Op reis

Morgen vertrek ik, zonder Globus2, voor tien dagen naar het buitenland. Die tien dagen wil ik Globus graag ergens stallen zodat ik de campingkosten uitspaar. Busje dus weer rijklaar maken. Alles wat los ligt opruimen, de isolatiedeken van de voorruit, vuilwatertank legen en in de garage, stroom loskoppelen en dan maar weer hopen dat hij wil starten.

De bus kan ik de komende dagen wel op het terrein van mijn werk parkeren. Daar staat hij veilig achter een groot hek. Toch loop ik dan weer tegen zo'n klein probleempje aan. Naast Globus2 heb ik ook nog de luxe van een auto van de zaak. Daarmee rijd ik o.a. van Globus naar mijn werk en terug. Maar als ik de bus nu naar mijn werk rij dan staat mijn auto nog op de camping. Ik heb dus de hulp nodig van iemand die me even heen en weer wil brengen. Natuurlijk een zeer makkelijk op te lossen probleem maar je moet het wel weer even regelen.

Op reis

Waar ik naar toe ga? Ik ga tien dagen naar Zweden voor een outdoor coachingsreis. Tien dagen hiken, slapen in een tentje en crosscountry skiën in het hoge noorden. Als alles volgens plan verloopt zal dit de eerste reis zijn in een serie van minimaal vier reizen. Het is namelijk de eerste reis van de opleiding tot outdoor coach. In deze eerste reis ben je 'gewoon' deelnemer en mag ik bij mezelf naar binnen gaan. De tweede reis loop je als stagiair mee in een team van coaches dat de reis voorbereidt, uitvoert en na afloop afrondt. Bij de derde reis loop je mee in de rol van junior coach. Onder begeleiding ga je echt bijdrage leveren aan het coachingsproces van deelnemers. Om tenslotte de vierde reis helemaal zelf te organiseren en de deelnemers te coachen. Onderstaand filmpje is van de reis naar IJsland maar geeft een aardige inkijk van de manier van coachen.

Spannend

Nu kan ik je vertellen dat ik het enorm spannend vind. Niet zozeer om mijn emotionele pijnpunten tegen te komen tijdens de coaching, maar meer voor de fysieke inspanning. Ik ben gewoon een kantoorklerk met mijn full-time kantoorbaan en kan nou niet echt zeggen dat ik sportief ben aangelegd. De hele dag berg op, berg af door de sneeuw ploeterend, slapen in een tentje bij -15ºC. En ik heb een enorme hekel aan skiën.

"De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest"

Angst

Angst dus voor iets dat in de toekomst misschien wel gaat gebeuren. Ik herken dit heel erg van het koud water dippen dat ik een hele tijd, elk weekend, gedaan hebt. De spanning vooraf is de ware pijn. Het moment zelf valt daar eigenlijk bij in het niet. Of de zweethutten die ik geregeld doe. Het van tevoren druk maken over de hitte en het ongemak dat ongetwijfeld te erg zal worden... In het hier en nu is er zelden werkelijke pijn. Het zijn de zorgen over het verleden of de toekomst.

Waarom ga ik dit doen?

Zoals jullie misschien al aan mijn blogs hebben gemerkt hebben persoonlijke ontwikkelingsthema's mijn grote interesse. Ik lees er veel over, volg opleidingen/cursussen en vind het leuk om mensen te inspireren of te helpen op hun levenspad. Komende week hoop ik dus weer veel inspiratie op te doen voor nog heel veel blogs.

Volgende week dus geen blog daar ik in de bergen in Zweden geen bereik zal hebben. En even voor de volledigheid bovenstaande foto is niet in Zweden maar in Noorwegen op de Trolltunga.

Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!

Graag tot de volgende blog!