal je de hoofdprijs van € 50,- Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Armoede In veel gebieden (buiten de grote steden) hebben de mensen het, naar onze maatstaven, echt wel een stuk armer dan wij. Ze wonen soms in lemen huisjes zonder meubels of welke luxe dan ook. Ook deze mensen hebben we als zeer gastvrij ervaren en voor je het weet word je uitgenodigd voor een kopje thee. Kinderen hebben geleerd dat als ze een camper zien dat daar iets te halen valt. Ook wij hadden ballonnen, stiften en snoepjes meegenomen. Als je eenmaal wat gegeven hebt volgt er vaak geen dankjewel maar een vraag om meer. Ook gaat het als een lopend vuurtje door het dorp en binnen no-time staat er een hele groep kinderen om je bus. Als je niets geeft kunnen deze kinderen best vervelend worden. Van schelden, een middelvinger tot en met het gooien van steentjes. Wij zijn daarom helemaal gestopt met het geven van spulletjes aan kinderen. We willen niet meedoen met de conditionering camper = cadeautje. Veel dankbaarder is het als je bij iemand op de thee uitgenodigd wordt een pakje stiften achterlaat aan de kinderen in het gezin. Of doneer aan een plaatselijke school een zak met potloden. Kleding Zeker voor vrouwen kan dit een ding zijn. De lokale bevolking draagt geen korte broeken en zeker op het platteland dragen veel vrouwen een hijab. In de grote toeristische steden zie je veel toeristen wel korte broeken en mouwen dragen. Ondanks dat we van mening zijn dat wij te gast zijn en ons dus mogen aanpassen aan de plaatselijke gewoonten hebben we ook regelmatig korte kleding gedragen en zijn hier nooit op aangekeken. Video's Tijdens onze route door Marokko hebben we bijna elke week een video gepubliceerd. Hieronder staan de zeven video's op volgorde van de route, een linkje naar de bijhorende blog en wat negatieve en positieve punten over de regio. Blog week 1  en week 2 - veel plastic langs de wegen - erg wennen aan nieuwe omgeving - natuur niet spectaculair - veel rondhangende mensen + Hassan II moskee in Casablanca + ideaal voor watersport liefhebbers + bezoek kustplaats Essaouira Blog week 3 - wegen slecht door noodweer in 2024+ hier begint de natuurpracht+ viewpoint Ait Mansour Canyon Blog week 4 + hoogtepunt van de reis!?+ koop een tagelmust, fijner dan je denkt+ boek een overnachting in de woestijn, onze voorkeur: vanuit M'Hamid (+/- €150,- p.p.) Blog week 5 - op google niet duidelijk welke wegen verhard zijn en welke niet. Opletten dus!+ echt prachtige natuur+ Todgha- en Dadeskloof+ Aïd-Ben-Haddou Blog week 6 Marrakesh bezoek aan Djemaa el-Fna plein:- verkopers waar je lastig vanaf komt+ zeer veel leuke souks + watervallen Ouzoud+ rijden door de sneeuw Blog week 7 + weer prachtige natuur!+ volop apen bij Azrou+ liefdesmeren Isli en Tislit Blog week 8 - oost Marokko wat eentoniger qua natuur- ook in Fez weer aanhoudende verkopers+ Fez zeer leuke medina en vergeet de leerlooierij niet. + noord/oost Marokko nauwelijks toeristen+ weer groen na al dat zand :-)+ Chefchaouen (blauwe stad) superleuk Conclusie We kunnen kort zijn, Marokko met de camper: DOEN! Gun jezelf aan het begin de tijd om alle indrukken op je in te laten werken, je kunt je er thuis niet op voorbereiden. Het is een groot land, dus trek er veel tijd voor uit. Al waren wij na twee maanden echt verzadigd. Hieronder nog een kort lijstje met minder bekende juweeltjes. Heb je vragen stel ze gerust hieronder in een reactie. Verborgen juweeltjes Grand canyon view point, hier La grotte Akhiam, hier Liefdesmeren Isli en Tislit, hier Rozen vallei, hier Jafaar canyon, hier Weg N12 en R704, hier Weg N23, R307 en N210, hier Weg R302 van Azilal naar Agouti, hier Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Bijna komt onze reis door Marokko ten einde. Zaken waar we eerst verbaasd over waren, raken we nu aan gewend. Wij ervaarden eerst een soort van cultuurschok toen we het land voor het eerst binnenreden. In deze blog nemen we de cultuurschok onder de loep en gaat het over vastzitten in aannames en gewoontes. Cultuurschok Voordat we naar Marokko gingen hadden we ons enigszins verdiept in het land en de sociale gebruiken hier. In verschillende vlogs hoorden we over cultuurschok en dat je een aantal dagen moet wennen aan het land. Nou, dat klopt helemaal! De eerste dagen in Marokko vond ik eerlijk gezegd helemaal niet zo geweldig. Ik vond het chaotisch, voelde me bekeken en stelde mezelf continu de vraag of ik wel voldeed aan de culturele normen en waarden. “Woorden zijn een bron van misverstanden. Het hart begrijpt zonder te spreken." Wapperende haren Het eerste straatbeeld in de kuststad Asilah liet mij voornamelijk vrouwen met hijabs zien, ook zag ik geen stelletjes hand in hand lopen en zag ik al helemaal geen blote armen of benen. Daar liep ik dan in mijn T-shirt en wapperende haren in een vreemd land waar je om de paar uur oproep tot gebed uit de minaret hoort. Wat doe ik hier? Vroeg ik mezelf een paar keer terloops af. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. De kleine prins Dit alles deed me denken aan de tijdloze klassieker De kleine prins van Antoine de Saint-Exupéry. In het boek bezoekt een kleine prins verschillende planeten en ontmoet hij daarbij vreemde personages, zoals de koning die over alles wil heersen, de ijdele man die alleen gezien wil worden en de zakenman die sterren telt alsof het geld is. Elk van deze personages kijkt met een beperkte blik naar de wereld, vast in hun eigen overtuigingen. Dit doet denken aan hoe we soms vastzitten in onze culturele gewoonten en aannames. Open blik In een andere cultuur is het essentieel om met een open blik naar de ander te kijken. Wanneer we denken dat onze manier van doen de enige juiste is, beperken we onszelf en onze relaties met anderen. Een mooie quote uit het boek is: "Je kunt alleen dingen begrijpen als je ze eerst tam maakt." Dit betekent dat we tijd moeten investeren om een cultuur echt te leren kennen. Voor mij was het omschakelen en vooral jezelf niet in weg zitten. Nu we aantal weken verder zijn is mijn beeld van dit land volledig veranderd. Aanpassen We zijn van mening dat we hier te gast zijn en dat wij ons mogen aanpassen aan de culturele gebruiken van hier. Daar waar mogelijk doen we dat dan ook en dat helpt om de plaatselijke cultuur beter te begrijpen. Het was dan ook best een schok toen we ons opeens realiseerden dat we al twee maanden met een Jumbo boodschappentas rondlopen met een vette varkensworst erop. Hoezo aanpassen, we moesten hier smakelijk om lachen. Overigens kun je bij de Carrefour wel degelijk spekjes kopen. Iets waar veel Marokkanen zich niet bewust van zijn. Twee maanden onderweg Door nu bijna twee maanden door Marokko te reizen ervaar ik het land zoveel anders dan in het begin. De hijabs vallen mij niet meer op, aan het chaotische verkeer raak ik gewend en ik merk dat toeristen meer dan welkom zijn. Ook krijg ik de indruk dat het ze niks uitmaakt of nou wel of niet een hijab draagt, met links eet of af en toe alcohol nuttigt. Volgens mij verwachten ze dit ook helemaal niet van niet moslims. Liefdesmeren Isli (bruidegom) en Tislit (bruid) Leren zien met het hart Een van de beroemdste citaten uit het boek is: "Alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar."   Dit is voor mij een mooie les terwijl ik door Marokko aan het reizen ben. Het gaat niet alleen om het begrijpen van woorden en sociale gebruiken, maar om het zien van de mens achter de cultuur. Empathie en nieuwsgierigheid vormen de sleutels tot echte verbinding. Ook andersom zie ik vaak nieuwsgierige ogen naar ons kijken, zag ik daar eerst al snel een oordelende blik in, nu weet ik beter. Het zijn veelal mensen die graag een woordje Engels willen oefenen, enthousiast reageren als je zegt dat je uit Hulanda komt en graag willen weten wat je van hun land vindt. De Berbers hebben ons al vaak uitgenodigd voor zoete ‘berber whiskey’ bij het vuur. Ze lachen om de zorgen van de westerse wereld, vergelijkbaar met de koning die de kleine prins ontmoet, die denkt dat hij heerst over alles, terwijl hij slechts bevelen geeft aan wat al gebeurt. Vuurtje met 'berber whiskey’ Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Onze laatste week in Marokko. Dit weekend varen we weer over naar Spanje. Wat vonden we Marokko geweldig! En toch... opeens hebben we beide het gevoel weer terug te willen naar Europa, we zijn er een beetje klaar mee zo lijkt het. De medina in Fez Psychologisch effect Het is allemaal zo overweldigend. Zoals Kelly in de vorige blog schreef moesten we de eerste twee weken enorm wennen aan alles hier. En na die twee weken waren we helemaal om en konden we intens genieten van alles om ons heen. Nu lijkt er weer een omslagpunt te ontstaan. Is dit gewoon het psychologische effect, omdat we weten dat we komend weekend het Afrikaanse continent weer gaan verlaten? Ken je dat? Dat je enorm uitkijkt naar de vakantie. De laatste werkweek ben je er zo enorm aan toe. Terwijl als je vakantie een maand later gepland zou zijn je er dan enorm aan toe zou zijn. Of zijn we gewoon even verzadigd? De contrasten, het landschap, de behulpzame mensen en het leven in een omgeving die zo anders is dan we gewend zijn. Wanneer de chaos en de bepakte ezels niet meer opvallen wordt het misschien tijd om te vertrekken. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Moe Daar komt bij dat we ook best moe zijn. We mogen dan reizen zonder eindtijd (voor veel mensen een soort oneindige vakantie), maar reizen is ook best vermoeiend. We reizen bijna dagelijks een stuk verder en rijden dan door prachtige stukken landschap dat we allemaal mogen absorberen. Dagritueel We krijgen geregeld de vraag hoe onze dagen eruit zien. Veel dagen zien er als volgt uit: Om 8:30 gaat de wekker en doen we een kopje thee op bed. Dan volgt een les uit 'De cursus in wonderen'. Dan gaan we uit bed, kleden ons aan en doen buiten onze ochtend oefeningen. De meeste dagen vertrekken we tussen 10 uur en 10:30 uur. We rijden dan zo'n 1,5 uur om rond 12 uur te ontbijten/lunchen. Na het eten rijden we weer verder en gaan op zoek naar een plaats waar we kunnen overnachten. Dat lukt de ene dag natuurlijk veel makkelijker dan de andere. Streven is om tussen 15 en 16 uur die gevonden te hebben. Na aankomst installeren we Globus 2 en nemen even rust. Om vervolgens alweer aan het eten te beginnen. In de avond bespreken we de route voor de volgende dag. Lezen wat of kijken iets op TV. Wanneer we eens ergens twee nachten staan gaat de dag vaak op aan lange wandelingen, dingen bezichtigen en uiteraard het wassen van kleding en beddengoed en het schoonmaken van de bus. "Onderweg ontstaat de weg" Klagen Denk nu niet dat ik hier een beetje zit te klagen. We voelen ons nog steeds zeer bevoorrecht dit leven nu zo te kunnen leven. Uit het standaard systeem van elke dag werken tussen vier betonnen muren. Grotendeels werken om de hypotheek, de auto en alle vaste lasten te kunnen betalen en voor je het weet ben je weer een paar jaar verder. Wij hebben het gevoel nu echt te leven en te doen wat ons hart ons op dit moment ingeeft. De bekende leerlooierij in Fez Vertragen Wat ons na bijna een halfjaar reizen nog niet is gelukt is te vertragen. We zitten nog steeds in het jachtige gevoel elke dag iets te moeten, we moeten verder rijden, een wandeling maken, de bus schoonmaken, een blog schrijven, weer een filmpje monteren enz. Wat komt er terecht van onze voornemens om dagelijks te mediteren, meer te lezen en onze spirituele ontwikkeling? Dit is misschien wel de grootste uitdaging voor onze volgende reis. Want in maart 'moeten' we toch echt nog even heel veel wandelen in Spanje, want dat hebben we te weinig gedaan in Marokko... Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

In deze blog gaan we van de gebaande paden. En niet zo'n beetje ook. Achteraf gezien hadden we deze weg nooit moeten inslaan. Maar ja, als je eenmaal point of no return gepasseerd bent dan moet je wel verder. Overnachtingsplek in de Hoge Atlas Het gelukkige dal Op advies van Wim en Liesbeth, uit deze blog, zijn we door het gelukkige dal gereden. Met name de weg ernaartoe was echt fantastisch. Wat een mooie route! Toen we eenmaal het gelukkige dal door waren (tussen mei en oktober staat het hier vol met prachtig bloeiende rozen) zaten we zo hoog in de Hoge Atlas dat we in de sneeuw terecht kwamen. Hoe onwerkelijk is het als je een paar dagen geleden nog met vier wielen door het Sahara-zand reed en je nu in een sneeuwbui verzeild raakt. Doodsangst Rode route is niet aan te raden De nacht brengen we door hoog in de bergen in de sneeuw. De dag erna wijken we af van de door Wim aanbevolen route. We willen liever niet twee keer eenzelfde stukje rijden, dus maken geen rondje maar vervolgen de R302. Deze loopt verder naar het oosten en vervolgens naar het noorden richting het Bin El-Ouidane stuwmeer (rode lijn op de kaart). Dit hadden we dus beter niet kunnen doen. Het eerste stuk was mooi geasfalteerd, maar veranderde in een zeer slechte onverharde weg met veel modder en stijle stukken erin. We zitten hoog in de bergen van de Hoge Atlas en rijden rakelings langs diepe afgronden. Dit is duidelijk een weg voor 4x4 voertuigen en niet voor onze stoere Globus 2 . Maar we zijn een diepe modderpoel door geploeterd die ik niet nogmaals wil riskeren. Point of no return Point of no return zijn we gepasseerd. Ik zie Kelly's blik en dat spreekt boekdelen, de angst druipt er vanaf. We hebben al een uur niets tegen elkaar gezegd, wat eigenlijk meer dan genoeg zegt. Een afscheids-appje naar haar zus was bijna verzonden. Het 109 km lange traject heeft ons de hele dag gekost en we waren enorm opgelucht toen Globus 2 weer asfalt onder zijn voetjes voelde. We komen in een dorpje waar echt iedereen ons aanstaart met "waar komen die nu vandaan?" Ik heb Kelly moeten beloven nooit meer een dergelijke weg in te slaan. "Op de smalle weg staat nooit file" Hobbelige paden des levens Wat het in Marokko lastig kan maken is dat je op de wegenkaart niet kan zien welke wegen er geasfalteerd zijn en welke niet. Ook zijn de meeste gravelwegen prima te doen voor Globus 2 , maar deze dus niet. Eigenlijk is het net het levenspad. Soms neem je een afslag dat in het begin heel soepel, liefdevol, vol energie begint wat uiteindelijk een hobbelig traject blijkt te worden. Omkeren is meestal niet eenvoudig of simpelweg niet mogelijk. Zo heb ik in mijn leven al heel wat hobbelige paden genomen. En net als onze R302-weg begon die soepel en genoot ik van prachtige uitzichten. Om vervolgens zo'n beroert pad te worden waardoor je niet eens meer oog hebt voor de mooie omgeving. Tegenstellingen Door dit spannende avontuur vergeet ik bijna te vertellen over al dat moois wat we daarvoor al hadden gezien toen we via de R307 naar Marrakesh reden. En natuurlijk het bezoek aan Marrakesh zelf. Tegenstellingen is wel het woord dat steeds weer bij ons naar bovenkomt. Van de warmte in de Sahara naar de sneeuw in de Hoge Atlas, van de rijk gevulde supermarkt van Carrefour tot de souks in de kleine dorpen. Het verschil tussen arm en rijk, de zeer oude auto's (of zelfs ezels) die je rond ziet rijden, maar ook de splinternieuwe. Ik geloof dat we nog niet in een land zijn geweest met zoveel tegenstellingen zo dicht op elkaar. Wat natuurlijk enorm boeiend is om te beleven. Marrakesh Zoals jullie misschien weten zijn wij meer van de natuur dan van cultuur en steden. Maar natuurlijk moeten we ook even Marrakesh bezoeken. Het grote Djemaa el Fna plein en de vele, vele souks achter het plein zijn naast de inmiddels bekende chaos ook enorm leuk om overheen te wandelen. De apen aan kettingen, de slangen waar de giftanden uit zijn getrokken en de schildpadden die hier verkocht worden zijn allemaal zaken waar wij ons liever van distantiëren, maar ook dat hoort bij Marrakesh. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Kinderen Na Marrakesh rijden we door naar de watervallen van Ouzoud waar we tevens naar de grot wandelen. Eindelijk weer eens een serieuze wandeling van 13,5 km. Vervolgens gaan we verder naar het gelukkige dal waarna we onze gevaarlijkste rit ooit gereden hebben. Wat ons tijdens het rijden enorm opvalt zijn de vele kinderen die langs de weg staan (waar komen ze in hemelsnaam vandaan) en iets van je willen krijgen. Er komt echter zelden een dankjewel, er komt een vraag naar meer. Uitzonderingen natuurlijk daargelaten. Na een ballon, willen ze ook snoep en daarna een pen en daarna dirhams. Als je niets geeft en doorrijdt zijn ze uiterst teleurgesteld en een enkele keer krijg je zelfs een middelvinger. Wij vragen ons af of het wel slim is om de kinderen iets te geven. Wanneer ze nu een camper zien gaan ze er eigenlijk al vanuit dat daar iets te halen valt. Is het bijvoorbeeld niet verstandiger een lading potloden bij een school af te geven? Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Een ruime maand in Marokko en we blijven ons verbazen. Verbazen over de pracht van de natuur, de vriendelijkheid van de mensen, het aantal camperaars dat je hier ziet enz.enz. Ook verbazen we ons over tal van andere zaken waarover in deze blog meer. In Merzouga rij je met je bus zo de Sahara in Rivier de Draa Neem nou de rivier de Draa. Deze vormt voor een groot deel de grens tussen Marokko en Algerije. Deze rivier staat alleen al jaren droog. Maar niets is wat het lijkt! Ondergronds stroomt de rivier nog altijd. Er wordt op meerdere plekken water naar boven gepompt om het droge land te beregenen. Probleem is echter dat het water enorm zout is en dus eerst ontzilt moet worden. Simkaart Toen we Marokko inkwamen rijden stonden er vlak over de grens grote billboards met daarop de volgende Inwi reclame (aanbieder mobiele telefonie): één maand onbeperkt internet voor € 50,-. Een mooie aanbieding! Maar niets is wat het lijkt... We hebben de kaart naar volle tevredenheid gebruikt en nu de maand voorbij was hadden we een nieuwe simkaart nodig. Op elke hoek van de straat kan je je tegoed opwaarderen, maar nergens is een unlimited simkaart te koop. In sommige steden zijn echte Inwi winkels. En als de simkaarten daar niet uitverkocht zijn, de computer niet kapot is en de medewerker begrijpt wat je bedoelt, dan kan je hier een zelfde kaart weer aanschaffen. En wat schetst onze verbazing.... We hoeven nu maar 200 dirham (€ 20,-) te betalen. Toegangsweg De meeste wegen zijn hier, naast alle schade van de overstromingen van afgelopen jaar, goed onderhouden. Natuurlijk zijn er nog stukken niet geasfalteerd en die zijn dan ook gelijk uitdagend. Maar regelmatig rij je een stad in en wordt de tweebaansweg opeens vier keer zo breed en voorzien van trottoirs met nette straatverlichting langs de kanten. We weten inmiddels dat deze 'toegangswegen' richting het centrum betaald worden door koning Mohamed VI. De wegen binnen de stad moeten door de bewoners zelf bekostigd worden. Dit geeft geregeld een schril contrast. Bij aankomst denk je dus wat een rijke stad, maar niets is wat het lijkt... Hoge Atlas Arabisch Marokko is natuurlijk een Arabisch land dus op voorhand vonden we het best een beetje spannend allemaal. Kunnen we onze weg wel vinden en duidelijk maken wat we willen? Maar niets is wat het lijkt... Van 1912 tot 1956 was een groot deel van Marokko een kolonie van Frankrijk. Veel Marokkanen spreken dan ook naast Arabisch goed Frans. Ook de verkeersborden naar de grotere steden zijn allemaal in twee talen aangegeven. En dacht je dat het bijzonder was om helemaal hierheen te gaan met je camper? Niets is wat het lijkt... Marokko is een echt camper vakantieland. Je ziet heel veel Franse, Duitse en Nederlandse campers rijden. Iedereen die hierheen komt wordt ziek We horen van veel mensen dat ze binnen een paar dagen na aankomst een beetje ziek worden. Wij hebben daar geen last van gehad. Misschien komt dat omdat we uitsluitend water uit gekochte flessen (5L) gebruiken. We vullen hier zelfs onze camper watertank mee. Misschien zonde dat we dat water ook voor het afwassen gebruiken, maar wel zo makkelijk. Ook gaan wij niet heel vaak uit eten en als we dat wel doen kijken we heel goed of het vlees echt goed gaar is. Dat is niet overbodig, want bij onze eerste keer uiteten kregen we deels rauwe kip geserveerd. Koud in februari Wanneer je naar de thermometer kijkt geeft deze op het moment van het schrijven van deze blog 12 graden aan. Best fris zou je kunnen zeggen. Maar niets is wat het lijkt in Marokko. Ik zit buiten in een t-shirtje en met korte broek en heb het al lekker warm. Zodra de zon schijnt is het hier gelijk warm wat de thermometer ook aangeeft. Wanneer de zon onder is wordt het ook direct behoorlijk fris. Lekker buiten zitten is er 's avonds niet bij. Hoe warm moet het hier wel niet aanvoelen wanneer het boven de 40 graden komt? "Zolang je oordeelt over een ander, zie je niet de ander maar vooral jezelf." Sahara Zodra je het toeristische dorpje Merzouga in komt rijden zie je de duinen voor je opdoemen. Er is geen andere plaats in Marokko waar je met je eigen camper zo het woestijnzand in kunt rijden, wat overigens natuurlijk niet aan te raden is. Toch vonden wij M'Hamid interessanter. De Sahara bestaat tenslotte niet enkel uit zand. Sterker nog 75% van de grootste zandwoestijn bestaat helemaal niet uit zand. Vanuit M'Hamid was het twee uur door de rotsachtige woestijn rijden naar de eerste zandduinen. Maar als je daar eenmaal bent strekken deze zich ook uit zover het oog kan rijken. Wanneer je in Merzouga de moeite neemt om de hoogste duin te beklimmen dan kan je de buitenranden van de duinen zien liggen. Overigens moet je daar wel een middagje voor je uittrekken. Bij elke stap omhoog glij je zeker 1/3 weer terug omlaag. Het is een zware onderneming. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Referentiekader We denken vaak te weten hoe de zaken in elkaar steken. Onze meningen zijn natuurlijk gevormd door onze eigen ervaringen. Onze opvoeding, onze cultuur, onze schooltijd en onze levenservaringen. Iemand anders kan een hele andere geschiedenis hebben en dus ook andere meningen gevormd hebben. Ondanks dat ik me hier enorm bewust van ben blijf ik het lastig vinden om altijd en overal onbevangen, oordeelloos naar te kijken. Een mooie uitdaging voor mij dus: niets is wat het lijkt! Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

We weten niet goed waar we moeten beginnen in deze blog. Afgelopen dagen waren we in de Sahara en we zijn sprakeloos. De grootsheid met alleen maar zand. Je kan het niet bevatten en we worden er stil van. Als je op de foto's klikt dan komen deze groter in beeld. Kelly op weg naar stilte De Sahara Van het kustgebied zijn we via het Anti-Atlasgebergte inmiddels aangekomen in de Sahara. De Sahara is met 9,2 miljoen vierkante kilometer de grootste woestijn van de wereld. Of eigenlijk is Antarctica de grootste woestijn. Ook daar valt minder dan 200 mm regen per jaar en is daarmee officieel de grootste woestijn die we kennen. Maar de Sahara (letterlijk woestijn op zijn Arabisch) is verreweg de grootste 'hot dessert' zandwoestijn. Begroeiing In het dorpje M'Hamid houdt de geasfalteerde weg op en moeten we Globus 2 achterlaten en omruilen voor een 4x4. Vanaf het dorpje naar de zandduinen is het nog twee uur rijden door dor, rotsachtig gebied. Vlak voor we bij de hoge zandduinen aankomen, die je van verre al ziet opdoemen, rijden we door een uiterst groene strook. In de vorige blog  schreven we al over de enorme hoeveelheid regen die er in Marokko afgelopen september gevallen is. Dat heeft er voor gezorgd dat er nu een hele strook begroeid is. Het contrast tussen de lichtgroene struiken en de uitgestrekte doodse zandduinen kan haast niet groter zijn. Een foto met daarop de zandduinen en strook vers groen is dus behoorlijk uniek. Komende zomer is hier waarschijnlijk niets meer van over. Dan te bedenken dat de woestijn ooit uit grasland bestond. Eens in de 41.000 jaar wisselt het gebied zich af tussen woestijn en savanne grasland. Leven Overigens valt dat doodse erg mee, er is meer leven in de woestijn dan je misschien denkt. Naast de bekende geiten en kamelen (eigenlijk dromedarissen) kun je er ook woestijnschildpadden, torretjes, struisvogels, ratelslangen, kangoeroeratten en woestijnuilen vinden. En wat dacht je van de snelle gazellen met zijn snelle voeten, de ongrijpbare cheeta en de kleine fennek vos. De woestijn wemelt van het leven. Verstillen We hebben één nacht doorgebracht in de woestijn. Bovenop de hoogste duin met zandduinen zover we maar konden kijken. We hebben de zon zien ondergaan en de zon zien opkomen. Je zit daar, kijkt en verder ..... niets. Stilte. Geen andere mensen, geen vliegtuigstrepen in de lucht, geen enkel geluid. Alleen maar zand. O, en dan natuurlijk de wind. De wind waardoor je gezandstraald wordt en je later ook zand in je onderbroek en je camera 😬 terugvindt. "Waar zijn de mensen? vroeg de kleine prins. Het is een beetje eenzaam in de woestijn. Het is ook eenzaam wanneer je onder de mensen bent, zei de slang" Tagelmust Voor iedereen die ooit naar deze regio gaat kunnen we trouwens een tagelmust (tulband), waar iedereen hier mee loopt, van harte aanbevelen. Het is even oefenen hoe je hem precies omwikkelt maar wat een genot. Hij zit heerlijk en je hebt veel minder last van zon, wind en zand in je haren. Hadden we eerst misschien een vooroordeel over mensen met dergelijke gezichtsbedekking omdat ze onbenaderbaar en afstandelijk zouden zijn, nu vinden we het naast erg praktisch ook nog prachtig. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Sprekende stilte in de Sahara Zittend bovenop zo'n zandduin doet iets met me. Het is of de stilte in de Sahara een verhaal te vertellen heeft, een boodschap wil delen. Hoe nietig en klein ben ik in deze wereld? Wie ben ik eigenlijk? Wat is mijn rol in dit leven? Alle tijd om gedachten voorbij te laten trekken. Vorige week is er een dierbare vriend/collega van me overleden. In de kracht van zijn leven, te jong en vitaal. Voor mij zal hij eeuwig voort blijven bestaan, want wat het hart gezien heeft is voor eeuwig. Maar hoe moeilijk is het, vooral voor de nabestaanden, om zijn fysieke aanwezigheid hier op aarde te moeten missen. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Al waren we in het begin wat sceptisch over Marokko, we zijn inmiddels helemaal om. De westkust zullen we niet snel nogmaals bezoeken, maar de route die we de afgelopen week gereden hebben door het Anti-Atlasgebergte is werkelijk fantastisch. Naast de mooie dingen die we zien komen we ook veel mooie mensen tegen. De ene nog bijzonderder dan de ander. Grand Canyon Alles te wijten natuurlijk aan onze slechte voorbereiding, maar wist jij dat Marokko ook een heuse Grand Canyon heeft? Bij Tafraout rijden we naar de Aït Mansour Oase om vervolgens een uitdagende weg naar Grand Canyon viewpoint te nemen. Nadat we van het prachtige uitzicht hebben genoten rijden we verder. Al snel wordt de weg hier zo slecht dat we op een bepaald moment besluiten terug te keren. Een aantal km rijden we achteruit voor we op een plek komen waar we weer kunnen keren. Later leren we dat deze regio afgelopen september flink wateroverlast heeft gehad en dat daardoor veel wegen geheel of gedeeltelijk zijn weggevaagd. Dat kunnen we op veel plekken dus goed merken. Werkelijk prachtig Ook al zijn de wegen zo af en toe behoorlijk beschadigd en uitdagend we genieten echt met volle teugen van de omgeving. Het is onbeschrijfelijk mooi dus kijk maar naar de foto's en het filmpje. Ontmoetingen Een van de leuke dingen van reizen is dat je veel andere mensen ontmoet. Andere reizigers waarmee je ervaringen kunt uitwisselen of lokale mensen die een inkijkje geven van hun alledaagse leven. Zo is het bezoeken van een lokale markt ( souk ) een hele belevenis en komen lokale mensen op de camperplaats langs 'de deur' om van alles en nog wat te verkopen. Zo konden we op een camperplaats onze bus laten beschilderen of de was buiten zetten of gewoon een brood kopen bij een 'fietsbakker'. Wim en Liesbeth Op de camping in Tata komen we Wim en Liesbeth Wessels tegen. Op het eerste gezicht gewoon een reizend stel zoals zo velen. Ze blijken al vele malen in Marokko geweest te zijn en weten alle mooie plekken op de kaart aan te wijzen. Ook welke wegen er momenteel wel en niet begaanbaar zijn. "Hé, jou ken ik nog nergens van!" Brillen Wim en Liesbeth hebben echter naast dat ze 'gewoon' op vakantie zijn een missie. Ze verzamelen in Nederland namelijk brillen. Brillen van uiteenlopende sterktes. Deze kijken ze geheel na, vervangen schroefjes en maken ze minutieus schoon. Met maar liefst 600 brillen reizen ze vervolgens, in hun kleine autootje, af naar Marokko. Vervolgens zorgen ze er hoogstpersoonlijk voor dat de brillen hier goed terechtkomen. Ze zijn beide geen opticien dus het is net zo lang uitproberen tot er een grote brede glimlach op het gezicht van de nieuwe eigenaar komt. Ze houden op hun website precies bij hoeveel brillen waar zijn uitgereikt. Dus hierbij een oproep: heb je nog ongebruikte, goede brillen liggen zorg dan dat ze bij Wim en Liesbeth terechtkomen. Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Route omgegooid Naast dat ik onder de indruk ben van de missie van Wim en Liesbeth maak ik ook dankbaar gebruik van hun Marokko kennis. Ze weten exact wat de mooie gebieden zijn. Ik vertel hen waar onze interesses liggen en zo ontstaat er een geheel nieuwe route. Nu alleen Kelly nog even informeren dat we er iets langer over gaan doen. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .

Iedereen wil wonderen in het leven ervaren, toch? Maar hoe kan je ervoor zorgen dat je meer wonderen op je pad krijgt? We zijn nu een kleine twee weken in Marokko en eerlijk gezegd moeten we behoorlijk wennen. Naast dat het zo anders is dan bij 'ons' is het een land met vele contrasten. En dan ook nog die kapotte voorruit, alles behalve wonderen zou je kunnen zeggen. Omschakelen Wat een rommel en chaos is het toch in dit land. Elk dorpje wat je in komt rijden betekent chaos en daar moet je wel een beetje tegen kunnen. Ik vind dat persoonlijk wel leuk. Je moet je door het verkeer heen durven wringen. We nemen onze route tegen de klok in. Dus eerst langs de kust naar het zuiden om vervolgens via het binnenland weer naar het noorden te reizen. Ik denk dat we daar goed aan doen, want eerlijk gezegd zijn de eerste paar honderd kilometer niet heel erg bijzonder qua natuurschoon. Het is net zo vlak als in Nederland en het zijn veelal uitgestrekte velden met alleen maar gele keien. Zo ver je kunt kijken. Positief Valt het land ons dan tegen? Nee zeker niet! De kapotte voorruit hielp natuurlijk niet mee en de bergen plastic die je overal ziet vind ik echt vreselijk, maar voor de rest zijn de contrasten en de grote verschillen met ons land juist enorm interessant. Het duurde gewoon even voor het land ons 'pakte'. Nu we een tijdje onderweg zijn en in het zuiden zijn aangekomen zien we steeds meer de schoonheid van het land. Wonderen Het Anti-Atlas gebergte waar we vandaag doorheen reden was echt prachtig. Wij ervaren dit echt als een wonder. Evenals dat we elkaar anderhalf jaar geleden zijn tegengekomen, we onze banen hebben durven opzeggen en hier nu samen van de bergen mogen genieten. Een bescheiden wonder misschien, maar wel één van een enorm formaat. "Als alle dagen hetzelfde lijken, ben je blind geworden voor de wonderen in jouw bestaan." Meer wonderen ervaren Hoe kun je er nu voor zorgen dat je meer wonderen gaat ervaren? Ik nam vorig jaar deel aan een cursus* waar ze daar een mooie kijk op hadden. Je ervaart meer wonderen:  Als je 100% vertrouwen hebt dat de wonderen ook daadwerkelijk op je pad gaan komen. Dus geen 99% vertrouwen, want dat zegt eigenlijk dat je er geen vertrouwen in hebt. Als je 100% geduld hebt voordat er een wonder op je pad gaat komen. Wanneer je een wonder verwacht is het eigenlijk al geen wonder meer. Als je wil dat het wonder nu komt of in ieder geval heel snel duw je het van je af. Als je 100% vergeving kunt opbrengen. Alles wat je ervaart vind in jezelf plaats, het is een eigen interpretatie van de werkelijkheid. Zo mag je de hoop op een beter verleden opgeven. We hebben bijna allemaal vreselijke dingen in het verleden meegemaakt. Leef in vrede met wat er gebeurd is en vergeef de mensen die je dat hebben aangedaan. En echt vergeven is dus niet dat de ander eerst sorry moet zeggen... Als je 100% dankbaar bent. Niet alleen voor de mooie dingen, maar voor alles wat er op je pad komt. Er hoeft niets opgelost of veranderd te worden. Alles wat er op je pad komt is behulpzaam en dient je hoogste plan. Met je ratio weet je zelf waarschijnlijk niet wat dat plan precies is, maar op intuïtief niveau weet je het wel. Als je 1% bereid bent. Echt 1% is al voldoende, met 100% bereidheid gaat je ego aan de haal. *) Onderdeel van het Miracle Roadmap programma van 365dagensuccesvol.nl . Advertentie: Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website. Wonderen in Marokko Terug naar Marokko. Het is een wonder dat we een passende tweedehands voorruit hebben gevonden voor Globus 2 . Het landschap waar we nu doorheen rijden is wonderbaarlijk mooi. Het is een wonder hoe dankbaar en behulpzaam de mensen hier zijn met het weinige dat ze hebben. Het is sowieso een wonder dat het ons gegeven is hier nu met z'n tweeën zo van te mogen genieten. Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link .