Leven wij in een droomwereld? We idealiseren ons 'reizen zonder eindtijd' enorm. Dat hebben we zelf ook wel door. Natuurlijk zal niet alles rozengeur en maneschijn zijn. Maar wat vinden we het heerlijk om te dromen! En dromen we eigenlijk niet allemaal? Op het werk zijn we veelal alert en wakker, maar in ons privéleven lijken we wel in een droomwereld te verkeren.
Levensplan
Ik bedoel daarmee dat we op het werk constant 'aan' staan. We moeten opletten, alert zijn, kan het niet anders, hoe ziet komend jaar eruit, hoe kom ik over op anderen, presteer ik wel goed genoeg enz. enz. Als we vervolgens thuiskomen zijn we moe. Mogen we lekker ontspannen en genieten van onze welverdiende rust. Echter met ontspannen en genieten verstrijkt ook de tijd ongemerkt voorbij. Of hebben we voor ons privéleven ook een visie, een strategie een plan met concrete doelen? Gelukkig niet zal menigeen zeggen. Toch houd ik ervan om voor mijn privéleven ook een plan te hebben. Als je zelf geen plan hebt is de kans groot dat je het plan van een ander leeft.
Ritje met de taxi.
Stel je stapt in een taxi en de chauffeur vraagt waar gaat de reis naartoe? Je antwoordt: "ow maakt niet uit breng me maar ergens heen." Na een uurtje rijden kom je op een vreselijke plek en de chauffeur zegt dat je op de bestemming bent.... Had je niet beter zelf een bestemming kunnen bedenken? Ergens waar je zelf graag naartoe zou willen. Is het op de weg van het leven niet net zo?
"Droom niet je leven... maar leef je dromen"
Mijn plan
Mijn plan is al jaren: reizen zonder eindtijd en dan niets meer te moeten. Kijken wat er op ons pad komt, wat het universum in petto heeft. Uit de dingen die ik leuk vind mag iets gaan ontstaan. Over een maand of drie dan is het zover en gaan we dit plan verwezenlijken. Op weg met Globus en dan maar zien wat er gaat gebeuren.
Advertentie:
Contradictie
Maar hé, zit daar niet een enorme contradictie in? Ik heb dus eigenlijk het plan om straks geen plan meer te hebben.... Wat maak ik me dan al die jaren druk over mijn plan? Natuurlijk het plan van de afgelopen jaren geeft me nu de vrijheid om mijn baan op te zeggen en het avontuur van reizen aan te gaan. Er is genoeg buffer om even vooruit te kunnen alvorens er weer geld verdiend moet worden. Hoe? Wederom geen plan! Eigenlijk best lekker om geen plan te hebben en te verkeren in een droomwereld.
Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!
Graag tot de volgende blog!
Sommigen zeggen dat wij zo wie zo allemaal dromen. We dromen onze gedachten, goede en slechte, we dromen ons verleden, mooi of niet en we dromen onze toekomst terwijl we geen idee hebben hoe die er in werkelijkheid uit zal zien. Daar al onze belevenissen zich alleen maar in onze geest afspeelt zou je het dus goed een droom kunnen noemen. Plannen maken, nieuwe wensen hebben en een ( misschien wel onwerkelijke versie) visie van de toekomst hebben is voor de meesten van ons wat ons drijft, wat ons aanzet tot actie. En die actie is dan weer nodig om tot interactie met anderen te komen van waaruit we nieuwe ervaringen kunnen opdoen om het leven te leren. Een plan…
Wat mooi en treffend geschreven weer. En je hebt absoluut gelijk, ik herken dit gevoel en deze manier van leven/reizen helemaal!
Groet Wendy