top of page
Foto van schrijverRichard

Ongewenst bezoek met Pasen

Het eerste vrije weekend van 2023 is een feit, dus hoogste tijd om Globus2 in beweging te zetten naar nieuwe plekken en Elise ook weer eens een blog te laten schrijven.

We hebben de kaart erbij gepakt om te zien waar we in Nederland nog gaten te vullen hebben en dat bleek rondom Doetinchem.

We proberen altijd een natuurcamping te zoeken dichtbij een hondenlosloopgebied; niet eenvoudig in Staatsbosbeheergebieden, maar zeker niet onmogelijk. Natuurkampeerterrein Distelheide is het geworden; 25 plekken, middenin het bos, 4 wc's en 1 douche. Het ligt bij Landgoed Slangenburg, met een kasteel en koetshuis en vele kilometers wandelroutes.

Voordat we goed en wel wakker waren vrijdag (nog op de vaste plek van Richard) begon ons vrije weekend met ongewenst bezoek: geklop op de deur om 7.15 uur. Wij negeerden het. Weer geklop. Wij negeerden het. "Doe open", zegt een mannenstem. Richard vroeg door het kleine raampje bij het bed wat er was en hij zei weer "Doe open", om vervolgens zelf de deur dan maar open te doen. Bang dat Juno eruit zou spurten riepen we "nee", maar de deur ging open en de man, een bekende van de camping, vroeg "heb jij contact met S, zie jij S". S is een andere bekende van de camping en had een relatie met deze man E. Hij accepteert niet dat het over is en hij haalt zich in zijn hoofd dat zij met Jan en alleman het bed in duikt. Blijkbaar verdenkt hij Richard hier ook van. Ik antwoordde met een slaperig hoofd "nee, want hij hoort bij mij", waarop de man, een drank- en rooklucht achterlatend, afdroop met een "dat is een hele geruststelling". Pffff, wat een halve zool! Je kan naast een blog ook een boek schrijven over de soap die zich op een camping afspeelt met en tussen de 'vaste' bewoners.

Goed, onze dag was begonnen, tijd om alles in te pakken voor vertrek. De volgende uitdaging was het starten van Globus2; dat verliep probleemloos! En toen het wegrijden. Het had weer behoorlijk geregend dus zomaar wegrijden was geen vanzelfsprekendheid met alle plassen en modder. Wat sporen achterlatend, maar zonder hulp van de tractor konden we op pad.

"Home is where we park it."

Onderweg klotste de regen tegen de voorruit en de onverharde weg naar de camping was kletsnat. Als dat maar goedkomt... 😬


Plek 18 op het Achterste veld hadden we gereserveerd en dat bleek een prima plek zonder grote nattigheid. Een volgende keer zou 19 - 24 beter zijn. Ik heb in de middag de omgeving verkend met Juno en hij heeft lekker los kunnen baggeren in het bos. Het was even zoeken op Google Maps maar na 1.5 uur waren we voldaan en enigszins nat weer terug. En intussen had Richard de bus helemaal in orde gebracht voor ons verblijf.


De vraag was of we stroom nodig zouden hebben voor de verwarming. We gokten erop dat we elkaar genoeg warmte konden geven en besloten het zonder te proberen. En dat bleek te een goede beslissing.


Zaterdagochtend scheen het zonnetje al lekker dus de dag begon met een koffie op bed voor Richard en een theetje voor mij in de deuropening. Heerlijk! Fijn dat onze haarbal dan ook weer gewoon buiten kan liggen.


Om 10.15 uur vertrok Richard voor een wandeling met Juno. Ik zag al snel dat hij zijn telefoon vergeten was, wat héél ongebruikelijk is en ook onhandig in een bekende omgeving. Om 11.00 uur was hij nog niet terug. Ik kreeg intussen toch wel wat trek en vraagtekens of dit wel goed zou gaan. Om 11.30 nog geen teken van leven; tja, wat kan je doen? Ik dacht dat Richard zijn eigen telefoon wel zou bellen m.b.v. iemand anders (mijn nummer weet hij niet uit zijn hoofd) als hij echt verdwaald was maar realiseerde toen dat hij op 'stil' stond en dat ik hem dus bij me moest houden om te zien of hij zou bellen. Het bleef stil en er kwam geen teken van leven. Om 12 uur heb ik toch maar ontbijt voor mezelf gemaakt en toen ik net wilde gaan zitten kwamen ze het veld op gelopen. Dat was een, ongepland, lange wandeling geworden. Waar Richard eerst nog gepoogd had Juno hem naar 'huis' te geleiden, bleek deze taak teveel gevraagd. Wat hulp van andere wandelaars was nodig om de goede weg terug te vinden. Eind goed, al goed.

5.697 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

Bình luận


bottom of page