Zoeken

Uit het systeem stappen, wat bedoelen we daar eigenlijk precies mee? Kan je wel uit het systeem stappen? Is het wenselijk om uit het systeem te stappen? In deze blog vertellen we je hoe wij daar naar kijken. Systeemdenken In onze vorige blog "Wat stoer van jullie!" schreven we over dat we uit het systeem gaan stappen. We hebben daar heel veel positieve, maar ook enkele kritische reacties op gekregen. Maar wat bedoelen wij daar nu precies mee? Willen we ons soeverein laten verklaren en op die manier geen belasting meer betalen? Nee, dat is zeker niet onze intentie. We rijden over de Nederlandse wegen, we maken gebruik van de sociale voorzieningen en vinden het dan ook niet meer dan normaal dat we daar ons steentje aan bijdragen. Ook blijven we graag verzekerd mocht er iets met ons gebeuren. Volgens sommige mensen stappen we dan dus per definitie niet uit het systeem. Ons systeem Kan je überhaupt wel uit het systeem stappen en over welk systeem hebben we het dan? Het geldsysteem, het schoolsysteem, het belastingsysteem? Bestaat er eigenlijk wel zoiets als 'het systeem'. Als er al iets als een systeem zou bestaan hebben we die met z'n allen zelf gecreëerd? En hebben we daar wel altijd de juiste afslagen genomen? Zitten we nu opgezadeld met een systeem waar we nauwelijks uit kunnen stappen. Wat dan wel de beste levenswijze is? Eerlijk gezegd geen idee. Wij voelen alleen dat we niet op aarde zijn om dagelijks op een kantoor te zitten tussen vier betonnen muren. Wij gaan dus op ontdekkingstocht. We willen kritisch nadenken over de dingen die we doen. Krijgen we van die dingen ook de meeste energie? Velen van ons hebben een pittige baan om de hypotheek te kunnen betalen van dat flinke huis waar we nauwelijks zijn? Of om de auto te kunnen betalen die we nodig hebben om naar kantoor te rijden? Dit willen we in ieder geval niet meer. We hebben er voor nu voor gekozen een andere weg in te slaan: Van futloos naar energievol Van stress naar rust Van negatieve energie naar positieve energie Van zinloos naar zinvol Van betonnen muren naar natuur Van kantoortijden naar vrijheid Dit betekent niet dat we per se nooit meer willen werken. Sterker nog, zelfs als je woont in een busje en je kosten uiterst laag zijn, kan je nog steeds niet leven van de wind. "Running the same system harder or faster will not change the pattern as long as the structure is not revised" Voorbereiding We hebben veel reacties gekregen dat wij makkelijk praten hebben met zo'n goede baan en dubbel inkomen. We zullen zeker niet zeggen dat we niet bevoorrecht zijn. Maar die 'goede baan' is ons ook niet komen aanwaaien, daar hebben we hard voor moeten werken. En vergeet ook niet dat er een lange voorbereidingstijd aan vooraf is gegaan. Al meer dan zeven jaar hebben we deze droom voor ogen. Al anderhalf jaar woon ik in een busje om geld opzij te kunnen zetten voor onze missie. Dat is geen kwestie van makkelijk praten dat is een kwestie van keuzes maken en de consequenties hiervan voor lief nemen. Helemaal niet uit het systeem Je zou dus ook heel goed kunnen zeggen dat we helemaal niet uit het systeem stappen. We zitten nog steeds in een systeem van belasting betalen, van verzekeringen, van werken om eten te kunnen kopen. Er zijn veel extremere keuzes te maken zoals (samen) een stukje land kopen en helemaal zelfvoorzienend leven, society 4.0. Maar zelfs dan is de vraag of je helemaal zonder systeem kan. Als iedereen dit op hetzelfde moment zou doen stort het hele systeem in en hebben we volgens mij ook een groot probleem. Wij houden er daarom van om stapjes te zetten en niet door te slaan. Zo zijn er mensen die alleen nog maar met contant geld betalen, een moestuin nemen, off grid gaan wonen of alleen nog maar lokale producten kopen. Allemaal stapjes die onze maatschappij langzaam zullen veranderen. Want veranderen zullen we! Oordeelloos Hebben we dan een oordeel over de mensen die maar in het systeem blijven hangen? Nee totaal niet, we zitten er zelf tenslotte ook nog voor een groot deel in. We willen alleen mensen inspireren, uitnodigen kritisch na te denken of de dingen die ze doen werkelijk goed voelt voor hen. De jaren dat wij op kantoor gewerkt hebben zijn geen verloren jaren geweest. We hebben daar voldoening, zingeving en inkomen voor gekregen. Mede deze tijd geeft ons nu de mogelijkheid een tijd anders te leven. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Het besluit om ontslag te nemen is genomen en gecommuniceerd naar iedereen die het maar horen wil. "Point of no return" schreef ik eerder al. Nog zo'n vijf maanden en dan is het zover. Ik kijk er enorm naar uit. En toch.... soms grijpt het me naar de keel. Wat heb je nou gedaan? Geef je echt alles op? Laat je dat prachtige bedrijf achter je? En al je opgebouwde zekerheden dan? Vertrouw je nou echt op het universum? Onzeker Onzekerheid, het gevoel is echt niet nieuw voor me. Al van kinds af aan voel ik me geregeld onzeker. Doe ik het wel goed genoeg? Wanneer val ik door de mand? Houdt ze nog wel van me? Anderen zijn veel beter dan ik! Allemaal belemmerende overtuigingen ontstaan in mijn jeugd. Ook al kan ik heel goed bedenken dat dit geen helpende gedachten zijn, die als kind misschien dienend waren, nu zijn ze dat al lang niet meer. Ze zitten zo diep ingesleten dat ze niet makkelijk onder controle te krijgen zijn. Nu hoef ik me niet meer te bewijzen aan anderen. Ik ben volledig op mezelf aangewezen en toch komen de gedachten weer naar boven. Hoe kom ik straks aan mijn geld? Is het reizen voor onbepaalde tijd nu echt wel mijn ding? Kan ik nog wel een baan vinden als ik ooit weer terugkom? Al die angsten kunnen me soms behoorlijk naar de keel grijpen en ik kan er pijn van in mijn buik krijgen. Mij helpt het om in plaats van het woord 'angst' het woord 'spannend' te gebruiken. Angst heeft voor mij een negatieve connotatie, terwijl spannend een veel positiever gevoel oproept. Echte angst En waar heb ik het nu eigenlijk over? Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Er zijn gebeurtenissen die veel meer angst opleveren. Als ik straks op een parkeerplaats overnacht waar duistere figuren rondlopen, je partner je vertelt dat ze wil scheiden, je een aanrijding ziet aankomen of je te horen krijgt dat je ongeneselijk ziek bent. En zo kan ik nog wel honderd en een dingen bedenken. Angsten die je totaal kunnen verlammen. Angst waarschuwt voor gevaar en kan best heel nuttig zijn. Maar als ik angstig ben voor zaken die helemaal geen gevaar opleveren kunnen ze me behoorlijk in de weg zitten. Die buikpijn wordt trouwens veroorzaakt door een overvloed aan het stresshormoon cortisol dat de spijsvertering verstoort. Prachtig dat ons lichaam zo werkt! Als we in de oudheid een sabeltandtijger tegenkwamen was het prettig dat er wat hormonen vrijkwamen die voor extra kracht zorgden. "Moed is niet de afwezigheid van angst, maar het besluit dat er iets belangrijker is dan angst" Moed Hoe meer je wegloopt voor je angst hoe groter het zal worden. Door het weglopen denkt het EGO dat het vluchten heeft gewerkt. Het lost echter niets op en bij een volgende vergelijkbare situatie zal de angst groter zijn geworden. Als je de moed toont de angst aan te kijken bewijs je je EGO dat de angst ongegrond was en zal hij uiteindelijk verdwijnen. Een andere methode die mij helpt is om de situatie in perspectief te zetten. Zoals ik dat hierboven al deed. Hoe hoog scoort mijn situatie op de 'scale of catastrophy'? Dit allemaal gezegd hebbende is mijn angst volledig verdwenen en gaan we weer volle vaart vooruit. Oké voor even dan over een paar minuten kan ik zomaar weer terug bij af zijn. That's life! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Laat ik deze blog beginnen met jullie te bedanken. We zijn recent de grens van 1.000 subscribers gepasseerd. Duizend mensen die zich geabonneerd hebben en een mailtje ontvangen wanneer er een nieuwe blog is verschenen. We vinden dit echt supertof en zijn jullie enorm dankbaar! Benoemd tot CFO Vorige week kreeg ik de mededeling dat Kelly zichzelf officieel heeft benoemd tot CFO van Globus2. Niet dat ze een financiële achtergrond heeft, maar omdat ze denkt dat ik anders teveel geld uitgeef. Straks, als we aan het reizen zijn en geen vaste baan meer hebben, zullen we tenslotte heel zuinig moeten leven. Dat reizen geeft heel veel vrijheid, maar vraagt ook een minimalistisch leven met hier en daar wat werken voor het nodige brood op de plank. Ik was nogal verbaasd en overrompeld door deze zelfbenoeming, maar eerlijk gezegd heeft ze misschien wel een punt. Ik leef al jaren best bescheiden maar geef toch ook best makkelijk geld uit aan gadgets voor de bus, wat te snoepen of iets leuks doen... Met wat tegensputteren leg ik me dus maar neer bij deze zelfbenoeming. CEO Nu we dan toch aan het benoemen zijn heb ik mezelf dan maar snel tot CEO van Globus2 benoemd. Iemand moet de stressbestendige strategische koers uitzetten. En wanneer je voor onbepaalde tijd gaat reizen moeten er tenslotte heel wat koersen uitgezet worden. Minderwaardigheid Of bij nader inzien... Misschien toch maar liever niet, laat die mooie titel maar zitten. Het is mijn EGO die belangrijker gevonden wil worden. Wij mensen hebben de neiging om onszelf meerderwaardig of minderwaardig tot anderen te voelen. Bij minderwaardigheid gaan we proberen dit te compenseren. Bijvoorbeeld, zoals bij mij, wanneer je minderwaardigheid ervaart op intellect. De natuurlijke neiging is dan om extra veel of hard te gaan studeren. Ik zat vroeger op een LOM school en heb 'maar' MAVO gedaan en voelde me dom. Ik ben daarna dan ook heel veel cursussen en opleidingen gaan volgen. Bedrijfskunde Uiteindelijk zelfs op mijn 38-ste bedrijfskunde gestudeerd naast mijn full-time baan en het zorgen voor twee jonge kinderen. Was mijn minderwaardigheidsgevoel toen opgelost? Helaas, natuurlijk niet. Het is een bodemloze put. Al zou ik alle papiertjes behalen die te behalen vallen dan nog zou ik me waarschijnlijk minderwaardig voelen aan anderen. Het is iets dat ontstaan is in de jonge kinderjaren en het behalen van een papiertje gaat dat niet oplossen. "Om te kunnen zeggen dat je af en toe onzeker bent, heb je een heleboel zelfvertrouwen nodig" Compensatie Wij mensen hebben daarom, heel slim weer, een andere strategie. Als we ons niet meerderwaardig kunnen voelen op dat ene thema, compenseren we dat gewoon op een ander thema. Dus het domme kind in de klas is bijvoorbeeld wel heel sociaal. Of iemand die niet zo knap is blinkt uit in intelligentie. Zo zijn er vijf gebieden waar je je minderwaardig of meerderwaardig op kunt voelen en waarop je dus ook kunt compenseren. Dat zijn: Uiteindelijk ben ik operationeel- financieel directeur geworden. Mijn minderwaardigheid op intellect heb ik dus mooi kunnen compenseren op sociale rol. Gelijkwaardigheid Dus laat die titel als CEO maar zitten. Ik ben mens net als jullie en we zijn allemaal gelijkwaardig maar niet gelijk. Natuurlijk kan de ene beter rekenen, de ander bijvoorbeeld beter overzicht houden maar ieder mens heeft een gave. Heb je deze gave in jezelf al ontdekt? Of ben je gaan doen wat je ouders deden, of waar je vroeger goed in was op school? Ik vind het niet eens een makkelijke vraag om te beantwoorden. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Wonen in een busje op 8m2 kan in de winter best een opgave zijn. Je gaat 's morgens in het donker naar je werk en je komt savonds in het donker weer thuis. Geen daglicht gezien. Daar waar een groot deel van het jaar de grote schuifdeur open staat is hij in de winter potdicht. De winterperiode is een tijd waarin je naar binnen trekt niet alleen letterlijk maar ook in je gedachten. Tijd van reflectie. Ijsland november 2023 Reflectie In veel oude culturen was bekend dat de tijd tussen 25 december en 6 januari een periode was van ‘wereldrust’, de aarde zelf is gevat in innerlijke stilte. Juist tijdens 'de Heilige Nachten', staat de hemel als het ware open en kan ieder mens zich gemakkelijker verbinden met spirituele impulsen. "Zo kunnen de Heilige Nachten jaarlijks een periode van bezinning (verleden) en bezieling (toekomst) vormen. Je kunt de ‘tijd van de heilige nachten’ ingaan met een persoonlijke vraag, een ‘levensvraag’ waarmee je worstelt, of een vraag ‘aan de toekomst’. Proef in jezelf juist in deze dagen en nachten: aan welke mensen moet ik ‘opeens’ denken, wie komt er op mij toe (met een telefoontje, een brief, of in je bewustzijn); komt er in je naar boven dat je iets nu toch echt wil regelen/goed maken/in beweging brengen?" Maankalender Na deze periode van bezinning en stilte komt er gelukkig ook weer een tijd dat de dagen weer lengen. Heel lang geleden was dat wel anders. De mensen verkeerden in angst. De dagen worden maar korter en korter, als dat zo door gaat, dan is er helemaal geen daglicht meer. Kan je vertrouwen op de zon? Dat was de tijd waarbij er nog geen tijd bestond. Er waren geen horloges, geen klokken, zelfs geen zonnewijzers. Gelukkig was er de maan. Die is veel betrouwbaarder. Van volle maan wordt de maan wel steeds kleiner maar wanneer de maan van halve, naar nieuwe totale donkerte is gegaan kwam de maan al snel weer te voorschijn. Een duidelijke cyclus. Heel betrouwbaar steeds weer en weer. Zo ontstonden de eerste maankalenders. En zie daar; Er was tijd! Een tijd op basis van de cyclus van de maan van 29,5 dagen. Eeuwen lang werd er gewerkt met de maankalender. De maankalender bleek heel betrouwbaar te werken. Elk jaar op 25 december werd de dag opeens niet meer korter. Twaalf dagen lang bleef de zon ongeveer even lang onder en hielden de mensen hun adem in. Groot feest was het dan ook als ook als op 6 januari de dagen weer langer werden. Later werd er elk jaar twaalf dagen lang feest gevierd. Twaalf dagen lang oud en nieuw, twaalf dagen lang lag het maatschappelijke leven van de Germaanse volkeren stil en mocht er niet gewerkt worden. De tijd stond als het ware stil. Zonnekalender Het was Julius Caesar (+/- 100 voor Chr), Romeins politicus, generaal en schrijver, een van de machtigste mannen van die tijd, die op 1 januari 45 voor Chr. de zonnekalender invoert. Een uitvinding van sterrenkundige Sosigenes. Maar hoe zit dat nou precies? De maancyclus duurt 29,5 dagen maal 12 maanden is 354 dagen. De zonnecyclus duurt 365,25 dagen Hier zit dus een gat tussen van 11 à 12 dagen. 12 dagen waarop de zon niet verder onder gaat of eerder opkomt om het “gat” kloppend te maken. "Met donkerte kan je het licht niet bestrijden, met licht de donkerte wel." Kerst Ver voordat Jezus geboren werd, was 25 december dus al een bijzondere datum. Een datum waarop een bepaalde periode stopte. Gevolgd door twaalf heilige nachten waarin de tijd stil stond. En dan op 6 januari een nieuw begin. Precies deze tijd, tussen 25 december en 6 januari, hadden de drie koningen nodig om vanuit het oosten aan te komen in Bethlehem, waar in de kerstnacht het kind Jezus was geboren. Vandaag de dag vieren we het feest van diepste duisternis, naar binnen gericht met het geschenk van de geboorte van Jezus dus in de periode van de winterzonnewende. Een nieuw begin zou je kunnen zeggen. Zomerzonnewende Dan nog even een klein uitstapje naar de andere zonnewende. In de zomer hebben we de zomerzonnewende. Vroeger werd ook dit groots gevierd met het Sint Jansfeest. Het feest van licht en naar buitengericht. Dit valt op 23 op 24 juni, heel 'toevallig' de geboortedag van Johannes de Doper. Ook dit Sint Jansfeest werd al jaren en jaren gevierd voordat Johannes de Doper geboren werd. Winter of zomerzonnewenden de zon komt elke dag weer op. En dat is maar goed ook. Als er een jaar geen zonlicht zou zijn raakt de aarde bedekt met een pantser van ijs. De gemiddelde temperatuur daalt naar -73 °C. De duisternis en de ijzige kou zullen het leven op de aarde terugbrengen naar het nulpunt. Iets om dankbaar voor te zijn dus! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Iedereen die een camper heeft weet dat 'gewicht' dé cruciale factor is. Zeker wanneer je, zoals ik, zelf een bus ombouwt tot campervan dan draait alles om het gewicht. Natuurlijk heb ik in excel de gemaakte kosten nauwkeurig bijgehouden maar er ging veel meer aandacht naar het bijhouden van het gewicht. Er mag tenslotte met alles erop en eraan, inclusief volle watertank, mijzelf en mijn vriendin niet boven de 3.500Kg uitgekomen worden. Die 3.500 kg lijkt misschien heel wat, maar de bus zelf weegt al 2.578 kg. Iets meer dan 900 kg dus voor de inbouw, de bagage en de inzittenden. Hieronder een lijstje met de meest zware onderdelen die ik heb ingebouwd: Alleen deze zaken zijn dus al 1/3 van het gewicht dat ik mag inbouwen. Voor het aftimmeren van het plafond en de wanden heb ik dan ook gebruik gemaakt van het lichte populieren multiplex. "Bij mijn gewicht zou ik eigenlijk 2 meter 10 moeten zijn, maar ik kan eten en eten wat ik wil ik word gewoon niet langer" RDW Op een bepaald moment moet je de bus om laten keuren naar camper. Tenminste als je voor het voordelige campertarief in aanmerking wil komen. Bij de keuring woog Globus2, leeg welteverstaan, 3.200kg. Ruim onder het maximale dus. Ik heb echter na de goedkeuring nog heel wat extra zaken ingebouwd zoals de bovenkastjes en diverse andere kleine dingen. Ook moesten de kastjes nog gevuld worden met keukenspullen, kleding, enz enz. Vriendin Het maximale gewicht van 3.500 kg is inclusief de personen die er in zitten. Met een vriendin betekent dat dus een extra persoon, extra tandenborstel, krultang, borstel, boeken, kleding, drinken, eten, etc. etc. Nu is het natuurlijk hoogst onaardig te suggereren dat mijn vriendin te vergelijken is met een koe. Dat is geenszins het geval. Sterker nog mijn vriendin weegt amper 65 kg, is mooi compact van formaat en past dus prima in Globus2. Als er iemand zou moeten afvallen ben ik dat zelf. Nu maar hopen dat ze zelf deze blog niet voorbij ziet komen :-) Energie Het kan trouwens best een uitdaging zijn met z'n tweeën in zo'n kleine ruimte. Je zou elkaar al snel in de weg kunnen lopen en zitten. Zeker in de winter wanneer je aanzienlijk meer binnen zit. Tot nu toe hebben wij daar geen enkele last van. Oké we zijn nog niet zo lang samen maar we kunnen heel goed in elkaars energie vertoeven. Ook voor Kelly, zoals die koe....euh sorry vriendin heet, heb ik een enorme bewondering dat ze zich zo thuis voelt in mijn Globus en zich totaal niet opgesloten voelt. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Globus2 is zwart, ik vind dat zelf veel mooier dan zo'n witte koelkast op wielen zoals de meeste campers zijn. Of dit tijdens zonnige dagen heel handig is, is maar de vraag. Maar helemaal zwart is misschien ook een beetje saai. Regelmatig denk ik erover om mijn bus te bestickeren. Ik zie heel vaak bussen rijden met van die standaard stickers erop. Stickers met bergen of een groot kompas. Smaken verschillen natuurlijk, maar zelf vind ik dat niet zo mooi. Ik zou liever iets originelers willen. Ik zit al een tijd te denken om een zelfgemaakte foto achter op de bus te plakken. Er is zelfs al een mogelijke kandidaat. Ben benieuwd of jullie dit een geschikte plaat vinden. Eland Op dit moment zitten er twee kleine stickers op Globus2. Een eland en een levensbloem. De eland heeft natuurlijk alles te maken met mijn geliefde Scandinavië. De eland staat daar wel symbool voor. Bijna iedereen die met de camper in Scandinavië is geweest heeft zo'n ding op zijn huisje geplakt. Het was echter nog een hele klus om een witte variant te vinden, want op al die witte koelkasten moet natuurlijk een zwarte sticker geplakt worden. Op Globus1 zat een witte sticker van een ijsbeer. Destijds gekocht op Spitsbergen. Had ik er maar twee gekocht. Ik ben namelijk dol op ijsberen. Ik heb diverse "ijsbeerdingen" in de bus; knuffels, t-shirts, sokken, boeken. Je kan het zo gek niet bedenken of ik heb er een ijsbeer van, wat soms leidt tot fronsende wenkbrauwen bij mijn vriendin... "Geometrie zal de ziel naar waarheid leiden" Plato Levensbloem Sinds Globus2 dit jaar een weekje naar Noorwegen is geweest, heeft hij ook een andere sticker op de kont, namelijk de levensbloem. Over dit figuur zijn complete boeken geschreven. Het is een eeuwenoud geometrisch symbool bestaande uit 19 cirkels die elkaar overlappen. De cirkels symboliseren de schepping. Daarnaast staat het voor eenheid en verbondenheid met al het leven in het universum. Het wordt dan ook gezien als de blauwdruk van het leven. Naast de spirituele betekenis heeft het een wiskundige basis, zo zijn de gulden snede en alle wiskundige vormen er in terug te vinden. Een oh zo ogenschijnlijk simpel symbool met een mooie, diepzinnige betekenis. Zou het daarom misschien heilige geometrie genoemd worden? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Balans tussen werk en privé, balans tussen binnen en buiten, balans tussen samen en alleen, balans tussen financiële zekerheid en vrijheid. Streven we niet allemaal naar balans? Zodra we van het ene uiterste de balans denken gevonden te hebben slaan we echter vaak door naar de andere kant. In balans leven is volgens mij een utopie. Het streven naar balans is misschien wel het leven zelf. Klinkt allemaal zo mooi en vanzelfsprekend, in balans leven. Maar wat is dat nou eigenlijk in balans zijn? Wanneer iets in balans moet zijn betekent dat volgens mij ook dat je er uitersten zijn met in het midden de balans. Je zou kunnen zeggen tegenovergestelde polen. Als we naar ons lichaam kijken kan je daar duidelijk deze twee tegenovergestelde polen ontdekken. De bovenpool: het hoofd Als we kijken naar het hoofd dan zien we het volgende; Het hoofd wordt beschermd door een platte schedel waarbij de hersenen binnen in de schedel zitten. We moeten het hoofd koel houden. Wanneer we lopen is het hoofd het lichaamsdeel dat het minste beweegt. Aan het hoofd is alles symmetrisch. De onderpool: de buik en ledenmaten Kijken we naar de andere pool dan zien we eigenlijk het tegenovergestelde. De botten in onze ledenmaten zijn niet plat maar juist rond, ze zitten niet aan de buitenkant van het lichaam maar juist in het midden met de spieren e.d. eromheen. Wanneer we lopen bewegen de armen juist het meeste. En in de buik, met alle darmen, is niets symmetrisch en is er juist veel warmte. "Het leven is als fietsen, om balans te houden moet je in beweging blijven" Toen ik dit voor het eerst hoorde was ik zeer verwonderd. Ik kon gelijk voor me zien dat wanneer je teveel warmte (ontsteking) in de bovenpool hebt je ziek kan worden of wanneer je teveel koelte (verstarring, samen klonten) in de onderpool hebt je ook ziek kan worden. Het werd echter allemaal nog interessanter toen ik voor het eerst hoorde over hoe je de plantenwereld ernaast kon zetten. Bij planten is het namelijk precies andersom. De wortels bevinden zich in de koele grond, bewegen nauwelijks, het is de plaats waar het voedsel opgenomen wordt, daar zit ook de intelligentie van de plant (zoeken naar water). Allemaal kenmerken van onze bovenpool. Dat in tegenstelling tot de andere pool, de bloemen, waar de warmte wordt opgenomen. De voortplanting van de bloem gebeurt in de bovenpool. Het is het deel van de bloem dat het meest beweegt. Allemaal zaken die bij ons juist horen bij de onderpool. De middenpool: hart en longen Het gebied er tussenin (de bladeren) is het gebied, dat net als bij ons, voor de zuurstofopname / fotosynthese zorgt. Waar sprake is van een ritme. Bij de meeste planten zitten de bladeren in een vast ritme aan de stengel. Allemaal overeenkomsten waar ik nooit bij stil had gestaan. Is het met de kennis van de processen in het menselijk lichaam en met de kennis van de planten processen dan ook niet veel beter te begrijpen dat plantaardige geneesmiddelen wel degelijk een geneeskrachtige werking kunnen hebben? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Na een lange zomer en een mild najaar komt daar toch echt de winter weer aan. Vorige week voor het eerst wakker geworden met 8 graden Celsius in Globus2 en dat is toch best wel weer even wennen. Ook was het weer behoorlijk nat, waardoor de laarzen weer uit de stalling gehaald moesten worden. In augustus 2022 ben ik begonnen met mijn Globus2 avontuur. Na aanvang werd het dan ook al snel kouder en natter. Tegelijkertijd was alles toen nieuw en spannend. Nu ga ik mijn tweede winter tegemoet en heel eerlijk, ik zie daar best een beetje tegenop. Niet zozeer de kou die mij bezighoud, maar de nattigheid. Globus2 is voorzien van twee elektrische kachels en een standkachel, koud zal ik het dus niet krijgen. Maar van Globus naar het sanitairgebouw is zo'n 100 meter lopen. Niet ver, maar door drassig terrein genoeg om natte sokken of een modder bespetterde broek te krijgen. Naar de zon Vaak krijg ik de reactie waarom trek je dan niet naar het zuiden in de winter? Ooit is dat zeker het plan, maar zolang ik een kantoorbaan heb in de stad, zit ik ook vast aan deze regio voor mijn standplaats. Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee natuurlijk niet! Hoevaak ben ik vorig jaar werkelijk door de regen naar het sanitairgebouw gelopen? Ik denk dat dat op één hand te tellen is. Ook is Globus een gezellige, knusse, warme ruimte en voorzien van alle gemakken. Natuurlijk het is klein, maar hoeveel ruimte heb je eigenlijk echt nodig? "Als je de wind, de kou en de regen even wegdenkt... is het vandaag echt een mooie zomerdag" Zoals bijna altijd maak ik me weer zorgen om de toekomst met de ervaringen uit het verleden. In het NU is er eigenlijk helemaal geen probleem. Het regent nu niet, de plassen vallen best mee, ik heb geen modder op mijn broek dus waarom zou ik me überhaupt zorgen maken? Waarom hebben wij mensen toch zo'n moeite met het leven in het NU? Uitdaging De grootste uitdaging van de winter is misschien wel het doen van de was. Of liever gezegd het drogen van de was. De meeste dingen gaan in de droger en vormen geen probleem, maar spijkerbroeken, overhemden en polo's laat ik buiten drogen aan de waslijn. Met het weer van de afgelopen dagen lukt dat natuurlijk niet en daarom hang ik de kleding binnen aan een lijntje. Na 24 uur drogen is het echter slechts een heel klein beetje droger geworden en zit het vocht op de ramen. Ik probeer dus de hoeveelheid te drogen was enorm te beperken wat betekent dat ik kleine wasjes draai. Met de nieuwe, grote wasmachines op de camping is dat opeens toch best een kostbare zaak (€ 5,- voor een was en € 5,- voor de droger). Als de kosten voor het wassen de grootste zorgen zijn die ik heb, wat maak ik me dan toch druk? Helemaal niet dus! Eigenlijk kijk ik heel erg uit naar de gezellige wintermaanden. Lekker samen met mijn vriendin onder een dekentje, met een drankje een filmpje kijken. Kerst, oud en nieuw, een paar vakantiedagen ik kan niet wachten. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Wanneer we ergens naartoe reizen dan zijn we daar tenslotte ook. Ik bedoel het hier dan ook filosofischer. Je kunt nergens voor weglopen in het leven. Als je ziek bent dan kun je gaan reizen, maar de ziekte gaat met je mee. Ook als je met onzekerheden, frustraties of wat dan ook kampt, dan neem je jezelf en alles wat daarbij hoort met je mee. Als je denkt het te kunnen ontvluchten, dan word je er later door ingehaald. Helemaal als het gaat over oude angsten of gedragspatronen. Het zou anders betekenen dat de oorzaak van het probleem zich buiten jou afspeelt. Dat is zelden het geval. Een nieuwe baan, liefde, stad, kinderen, je blijft dezelfde problemen tegenkomen. Je kunt niet aan jezelf ontsnappen. In mijn ogen is het beter om de problemen en de pijnpunten aan te kijken. Er niet voor weglopen, maar ze juist op te zoeken. Alleen dan kun je die zaken helen en ben je er voorgoed van verlost. Natuurlijk is dat niet makkelijk en soms zelfs heel pijnlijk, maar uiteindelijk kan het een goede manier zijn. Herfst Ik hoor mensen vaak zeggen ja die of dat wil ik graag loslaten. Alleen hoe meer je bezig bent met loslaten, hoe meer je het eigenlijk vasthoudt. Alles wat je aandacht geeft groeit. Daarom is toelaten soms juist beter. Een mooi voorbeeld vind ik de bladeren in de herfst. We zeggen vaak dat een boom bladeren laat vallen,maar dat is niet het geval. De boom laat het toe dat de bladeren hem loslaten. Zodra de boom dat toelaat, is hij ervan verlost. Sta pijn en verdriet ook toe, zodat het jou los kan laten. Coaching Sinds begin deze maand mag ik een prachtige groep mensen coachen die meedoen aan het Miracle Roadmap programma van 365dagensuccesvol.nl. Tijdens de eerste livedag hebben we uitgebreid gepraat over Shit FM. Het gaat over het stemmetje in ons hoofd dat maar tegen ons aan blijft praten. Wist je trouwens dat ieder mens zo’n 120.000 gedachten per dag heeft, waarvan er 90.000 negatief zijn? "Als je geluk wilt voor een uur, doe dan een dutje. Als je geluk wilt voor een jaar, erf dan een fortuin. Als je geluk wilt voor het leven, help dan een ander." Hoe serieus nemen we die gedachten eigenlijk? We weten inmiddels dat we onze gedachten niet zijn. We kunnen onze gedachten per slot van rekening observeren. Als we dat kunnen, wie is dan diegene die onze gedachten observeert? Is dat dan onze werkelijke zelf? En als we onze gedachten niet zijn, waarom zijn ze dan altijd zo negatief en waarom nemen we ze zo serieus? Mij helpt het in ieder geval om steeds vaker tegen mijn gedachtestem te zeggen: "bedankt voor je betekenisloze commentaar". Als dat ook niet werkt pak ik de methodiek van Byron Katie erbij en stel ik mezelf de volgende vier vragen: Weet je zeker dat deze gedachten waar zijn? Kan je 100% zeker weten dat deze gedachten waar zijn? Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft? Welke emoties komen op wanneer je die gedachte gelooft? Wie zou je zijn zonder die gedachte? Het is mooi dat we gedachten hebben, het maakt ons mens, maar het maakt het leven ook af en toe knap ingewikkeld. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Ja ja ik weet het een weekje Noorwegen slaat nergens op, het is echt veel te kort. Ik weet het. Ik kom al twintig jaar bijna elk jaar in Scandinavie en was eigenlijk van plan dit jaar een keer over te slaan. Het is niet gelukt. Het land roept, ik 'moet' er gewoon even heen. De vakantiedagen raakten al aardig op, dus een week was het maximaal haalbare. Daarnaast is het de eerste vakantie met nieuwe prille liefde Kelly, dus een week is misschien best een goede eerste verkenning. Het zuiden We hadden gekozen voor de korte, voordelige overtocht van Hirtshals naar Kristiansand. Vanaf Enschede, waar de prille liefde woont, ben je in een goede dag van Nederland in het noordelijkste puntje van Denemarken. Om vervolgens de volgende morgen de 2,5 uur durende overtocht naar Noorwegen te nemen. In Denemarken mag je overigens met de auto op het strand rijden, wat een enorm leuke ervaring was. Gezien de beperkte vakantietijd moest het te bezoeken gebied in Noorwegen in het uiterste zuiden gezocht worden. Een gebied dat ik meestal een beetje vermijd, ik trek meestal zo snel mogelijk door naar het noorden. Weg van de drukte, weg van het toerisme op zoek naar rust en ruimte. Het zuiden van Noorwegen heeft me eigenlijk behoorlijk verrast. "Wat als je niet zou krijgen wat je wilt, maar zou willen wat je krijgt." Vanaf Kristiansand linksaf eerst naar de vuurtoren, het meest zuidelijke punt van het vaste land, op Lindesnes bezocht. Deze vuurtoren stond al een tijdje op mijn todo list. Prachtig punt, je moet alleen betalen om naar de vuurtoren te mogen lopen, dat valt dan een beetje tegen. We rijden verder over weg 44 langs de kust naar Stavanger. Echt een prachtige weg waarbij je al een goed beeld krijgt van de Noorse Fjorden. Wanneer je dichter bij Stavanger komt verandert het landschap opeens in een veel vlakker en groener gebied met weilanden en koeien. Voor mij heel on-Noors, maar leuk om dit dus ook te zien. Preikestolen Na een kort bezoek aan Stavanger rijden we door richting de Preikestolen. Ook deze toeristische trekpleister moet dan toch maar eens beklommen worden. Het hoogseizoen is wel zo'n beetje voorbij, dus misschien valt het mee met de drukte. Gezien het weer twijfelen we wat of we die dag moeten gaan lopen of dat we wachten tot de volgende dag. In de middag klaart het weer op en ondanks het wat late tijdstip besluiten we de wandeling te gaan maken. Het is 4 km heen en 4 km terug. Niet heel ver, maar met ongetrainde beentjes is zo'n berg toch hele andere koek dan een wandeling in Nederland. We hebben tijdens de heenweg echt prachtig weer. De hele week hebben we trouwens bijzonder mooi weer, ondanks de verwachtingen die de hele week regen voorspelde. Eenmaal aan de top genieten we van het mooie uitzicht en moeten we natuurlijk ook even op het randje zitten. Moe, maar zeer voldaan komen we aan het begin van de avond weer aan bij Globus. We zoeken een plekje voor de nacht om de volgende dag door te rijden naar de hoogvlaktes, precies aan de andere kan van de Lysefjorden. Wat een prachtig gebied is dit! We staan helemaal alleen in een desolaat gebied. Alsof je op een andere planeet bent. We blijven hier twee nachten staan om te genieten van de rust en ruimte. Omdat het een stuk hoger gelegen ligt, is het 's avonds best fris. Geen probleem, want we hebben een standkachel aan boord. De dieseltank moet gevuld worden, dus we rijden even naar het dorpje Lysebotn. Een uitdagend weggetje met tal van haarspeldbochten. Tot onze verbazing komen we er achter dat er in dit dorp helemaal geen tankstation is. Alle bochten dus weer omhoog... Beneden in het dal geeft Globus aan dat we nog 140 km kunnen rijden. Weer boven op de berg aangekomen is dat gereduceerd tot 85 km. Hoever is het volgende tankstation eigenlijk? Vanavond zitten we weer op kachelrantsoen. Heb ik zoveel mooie faciliteiten aan boord, kunnen we het niet gebruiken.... Al is de vakantie voor ons gevoel nog maar net begonnen, we moeten de terugweg alweer gaan plannen. We vervolgen daarom weg 45 richting het oosten en tanken bij de eerst volgende mogelijkheid. Na een paar uur rijden komen we een tunnel tegen. Nu zijn tunnels natuurlijk niet zo heel bijzonder in Noorwegen, ik denk dat we er al zeker zo'n 40 gehad hebben, maar deze tunnel is slechts 3,5 meter hoog. Hoe hoog is Globus eigenlijk? Ik had de afmetingen ooit op een sticker gezet bij het dashboard, maar die is eraf gevallen. En nu weet ik het niet meer. We doen voorzichtig aan en ik hou ruimte zat over. Thuis maar weer opnieuw meten en ergens opplakken. Week te kort Na een ruime week zijn we weer terug in Nederland. We hebben zo'n geluk gehad met het weer en het verkeer dat we tot de conclusie zijn gekomen dat Noorwegen ook voor een week goed te doen is. Natuurlijk is langer veel fijner, maar ook in een week hebben we veel kunnen zien. Tevens zijn prille liefde Kelly en ikzelf nog steeds samen, we hebben elkaar niet de bus uitgevochten en niemand heeft naar huis moeten liften. So far so good :-) 7 Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Ik woon echt met bezieling in mijn bus. Zoals ik in vorige blogs al schreef, ik wil voorlopig niet terug naar een 'grote-mensen-huis'. Hoe komt het nu eigenlijk dat dit zo goed bevalt? Wat spreekt me dan zo aan? Drijfveren Oké nog even de oorspronkelijke drijfveren voor het gaan wonen in een busje: Leven dicht bij de natuur. Zodanig wonen dat je het hoort als het regent, je het voelt als het buiten stormt en je zodra het maar enigszins kan je de grote schuifdeur open zwiept en half buiten zit. Zo verbonden met de elementen. Iets dat je in een huis voor het grootste deel mist. Duurzamer leven Ik ben niet aangesloten op nuts voorzieningen. Met mijn vier zonnepanelen kan ik 9 maanden per jaar zonder stroom van buitenaf. De drie echte koude wintermaanden sluit ik Globus aan op de walstroom voor de elektrische kachel en gebruik ik elektra van de camping. De elektrakosten zitten bij de staplaats inbegrepen dus dat kost me niets extra's. Verder kook ik op gas en het is verbazingwekkend hoe lang je met een volle gasfles kan doen. In april heb ik deze laten vullen en dat kostte me € 19,-. Natuurlijk Globus2 rijdt op diesel. Dus als ik grote afstanden afleg is dat niet de meest duurzame oplossing. Een bus van dit formaat is echter op elektra nog niet leverbaar. Financieel aantrekkelijk Uit bovenstaande blijkt ook dat het wonen in een bus een stuk minder kost dan wonen in een huis. De meeste kosten van verzekering, wegenbelasting e.d. had ik ook al voordat ik in Globus ging wonen. De extra kosten zijn de kosten van de camping. Dat kan natuurlijk zeer variëren, maar gemiddeld geef ik zo'n € 500,- per maand daaraan uit. Daarnaast heb ik ook mijn woonhuis aangehouden dat ik verhuur. Met de inkomsten los ik versneld de hypotheek af. De drie punten hierboven zijn nog net zo valide als toen ik begon. In die zin voldoet deze levenswijze precies aan mijn verwachtingen. Maar waarom is het nu zo fijn? De titel van deze blog is "Met bezieling" ik denk dat dat het is. "iets doen met bezieling dat betekent dat we iets met liefde doen." Volgens het woordenboek betekent bezieling: Sterke inspiratie waarin je iets maakt of doet. Nou dat klopt wel. Ik ben al heel lang geïnspireerd door deze levensstijl en hoop dat ik o.a. middels deze blogs ook andere mensen weet te inspireren. Ziel Toch ben ik nieuwsgierig wat er meer achter dat woord bezieling of ziel zit. Ik las vorige week een boek en daarin stond het volgende over de ziel: "We leven volgens wetmatigheden. Deze wetmatigheden komen niet van het lichaam zelf. Ze moeten ergens anders vandaan komen; het lichaam kan deze wetmatigheden niet zelf maken. Ze worden opgelegd door iets anders. De kracht die het lichaam voortbeweegt noem ik de ziel. Alles wat in leven is, leeft omdat het door een ziel wordt bewogen. De levenskracht die ons doet leven is de ziel. Dus alles wat leeft, heeft een ziel. Planten hebben een ziel, dieren hebben een ziel en wij mensen hebben een ziel. Zo zeggen we iets doen met bezieling dat betekent dat we iets met liefde met leven doen. De ziel volgt ook bepaalde wetten, wetmatigheden van de liefde. Dit zouden we de spirit (NL en ENG) kunnen noemen. In het Duits noemen we dat Geist. Ons menselijke denken is ook onderhevig aan wetmatigheden. Zo kunnen we alleen maar denken in bepaalde categorieën bijvoorbeeld de categorieën tijd en ruimte of de categorieën oorzaak en gevolg. Wetten van de logica. We staan hier niet boven we moeten ze volgen." Dus het is de ziel die ons lichaam voortbeweegt. De ziel die tijdelijk in ons lichaam gehuisvest is en het lichaam gebruikt om zichzelf te kunnen ervaren hier op aarde. Daarmee suggereer ik dus dat de ziel ook na de fysieke dood weer verder gaat. Na het lezen van het boek van Pim van Lommel over bijna dood ervaringen is dat ook eigenlijk helemaal geen vraag meer. Hij heeft wetenschappelijk aangetoond dat mensen ook na een klinische dood nog indringende ervaringen kunnen hebben. Noorwegen Komende week ga ik een weekje naar Noorwegen. Veel te kort natuurlijk, maar moet er gewoon even heen. Ik kom er al jaren en was eigenlijk van plan een jaartje over te slaan, maar het lukt gewoon niet. Ik moet er even heen, al is het maar een weekje. Ik voel me daar zo thuis, ik heb heimwee. Zou ik dan misschien in een vorig leven daar gewoond hebben? 277 277 Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Net als met een grote mensenhuis ben je met een camper nooit klaar. Alleen de klusjes zijn misschien wel wat kleiner 🤔. In deze blog laat ik een aantal dingen zien die ik de laatste tijd heb aangepast of ga aanpassen. Als eerste zijn daar een aantal kleine reparaties van dingen die kapot zijn gegaan. Zo zit onderstaand stopcontact vlak achter de grote schuifdeur. Handig als deze open staat en je wil bijvoorbeeld de laptop opladen. Alleen als er een grote Apple oplader in zit kan de deur niet dicht. Doe je dat toch dan geeft dat onderstaand resultaat. Behang Vervolgens heb ik alle naden van het behang opnieuw gelijmd met speciale 'behangnadenlijm' van Perfax. Misschien is achteraf gezien behang in een camper niet de beste keuze. Je zit toch altijd, ondanks het vele ventileren, met een hoop vocht waar het behang niet zo goed tegen kan. Echter ik vind het nog steeds mooi dus laat het voorlopig nog een tijdje zitten. Zeker het fotobehang met een foto die ik zelf op Spitsbergen gemaakt heb vind ik nog steeds geweldig. Extra waslijntjes Ik heb in Globus2 twee waslijntjes gespannen. Na het douchen kan hier mijn handdoek drogen. Ik heb deze gespannen tussen de twee handvaten in de cockpit. Hier staan ook de ramen altijd op een kier, zodat het vocht snel weg kan. Komende veranderingen In de komende weken ga ik nog twee veranderingen doorvoeren. De eerste is op het dak. Het hoekprofiel dat ik geplaatst heb om de zonnepanelen aan te bevestigen had ik aan de schuifdeur kant beter helemaal door kunnen laten lopen tot de voorkant van het dak. Als ik nu de luifel opzet dan moet dat aan de voorkant met een zuignap die met flinke wind er vanaf komt zeilen. Ik heb nu een extra stuk zwart gegalvaniseerd aluminium hoekprofiel besteld die ik in het verlengde van de huidige ga lijmen. Eventueel ga ik er vervolgens nog een pees-rail op bevestigen. De tweede aanpassing staat al lang op mijn wensenlijstje. Het is een la onder de tafel. Ik heb dringend behoefte aan extra bergruimte voor kleine dingetjes. Pennen, aantekenboekje, brillen al dat soort klein spul dat ik nu dagelijks van het aanrecht naar het bed en van het bed naar de bank en van de bank weer naar het aanrecht verplaatst. Tussen de uittrekbare bank en de tafel zit nog loze ruimte die nu onbenut is. Bergruimte het blijft toch bij iedereen een terugkerend ding. Al heb je nog zo goed 'ontspuld', je verzameld toch weer nieuw 'spul' om je huisje lekker vol te zetten. Natuurlijk het zullen nooit grote spullen worden maar ook met klein spul kan je de boel lekker vol bouwen. "Muren en balken vormen een huis; Liefde en dromen bouwen een thuis!" Zomer Nu het zomer is, is het ook de tijd om deze klusjes te doen. De langste dag ligt alweer even achter ons en weldra is het weer donker als je van je werk thuiskomt. Het is de bedoeling dat Globus2 ruim voor die tijd 'winterklaar' is. O en ik zit ook te denken om een bustent te kopen. Deze kan dan, zeker in de winter, op zijn plek blijven staan als ik een kort tripje maak. natte jassen en laarzen kunnen dan in de tent blijven en hoeven niet mee naar binnen de bus in. Iemand ervaring of tips hiervoor? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!