Bijna komt onze reis door Marokko ten einde. Zaken waar we eerst verbaasd over waren, raken we nu aan gewend. Wij ervaarden eerst een soort van cultuurschok toen we het land voor het eerst binnenreden. In deze blog nemen we de cultuurschok onder de loep en gaat het over vastzitten in aannames en gewoontes.

Cultuurschok
Voordat we naar Marokko gingen hadden we ons enigszins verdiept in het land en de sociale gebruiken hier. In verschillende vlogs hoorden we over cultuurschok en dat je een aantal dagen moet wennen aan het land. Nou, dat klopt helemaal! De eerste dagen in Marokko vond ik eerlijk gezegd helemaal niet zo geweldig. Ik vond het chaotisch, voelde me bekeken en stelde mezelf continu de vraag of ik wel voldeed aan de culturele normen en waarden.
“Woorden zijn een bron van misverstanden. Het hart begrijpt zonder te spreken."
Wapperende haren
Het eerste straatbeeld in de kuststad Asilah liet mij voornamelijk vrouwen met hijabs zien, ook zag ik geen stelletjes hand in hand lopen en zag ik al helemaal geen blote armen of benen. Daar liep ik dan in mijn T-shirt en wapperende haren in een vreemd land waar je om de paar uur oproep tot gebed uit de minaret hoort. Wat doe ik hier? Vroeg ik mezelf een paar keer terloops af.
Advertentie:
Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com
Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website.
De kleine prins
Dit alles deed me denken aan de tijdloze klassieker De kleine prins van Antoine de Saint-Exupéry. In het boek bezoekt een kleine prins verschillende planeten en ontmoet hij daarbij vreemde personages, zoals de koning die over alles wil heersen, de ijdele man die alleen gezien wil worden en de zakenman die sterren telt alsof het geld is. Elk van deze personages kijkt met een beperkte blik naar de wereld, vast in hun eigen overtuigingen. Dit doet denken aan hoe we soms vastzitten in onze culturele gewoonten en aannames.
Open blik
In een andere cultuur is het essentieel om met een open blik naar de ander te kijken. Wanneer we denken dat onze manier van doen de enige juiste is, beperken we onszelf en onze relaties met anderen. Een mooie quote uit het boek is: "Je kunt alleen dingen begrijpen als je ze eerst tam maakt." Dit betekent dat we tijd moeten investeren om een cultuur echt te leren kennen. Voor mij was het omschakelen en vooral jezelf niet in weg zitten. Nu we aantal weken verder zijn is mijn beeld van dit land volledig veranderd.


Aanpassen
We zijn van mening dat we hier te gast zijn en dat wij ons mogen aanpassen aan de culturele gebruiken van hier. Daar waar mogelijk doen we dat dan ook en dat helpt om de plaatselijke cultuur beter te begrijpen. Het was dan ook best een schok toen we ons opeens realiseerden dat we al twee maanden met een Jumbo boodschappentas rondlopen met een vette varkensworst erop. Hoezo aanpassen, we moesten hier smakelijk om lachen. Overigens kun je bij de Carrefour wel degelijk spekjes kopen. Iets waar veel Marokkanen zich niet bewust van zijn.
Twee maanden onderweg
Door nu bijna twee maanden door Marokko te reizen ervaar ik het land zoveel anders dan in het begin. De hijabs vallen mij niet meer op, aan het chaotische verkeer raak ik gewend en ik merk dat toeristen meer dan welkom zijn. Ook krijg ik de indruk dat het ze niks uitmaakt of nou wel of niet een hijab draagt, met links eet of af en toe alcohol nuttigt. Volgens mij verwachten ze dit ook helemaal niet van niet moslims.


Leren zien met het hart
Een van de beroemdste citaten uit het boek is: "Alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar." Dit is voor mij een mooie les terwijl ik door Marokko aan het reizen ben. Het gaat niet alleen om het begrijpen van woorden en sociale gebruiken, maar om het zien van de mens achter de cultuur. Empathie en nieuwsgierigheid vormen de sleutels tot echte verbinding. Ook andersom zie ik vaak nieuwsgierige ogen naar ons kijken, zag ik daar eerst al snel een oordelende blik in, nu weet ik beter. Het zijn veelal mensen die graag een woordje Engels willen oefenen, enthousiast reageren als je zegt dat je uit Hulanda komt en graag willen weten wat je van hun land vindt. De Berbers hebben ons al vaak uitgenodigd voor zoete ‘berber whiskey’ bij het vuur. Ze lachen om de zorgen van de westerse wereld, vergelijkbaar met de koning die de kleine prins ontmoet, die denkt dat hij heerst over alles, terwijl hij slechts bevelen geeft aan wat al gebeurt.

Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link.
Mooi filmpje en foto's! En heerlijk om zo mee te reizen. Over een week of vijf gaan wij er ook met onze camper naar toe. Dat wordt de derde keer Marokko en dat zegt wel iets over ons enthousiasme voor dit mooie land. Groetjes en geniet nog lekker! Jan-Dick en Nicolette
Erg leuke blog, mooi verwoordt.
Filmpje met plezier gekeken.
Zo krijg je weer een goede indruk van het land en de mensen.
Het land lijkt me prachtig en erg afwisselend qua natuur.
Ook de mensen komen erg vriendelijk over.
Wij hebben idd zo snel ergens een mening over en denken dat we alles zo goed weten.
De tijd ervoor nemen om het land, de mensen en hun cultuur te leren kennen hebben jullie in ieder geval een heel stuk wijzer gemaakt.
Ps. Ik ga het boek: De kleine prins weer eens lezen.
Groetjes en liefs mam
weer prima post!
Mooi geschreven ♡
Deze bloemrijke omschrijvingen sluiten mooi aan bij onze beleving van Marokko.
We komen hier zeker nog terug, we weten nu wat meer over waar we niet, maar vooral wél willen zijn. De kust is prachtig om te rijden, maar er verblijven vinden we minder.
Binnenland is voor ons ook aantrekkelijker, met ook vriendelijkere bevolking.
Wij zijn vanavond weer in Spanje…hier regent het gewoon hard, erg nat hier.
Advies is dis om nog wat in Marokko te blijven!
Leuk ook om elkaar uiteindelijk eens te ontmoeten, daar in Chefchaoun!