Eerste week en verzonken kosten.

De eerste week zit erop. En wat was het FANTASTISCH! Ja, ja, ik weet het: "wacht maar tot het van de winter ijzig koud wordt", "tja met dit weer snap ik dat het als vakantie voelt", "straks moet je door de regen naar de douche lopen". Maar feit is, ik vind het NU fantastisch en het is nu niet koud en het regent nu niet. En nu is nu. En achter op een caravan zag ik staan: "Geniet nú, het is later dan je denkt".

Nieuwe patronen

Zaterdagochtend de laatste zaken verhuisd naar de opslag, zoals het bankstel en mijn bed. Toen was het tevens onomkeerbaar. Thuis slapen was onmogelijk geworden. Ik was verhuisd, al stond mijn nieuwe huis nog op de oprit van mijn oude huis... Vervolgens naar de camping en natuurlijk voelde dat als vakantie. We proberen al jaren elke maand een weekend weg te gaan met ons busje en dit voelde niet anders dan normaal. En dat met dit weer, kon niet beter. De maandag ochtend was echter even wennen. De avond ervoor had ik mijn vuile kleren in de wasmand gegooid, stond in mijn nakie met schone kleren in de hand op naar de douche.... Euh, ja die is echter wel aan de andere kant van de camping. Natuurlijk geen groot ding en was snel 'opgelost'; het gaat erom dat alle dagelijkse patronen doorbroken zijn en je nieuwe patronen moet aanwennen. Allemaal helemaal niet erg, leuk zelfs, maar kost wel energie. Vaste patronen, waar je niet dagelijks over na hoeft te denken zijn best heel fijn.

"Geniet nú, het is later dan je denkt!"

Verder genoten van prachtige zonsondergangen, dansende spreeuwen en als je even niet oplet, staat er in eens een heus bejaardenhuis vlak achter je bus; zie onderstaande foto:

Nogmaals over ontspullen

Oké genoeg over de eerste week. Het is natuurlijk saai om te lezen dat alles zo heerlijk en fantastisch is :-) Ik kom graag nog even terug op het weg doen van heel veel van mijn bezittingen. Ik krijg daar veel reacties en vragen over. Dit was ook behoorlijk impactvol. Bij veel materiële zaken heb je een herinnering met bijbehorend gevoel geplakt. Ik heb daar al over geschreven hoe ik dat heb aangepakt; het artikel in mijn hand nemen, er even mee 'zijn', kijken welke herinneringen en gevoelens er boven komen om deze vervolgens te verankeren in mijn hart. En dan, als je voelt dat de tijd daar rijp voor is, kan je afscheid nemen van de materie. Het gaat tenslotte niet om het betreffende ding maar juist om die dierbare herinneringen.

Verzonken kosten

Dan is er ook nog een andere categorie spullen die moeilijk zijn om weg te doen. Ik noem dat spullen met verzonken kosten. Een voorbeeld: jaren geleden heb ik een aikido pak (Japanse zelfverdedigingssport) gekocht met alles erop en eraan. Dit kostte best veel geld. Inmiddels ben ik alweer een tijdje gestopt met aikido maar voor mij is dat pak nog steeds veel geld waard. In de praktijk is het niets meer waard dan je er op Marktplaats voor kan krijgen natuurlijk. Zo zijn er heel wat artikelen waar je zelf een veel hogere waarde aan toekent dan het realistisch opbrengt. Ander voorbeeld van verzonken kosten zijn zaken die je gekocht hebt, omdat je ze toch echt nodig had of super handig leken, maar na drie jaar nog steeds nieuw in de verpakking onder in een kast liggen. Ook deze zaken hebben gevoelsmatig een hogere waarde dan dat ze in werkelijkheid hebben. Hier komt het erop neer een beetje afstand van deze spullen te kunnen nemen en er realistisch naar te kunnen kijken. Maar makkelijk? Nee dat was het zeker niet.

Op het moment dat ik dit schrijf heb ik wat gedoe met verzekeringen misschien dat ik daar in mijn volgende blog verslag van kan doen.

Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!

Graag tot de volgende blog!