Waar de aarde fluistert
- Kelly & Richard

- 4 dagen geleden
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 3 dagen geleden
De wereld zit vol mysterieuze plekken. Iedereen kent de piramides van Gizeh, Stonehenge of onze eigen hunebedden in Drenthe, maar er bestaan ook plaatsen die veel stiller zijn. Plaatsen die alleen fluisteren voor wie wil luisteren. Zweden zit er vol mee. Tijdens onze reis trokken wij naar zulke verborgen plekken, niet om antwoorden te zoeken, maar om te voelen wat er gebeurt wanneer je je opent voor het onbekende.

Wat krachtplekken met ons doen
Krachtplekken roepen al eeuwenlang vragen op. Wat gebeurt daar nou eigenlijk? Waarom ervaar je op de ene plek stilte en helderheid, terwijl je op een andere plek onrust voelt? Sommige mensen zeggen dat de sluier tussen de werelden daar dunner is. Dat de energie intenser aanwezig is, alsof een diepere laag van de aarde zich even laat zien. Of het waar is, weten we niet. Maar we weten wel dat wij op zulke plekken altijd anders ademen, alsof iets in ons lichaam herkent wat ouder is dan we zelf kunnen bevatten.
Onze meest recente video met beelden van de krachtplekken in Zweden
De aarde als levend wezen
Net als de mens is de aarde een levend wezen. Dat idee voelt voor sommigen misschien zweverig, maar voor ons is het juist heel aards. Vanuit spiritueel standpunt heeft de aarde een lichaam, een ziel en misschien zelfs een vorm van bewustzijn. Haar energie stroomt langs lijnen en knooppunten, net zoals bij ons meridianen en chakra’s. De plekken waar die energie samenkomt worden krachtplaatsen genoemd, terwijl de banen waarlangs ze zich verplaatst leylijnen heten. Misschien is het poëzie. Misschien is het wetenschap die we nog niet begrijpen. Maar hoe je het ook noemt, het verandert de manier waarop je kijkt.
"De aarde draagt geheimen die pas openen als jij dat ook doet"
Zweden als mystiek landschap
Zweden ademt één en al natuur. Bossen die eindeloos lijken, meren die de hemel spiegelen, rotsen die verhalen vasthouden. Het land draagt een stille magie bij zich, alsof elke steen nog weet hoe het was toen de wereld net begon. Geen wonder dat de verhalen over elven, kabouters en trollen hier nog altijd leven. Terwijl we zochten naar bijzondere plekken, ontdekten we dat het land vol zit met kleine en grote mysteriën die lang niet allemaal in de toeristische gidsen staan.
Anundshög, de adem van het verleden
Onze eerste stop was Anundshög, de grootste grafheuvel van Zweden. Een plek waar al duizenden jaren voetstappen liggen. Je voelt daar niet alleen geschiedenis. Je voelt aanwezigheid. Het is alsof de heuvel en de stenen zelf ademen.

Ales Stenar, schip van steen
Vanuit daar trokken we helemaal naar het zuiden naar Ales Stenar, het stenen schip dat hoog boven de zee uitkijkt. De stenen staan in een ovale formatie die doet denken aan het skelet van een oud Vikingschip. Sommigen zeggen dat het een kalender is, anderen spreken van een heilige plaats. Wat het werkelijk is, weet niemand. Misschien is dat juist de kracht. Het nodigt uit om te kijken zonder te willen begrijpen.

Labyrinten, graven en andere raadsels
Er waren meer van dit soort plekken. Bruadungend, waar oude graven liggen die misschien veel meer zijn dan alleen rustplaatsen. Het Tibble labyrint, waarvan niemand precies weet waarvoor het ooit diende. Een inwijding misschien. Een ritueel dat de lente begroette. Wie zal het zeggen.
Waar ligt onze eigen kracht?
In stilte vroegen we ons af waar onze eigen kracht eigenlijk vandaan komt. Moeten we daarvoor altijd ver van huis zijn? Vaak denken we van wel, maar dat blijkt een misverstand. Ook Nederland kent zijn eigen mystieke plekken. Steeds vaker worden er hunebed excursies georganiseerd waar niet alleen gekeken wordt naar stenen als grafkamers, maar naar stenen als dragers van energie. Daar is wel een open geest voor nodig, maar misschien is dat precies wat deze tijd vraagt.
Advertentie:
Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com
Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website.
Het kompas dat naar binnen wijst
Misschien is dat de ware magie van zulke plaatsen. Dat ze je opnieuw leren kijken. Dat ze je een kompas tonen dat niet naar het noorden wijst, maar naar binnen.
Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link.













Wat een prachtige reis. Ik volg jullie met veel interesse en plezier. Richard, gecondoleerd. Heel mooi dat jullie toch doorgaan.
Je foto’s zijn heel erg mooi! Stil en ook vol leven.
sterkte en ik kijk uit naar jullie volgende reis.mooi dat jullie doorgaan