Je laten verrassen
- Richard
- 23 mei
- 4 minuten om te lezen
We zijn weer vertrokken. Op naar Scandinavië. Maar dan wel de ongebruikelijke route via Polen en de Baltische Staten. In deze blog onze eerste ervaringen in Polen. Wat kunnen we eigenlijk verwachten van dit land? Is het echt zo onveilig zoals we gehoord hebben? Zien we nog iets terug van de typische Oostblok invloeden?

Plan gewijzigd
In Marokko hadden we op voorhand een route uitgestippeld. Nu willen we ons nu meer laten verrassen en gaan waar de wind ons die dag brengt. We weten dat Scandinavië zich daar bij uitstek voor leent, maar hoe zit dat met Polen en de Baltische Staten? In Polen hadden we het voornemen om rechtstreeks naar Warschau te rijden. TomTom had, door het ontwijken van de tol-wegen, echter een ander voorstel. Wat dachten we van een bezoek aan het Reuzengebergte net over de Tsjechische grens? Na even googlen blijkt dit één van de mooiste wandelgebieden van Polen te zijn. Wij dus Globus2 de instructies van TomTom laten opvolgen.

Reuzengebergte
En wat een verrassing! Dit is inderdaad een prachtig gebied met fabelachtige rotsformaties. We hebben er diverse wandelingen kunnen maken en enorm genoten. Voor het vervolg van de reis hebben we de kaart er eens bij gepakt. Auschwitz en Krakau komen nu eigenlijk automatisch op ons pad te liggen. Bij het indrukwekkende Auschwitz waren we verrast dat veel van de gebouwen replica's zijn van het origineel. In het leuke Krakau lieten we ons verrassen over de legende van de draak en het ontstaan van de stad. Als je je ook wil laten verrassen lees dan hier de legende van Koning Krak en de draak.
Advertentie:
Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com
Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website.
Warschau
Op naar Warschau, de hoofdstad van Polen. Ook hier waren we weer verrast. De gehele 'oude' stadskern daar is echter niets ouds aan. Alles is immers tijdens WOII plat gebombardeerd. De binnenstad is op basis van oude foto's geheel gereconstrueerd. Achter de oud uitziende gevels zitten dus hele nieuwe panden. Ook verraste het ons dat het er, zelfs op zaterdagmiddag, relatief rustig was en we het bruisende van een hoofdstad compleet misten.

Gdansk
Gaan we dan ook nog naar Gdansk.....? Geheel niet op de route richting Scandinavië, maar op onze vorige blog kregen we de reactie dat dit echt een hele leuke stad is. Dus waarom niet? We hebben de tijd immers aan onszelf. En ook hier zijn we weer verrast. Wat een enorm verrassende hippe stad is dit! De hele stad staat vol met Nederlands ogende herenhuizen. We drinken koffie in een Harry Potter café en genieten van lokale gerechten zoals: pączki (een soort gevulde oliebollen) en het nationale gerecht van Polen: pierogi (aardappel dumplings)
Russische grens
Wat lang niet iedereen weet is dat Polen ook grenst aan een stukje Rusland. Een stukje, ingesloten tussen Polen en Litouwen, dat voor Rusland strategisch van groot belang is, omdat het aan de Oostzee ligt. Wij waren benieuwd hoe zo'n grens met Rusland er nou uit zou zien. De grens loopt hier bijvoorbeeld dwars door een groot bos. Zou daar echt een hek staan? Of kunnen we heel even ongemerkt de grens passeren en daarmee ook Rusland afvinken? De verrassing was groot om te ontdekken dat er inderdaad slagbomen, grote rollen prikkeldraad en een hoog hek dwars door het bos loopt. Wat ons daarbij nog meer verbaasde was dat de hoge rollen prikkeldraad door Polen zijn neergelegd en niet door de Russen.
"Als alles volgens het boekje gaat, heb je niets te vertellen."
Een beetje stout
Ondanks de verbodsborden vonden we het leuk om een paar selfies te maken net achter de slagbomen bij het prikkeldraad. En zo midden in het bos, niemand te zien dat kan toch geen kwaad....? Als we beter uit onze doppen hadden gekeken dan hadden we gezien dat langs de hele grens overal camera's hangen en waren we bij terugkomst bij Globus2 niet verrast door de grenspolitie. Na een uitvoerige controle van al onze papieren werden we gelukkig weer met rust gelaten.

Tot slot
Tot slot valt het ons enorm op hoe schoon het hier overal is. Je ziet geen plastic of sigarettenpeuken op de grond liggen. Hoe krijgen ze dat voor elkaar? Is dat opvoeding/cultuur? Nu moeten we ook eerlijk zijn, niet alles in Polen is alleen maar verrassend positief. Behalve het Reuzengebergte, helemaal in het zuiden, hebben we voornamelijk door heel vlak, saai koolzaad landschap gereden. Ik zeg dan ook geregeld tegen Kelly dat ik wel wat sneller naar mijn geliefde Scandinavië wil. Maar gelukkig weet Kelly me te overtuigen ook deze landen de kans te geven me te laten verrassen.
Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link.
Schitterend, dat Reuzengebergte. Door jullie blog te volgen leer ik toch weer veel bij over minder 'standaard' bezienswaardigheden. 😃 De nieuwsgierigheid bij de Russische grens kan ik wel begrijpen. Wij hadden dat ook toen we er vlakbij waren in Lapland. Mijn vriend wilde echt gaan kijken, maar ik heb hem tegengehouden omdat ik geen gedoe wilde en me ook geen 'oorlogstoerist' wilde voelen. Waarschijnlijk maar goed dat we het niet hebben gedaan, want ook in Lapland was overal (ook in de bossen) de grens afgebakend met prikkeldraad en bewaking, is ons door de Finnen verteld.
in kaunas litouwen is ook het duiveltjes museum. allerlei duiveltjes in soorten en maten. ook de berg met kruisen is heel apart. er staan duizenden kruizen en er komt nog steeds bij
Hoi,
Hebben jullie in Krakau ook de zoutmijnen bezocht? Moet prachtig zijn.
Dat reuzengebergte oogt echt zoooo mooi!! En Krakau, té leuk met de draak legende. En die spannende grens met Rusland midden in het bos. En en en ...!
letland heeft ook een lange grens met rusland. er loopt de m9 van riga naar moskou. is estland ook. grens narva. naar petersburg. litouwen grenst ook aan belarus. grens medininkai. en anderen vaak geweesd met vrachtauto. toen was er geen officiele grens. alleen een kotje. tir carnet werd vanuit minsk op vilnius gezet.er waren geen faciliteiten dat is nu wel anders