Zoeken

Nog drie maanden en dan gaan we onze vrijheid tegemoet. Het komt nu echt heel dichtbij. Mijn opvolger is inmiddels aangenomen en zal beginnen op 1 juni. Vanaf dan kan het overdragen en afbouwen echt beginnen. Het verlangen naar vrijheid wordt met de dag groter maar wat betekent dat eigenlijk vrijheid? Verschillende soorten vrijheid Er zijn verschillende vormen waarop je vrijheid kan ervaren. Hieronder zal ik er enkele bespreken. Vrijheid van tijd We hebben het al eerder geschreven maar tijd is het waardevolste waarover we beschikken. Tegelijkertijd is het iets waar de meeste van ons een enorm tekort aan hebben. We hebben het allemaal zo druk met werk, kinderen, sporten, sociale activiteiten dat er geen tijd over is voor jezelf. Voor ons is dit misschien wel de belangrijkste vorm van vrijheid waar we naar verlangen. "Ware vrijheid is vrij zijn van de angst om niet perfect te zijn" Vrijheid van locatie We zijn natuurlijk allemaal vrij om te gaan en staan waar we willen. We zijn echter vaak aan een plaats gebonden door werk, schoolgaande kinderen, familie en vrienden in de buurt. Werken vanuit huis en remote werken begint steeds normaler te worden en kan de nieuwe toekomst worden. Zodra de kinderen het huis uit zijn, zoals bij ons, en je kan je geld online verdienen dan komt vrijheid alweer een stap dichterbij. Vrijheid van geld Natuurlijk er moet ook over geld gesproken worden. Dit is misschien het onderwerp dat de meeste mensen als eerste noemen wanneer er over vrijheid gesproken wordt. Financieel onafhankelijk zijn wie wil dat nu niet? Geld maakt dan wel niet gelukkig, we hebben nu eenmaal een minimaal bedrag nodig om van te leven. Met meer geld kun je ook meer vrijheid creëren. Toch ben ik er van overtuigd dat we met veel minder af kunnen dan we denken. Wonend in mijn busje met nauwelijks vaste lasten ben ik een stuk vrijer dan in mijn eengezinswoning met hoge hypotheek. Advertentie: Vrijheid van binnen Vrijheid van binnen is misschien wel de meest belangrijke vrijheidsvorm. Een tijd geleden heb ik het boek De zin van het bestaan van Victor Frankl gelezen. Viktor Frankl, een Joodse psychiater, wordt in de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen. Zijn vrouw Tilly wordt vermoord. Zijn ouders worden vermoord. En Victor Frankl overleeft. Hij schrijft in zijn boek: "Hun aantal was wellicht klein, maar toch hebben deze mannen overtuigend bewezen dat één ding de mens niet kan worden ontnomen: de allerlaatste menselijke vrijheid - de keuze om onder alle omstandigheden zijn eigen houding te bepalen en zijn eigen weg te kiezen." In het concentratiekamp, waar hem alle vrijheid was afgenomen, nam hij een groot besluit: Ze kunnen me op allerlei manieren proberen pijn te doen maar ik ben de enige die bepaald of het me raakt. En daarmee gaf hij zichzelf de ultieme innerlijke vrijheid. Vrijheid is een keuze Vrijheid is dus beïnvloedbaar en in zekere zin een keuze. Wij hebben er voor gekozen meer van deze vrijheid te willen ervaren. Dat we daar ook dingen voor moeten laten en risico's lopen nemen we graag voor lief. Hoeveel vrijheid ervaar jij eigenlijk of zit je 'vast' in je leven? Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Vaak krijg ik de vraag of het reizen zonder eindtijd ook mijn droom is. Wil ik ook wonen in een camperbus of is dit alleen de droom van Richard? Het zijn vragen die ik mezelf ook regelmatig stel. Het is geen geheim dat ik nooit plannen heb gemaakt om te gaan rondreizen in een camper. Ook omschrijf ik mezelf niet meteen als heel reislustig. Wat dat betreft heeft Richard veel meer wanderlust in zich dan ik. Toch ga ik zonder enige twijfel met hem mee. Is alleen liefde de beweegreden of zijn er ook andere redenen van toepassing? Beweegredenen Ik mag dan niet zoveel 'wanderlust' in me hebben ik snak wel, net als Richard, naar vrijheid. De vaste structuur met elke dag werken is prima als je daar gelukkig van wordt, maar ik heb het gevoel het leven meer te willen leven. Wat dat precies betekent mogen we gaan ontdekken. In ieder geval weg uit de drukte van de grote stad en dichter bij de natuur zijn. Daar biedt Globus alle mogelijkheden toe. “Als je niet uitkijkt, blijf je je leven lang voorbereiden” Voorbereiden Met enige regelmaat herinner ik Richard eraan dat hij al jaren bezig is met de voorbereiding. Dat voorbereiden uit zich op verschillende manieren zoals het ombouwen van de bus, het wonen in de bus, financieel de zaken goed regelen etc. Ik heb minder dan één jaar voorbereidingstijd gekregen. Misschien is dat maar goed ook, want hoeveel voorbereidingstijd heb je nodig? Wat is een goede voorbereiding? Wat is genoeg spaargeld? Vragen waar je nooit een antwoord op zal krijgen. Go with the flow, dat hoort bij deze reis. We weten niet hoe ons avontuur gaat verlopen en dat is spannend en leuk tegelijk. Er zullen mooie dingen op ons pad komen, maar ook tegenslagen of onderlinge irritaties. Thuis is Globus2 Gelukkig heb ik mijn draai helemaal gevonden in Globus. Ook voor mij voelt het inmiddels als thuis. De bus is zelfs bestickerd met mijn favoriete symbool; de levensbloem. Daar ben ik Richard erg dankbaar voor. Inmiddels weet ik hoe alle gadgets werken, weet waar alles ligt en heeft Richard speciaal een stopcontact gemaakt voor de krultang ;-) Soms gaat het mis Onlangs ging het toch mis toen ik teveel stroom gebruikte. Richard kreeg, onder werktijd, tientallen meldingen op zijn telefoon over teveel stroomverbruik. Hij appte mij onrustig wat ik in hemelsnaam aan het doen was. Nou gewoon koffie zetten, verwarming aan, vergaderen in teams en de telefoon opladen. Het zorgde uiteindelijk voor complete stroomuitval. Even naar de meterkast lopen en de stoppen omhoog duwen kan dan dus niet. Gelukkig is Van der Hoek een prima elektricien en was het probleem snel verholpen. “Ik raak alles kwijt, behalve mijn kilo’s” Richard lost meer zaken op In bepaalde zaken blijf ik chaotisch. Ik geef het maar eerlijk toe, ik raak heel snel iets kwijt. Ook in een bus van 8m2. Richard ziet mij dan weer met een verwilderde blik naar iets zoeken. Irritant genoeg weet hij meestal waar het ligt en ik niet. "Je bent een slechte zoeker" kreeg ik laatst nog te horen. Jajaa, dat weet ik ook wel hoor. Koppig als ik ben zoek ik dan liever zelf eerst een halfuur naar iets, voordat ik zo luchtig mogelijk probeer te vragen: "zeg, heb jij mijn oplader ergens gezien?" Achja, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden. Advertentie: Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Met de paasdagen waren we een lang weekend in Luxemburg. Een uur of drie rijden en je begeeft je in een totaal andere wereld. Heerlijk! Een weekend weg kan dan aanvoelen alsof je een week bent weggeweest. We hebben mooie lange wandelingen kunnen maken met aardig weer. Helaas hebben we het niet helemaal droog kunnen houden net als in Nederland zo bleek later. Bij terugkomst op de camping, waar ik momenteel sta, reed ik me binnen vijf minuten muurvast in de natte, sompige aarde. Hulp Scheppen, graven, tegel eronder, rijplaten....niets mocht baten. Dan maar de campingeigenaar bellen. Deze was niet aanwezig en zou pas einde van de middag weer op locatie zijn. Daar sta je dan, midden op het pad, hulpeloos wachtend. Mijn hele middagprogramma werd erdoor in de war gegooid. En toch bleef ik rustig en kon ik zijn met dat wat er was. Het had allemaal op een veel vervelender moment kunnen gebeuren. Dus relax, alles komt goed. Einde van de middag kwam de campingeigenaar met zijn trekker en 10 minuten later stond ik op mijn plekkie. Zo ook weer gefixt. Elkaar de tent uit vechten Tijdens het wachten op hulp zat ik zo een beetje te mijmeren over de reis die we straks gaan maken. Ook dan zal niet alles van een leien dakje gaan. We zullen ongetwijfeld tegenslagen voor onze kiezen krijgen. Mijn gedachten gingen van hele praktische zaken als: moet ik niet een paar rijplaten kopen om altijd bij ons te hebben tot hoe zullen Kelly en ik samen deze tegenslagen het hoofd bieden? Vechten we elkaar de bus uit of kunnen we genieten, ook van deze tegenslagen. Je weet tenslotte, dat juist de tegenslagen later de mooiste, spannendste verhalen kunnen opleveren. Vergeet dus ook vooral niet foto's te maken in het heetst van de strijd :-) "Van overleven naar leven" Leven in het nu Al was ik nu heel goed in staat de situatie te accepteren zoals deze was, het gebeurt mij vaak genoeg dat ik dat minder goed kan. Als iets tegenzit denk ik dan aan de consequenties die dat allemaal zou kunnen hebben. Juist, precies 'zou kunnen hebben', want je weet helemaal niet of dat ook werkelijk gaat gebeuren. Zo zijn wij westerlingen altijd maar bezig met het verleden of de toekomst. We blijven hopen op een beter verleden of maken ons zorgen over de toekomst terwijl er in het heden zelden echt iets aan de hand is. Over het leven in het nu heeft Eckhart Tolle een inspirerend boek geschreven: De kracht van het NU. Advertentie: Boeddhisme Ik las laatst dat boeddhisten met enige verbazing naar ons westerlingen kijken. Altijd maar druk. Als we in een dal zitten doen we er echt alles aan om daar zo snel mogelijk weer uit te raken, zonder te kijken welke les er misschien wel te leren valt. En als we gelukkig zijn, dan zijn we met alle macht bezig dat zo te behouden. In plaatst van ervan te genieten ben je dus eigenlijk al bezig bent met het vechten tegen het ongeluk dat ongetwijfeld wel een keer op je pad zal komen. We zijn, aldus het boeddhisme, zo doorgeslagen dat als we heel veel van iemand houden we samen een contract sluiten en elkaar beloven de rest van ons leven gelukkig te blijven.... Weer een fantastische dag Na een aantal relaties gehad te hebben weet ik maar al te goed dat het zo niet werkt. Ik hoef dan ook niet meer zo nodig te trouwen. Ik word liever 's morgens wakker, kijk opzij en denk JA met deze vrouw wil ik ook vandaag weer een fantastische dag beleven. Als we veel meer in het hier en nu leven, zouden we dan ook niet meer LEVEN in plaats van OVERLEVEN? Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

De hele winter krijg ik vragen over hoe het met mij gaat in de bus. Heb ik het niet heel koud, is het niet heel klein en benauwend zo'n busje, slaap je wel goed enz. enz. Altijd kon ik antwoorden dat ik gewoon een kachel heb en dat, juist doordat het zo'n kleine ruimte is, de bus binnen 10 minuten snikheet te stoken is. Ik kan zelfs de verwarming onderweg naar 'huis' al aanzetten waardoor ik in een lekker warm busje aankom. Maar niemand vraagt me dat nu in de zomer. Warm Afgelopen vrijdag was ik de hele dag weg en kwam pas laat thuis. Bij binnenkomst was het 45º C in het slaapgedeelte van Globus. Ondanks dat de ramen met horren de hele dag open hadden gestaan. De grote schuifdeur en de achterdeuren open zetten was geen optie gezien de hoeveelheid muggen die hier zitten. Een mooie hor om voor de schuifdeur te plaatsten heb ik nog niet gevonden voor de VW Crafter. Zoals jullie je misschien kunnen voorstellen heb ik niet zo'n hele goede nacht gehad en ben totaal gesmolten. Een zwarte bus Zeg nou zelf een zwarte bus is toch echt veel mooier dan al die grote witte koelkastmodel campers die je altijd ziet... Zeker, mooier vind ik het wel maar is het ook wel zo praktisch? Zouden al die witte koelkasten niet voor niets wit zijn? In ieder geval zal de zwarte kleur niet helpen om de bus lekker koel te houden. Maatregelen Het was de afgelopen dagen natuurlijk ook wel ineens extreem warm. Ik heb daarom diverse maatregelen genomen. De luifel geplaatst (opletten bij teveel wind, zie mijn eerdere ervaringen hier...) Een wit schaduwdoek gespannen aan de zonkant van de bus De watertank vaker verversen met schoonwater (om de dag) Raampjes en deur open wanneer het maar kan "Wees blij dat het niet sneeuwt, stel je voor dat je sneeuw moest schuiven met deze hitte!" Waar ik ook tegenaan loop zijn de muggen die vast blijven plakken aan de zwarte bus. Er zitten steeds zoveel muggen op de motorkap vast dat het lijkt of ze na het landen niet meer weg kunnen komen. Een hele klus om steeds schoon te maken maar natuurlijk ook best sneu. Zo goed gaat het al niet met de insecten in Nederland. Globus lijkt wel zo'n plakkerige vliegenvanger. Voor de opbrengst van de zonnepanelen is het natuurlijk wel fantastisch. De walstroom heb ik al een paar weken niet gebruikt en de boiler staat eigenlijk continu aan voor heet water. Deze week, naast de motorkap, ook de zonnepanelen maar eens een reinigingsbeurt gegeven en dat was direct merkbaar in de opbrengst. Sinds deze week werkt het Cerbo GX touch schermpje niet meer. Tenminste het scherm werkt wel maar de 'touch' werkt niet meer. Zou dat ook met de warmte te maken hebben? Eens informeren bij stroomwinkel.nl Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Komend weekend is het zover. Dan woon ik precies één jaar in Globus2. Het klinkt natuurlijk allemaal heel idyllisch en het levert allemaal mooie Instagram foto's op, maar hoe heb ik dat eerste jaar nu ervaren? In ieder geval was het een enorme ervaring met veel belevenissen. Nu tijd om te evalueren en keuzes te maken. Hoe het begon In oktober 2021 heb ik mijn oude VW California verkocht en kocht ik mijn VW Crafter L4H3 103kW automaat. Het grote ombouwen kon beginnen. Eerst helemaal strippen en toen stap voor stap opbouwen. Al deze stapjes heb ik vastgelegd in blogs die je hier kunt vinden. Omdat het midden in de Corona tijd was en je nergens heen mocht kon ik elke avond na werk en in het weekend aan het project werken. Na een klein half jaar goed doorbikkelen is Globus2 op 9 maart 2022 omgekeurd naar camper. Yes ik had weer een camper! Daarna nog veel kleine aanpassingen gedaan en de puntjes op de i gezet. In juni '22 is Globus voor het eerst mee geweest op vakantie. Of moet ik misschien wel zeggen ik ben met Globus mee geweest... Die vier weken vakantie hebben nog wat kleine aanpassingen opgeleverd, maar eigenlijk was ik heel tevreden. Na mijn vakantie had ik nog 1,5 maand om mijn eengezinswoning leeg te halen daar het huis per 1 sept verhuurd zou worden. Ook dat was nog best een intensief, emotioneel proces. Uiteindelijk was dan 20 aug 2022 de officiële verhuisdag. Vanaf die datum woon ik fulltime in camper-bus Globus2. Het eerste jaar Ik begon het avontuur met prachtig weer. Ik had echt een prachtige nazomer wat natuurlijk alleen maar genieten was. Toen kwamen de najaarsstormen en heb ik een aantal keer achter mijn luifel aan moeten rennen. Iets dat om een andere oplossing vraagt maar nog steeds op de planning staat. Zonder luifel moet de grote schuifdeur (en de grote ramen) dicht anders regent het enorm naar binnen. Eerlijk gezegd was ik blij, opgetogen toen het eindelijk een beetje kouder begon te worden. Nu zou het echte avontuur pas echt beginnen. Een periode waar vooral anderen me voor waarschuwden of niet kunnen begrijpen dat dit een vrijwillige keuze is. "Als je geest niet is beneveld door futiliteiten, is dit de mooiste tijd van je leven." De grootste uitdaging was het vocht. Dit gold voor buiten de camper: Zonder laarzen kon je bijna niet bij het toiletgebouw komen alsook wanneer je een weekend weg wou en Globus van zijn tegeleilandje af moest. Ook in de camper had ik last van vocht. Er waren eigenlijk geen ramen die open konden als het flink regende. Daarnaast was ik geneigd om bij het koude weer alle ramen te sluiten. Dit bleek niet handig, als ik 's morgens wakker werd droop het water van het plafond. Binnen no-time had ik dan ook windsheelds gekocht en bij de voorruiten geplaatst. Deze ramen staan nu continu op een flinke kier wat enorm scheelt. Wat ik het meeste mis Het geen dat ik het meeste gemist heb is dat de kinderen niet onverwacht even langs konden komen. Zeker met aanhang is Globus daar net te klein voor. Wat ik ook soms mis is een oven om een lekkere ovenschotel of pizza te maken. Ook zou iets meer opbergruimte fijn zijn geweest. En tot slot een plek om je natte schoenen en jas te laten. Dat laatste wil ik voor de winter oplossen door een bustent aan te schaffen. Conclusie De conclusie moet toch echter zijn dat het leven in Globus me zo onwijs goed bevalt. Mij zie je voorlopig niet terug naar een huis gaan. Het leven zo dicht bij de natuur, veel meer buiten zijn en een heel stuk duurzamer en natuurlijk. Bovendien is het ook financieel heel aantrekkelijk. Mijn huis heb ik voor de komende twee jaar verhuurd, dus de komende jaren woon ik lekker in mijn kleine zwarte Globus grotje. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Ik ben al diverse keren op IJsland geweest, maar nog nooit met Globus. Dit staat op mijn wensenlijstje, maar ik wil er dan wel echt de tijd voor nemen. De lange overtocht vanuit Denemarken en het rondje IJsland over de rondweg nemen zoveel tijd in beslag dat de gebruikelijke drie weken vakantie daar echt veel te kort voor zijn. Afgelopen maand was ik echter wel op IJsland, maar dan voor seizoen II van mijn outdoor coach opleiding. Nadat ik in februari met de arctic editie de kou getrotseerd heb in Zweden, is nu de 4x4 editie op IJsland aan de beurt. Globus2 bleef dit keer op de parkeerplaats van de camping staan. In deze blog diverse foto's en de route die we gereden hebben. "Het leven is als fotograferen, gebruik het negatieve, om het positieve te ontwikkelen" Route Laat ik beginnen met de route. Op IJsland heb je eigenlijk maar 1 echte doorgaande weg en dat is de 1 ook wel de rondweg genoemd. Alle wegen in het binnenland zijn off-road en alleen te doen met een 4x4. In de winter zijn dan ook bijna alle binnenwegen afgesloten en dat is dus niet voor niets. We sliepen diverse nachten in een tipi, in een grot of gewoon buiten onder de sterrenhemel. Een goede slaapzak, een liner en een bivakzak zijn dan natuurlijk onontbeerlijk. Naast de bekende toeristische plekken zoals de Geysir en het Jökulsárlón gletsjermeer hebben we ook tal van andere mooie plekken bezocht. Het is echt een fantastische reis waar coaching, outdoor en de prachtige natuur samen komen. De reis kon helemaal niet meer stuk toen we maar liefst drie avonden noorderlicht hebben mogen zien. Nu heb ik dat al meerdere keren mogen aanschouwen, maar nog nooit bewoog het noorderlicht zo snel en werden we er zo door omringd. Het was dan ook echt magisch. Natuurlijk zat ik enorm te balen dat ik mijn camera niet bij me had. Echter stond deze reis in het teken van coaching en niet van de fotografie. Gelukkig kunnen de smartphones van tegenwoordig hele acceptabele foto's maken. Coaching Ik wil hier niet teveel reclame maken, maar mocht je meer willen weten over deze reis dan kan je de info hier vinden: decoachingsreisvanjeleven.nl. Voor mensen die graag bezig zijn met persoonlijke groei én houden van een heftig avontuur is dit echt een buitenkans! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Het is mooi geweest. Het heeft lang genoeg geduurd. Ik heb er lang genoeg mee gewacht. Zeven jaar voorbereiding komt nu tot een beslissend moment. Het hoge woord is eruit. Ik stop met werken! Voorbereiding Een jaar of tien geleden kocht ik Globus1, een VW T5 California. Na een aantal vakanties wist ik het zeker: ik wil meer reizen, fotograferen, dichter bij de natuur zijn, leven met de seizoenen. Ik wil vrij zijn! Weg uit het systeem waarin we denken vast te zitten. Een ruim huis met een flinke hypotheek, een auto, verre vakanties, mooie spullen en natuurlijk een zware baan om dat allemaal te kunnen betalen. Het meest kostbare wat we hebben is 'tijd' en dat verspillen we met uren en uren op kantoor te zitten, afgesneden van de natuur en de natuur in ons jezelf. Passief inkomen Het verlangen om los te komen van het systeem waarin we gevangen lijken te zitten werd groter en groter. Maar hoe doorbreek je dat? Ik begon, tegen de financiële adviezen in, met versneld aflossen van mijn hypotheek. Al het geld dat ik over had ging naar de aflossing. Daardoor worden de maandlasten lager, waardoor je weer meer kan aflossen. Op een bepaald moment kom je dan op een omslagpunt en het aflossen 'opeens' razend snel gaat. Nu is mijn huis zo goed als afgelost en verhuur ik het. De huuropbrengsten zorgen voor een passief basisinkomen waar de vaste lasten mee betaald kunnen worden. Balans Ja, maar je leeft toch nu en niet later? Helmaal waar! Je hoeft niet elk dubbeltje om te draaien en opzij te zetten voor later. Je moet ook in het hier en nu genieten van het leven. Maar hoeveel geld geven we niet uit aan (onzin) dingen of aan kortstondige bevrediging? Hoeveel spullen liggen niet ongebruikt in een la of erger nog ergens op zolder? Als je bij alles waar je geld aan uitgeeft even nadenkt of het echt bijdraagt aan duurzaam geluk dan kan je vele euro's besparen. Als je deze euro's investeert, in bijvoorbeeld extra aflossing, hou je steeds meer over. "Liever spijt van de dingen die ik heb geprobeerd dan spijt van de dingen die ik nooit gedurfd heb!" Weleda Is die kantoorbaan dan zo vreselijk? Nee, absoluut niet! Ik werk al 14 jaar met hart en ziel bij Weleda, waarvan de laatste 11 jaar als Operationeel & Financieel Directeur. Weleda is het meest fantastische bedrijf dat ik me maar kan wensen. Misschien heeft het werken bij Weleda me zelfs mede gestimuleerd om deze keuze te (durven) maken. Balans tussen werk en privé, duurzaamheid, goed zorgen voor lichaam, ziel en geest zijn thema's die bij Weleda de gewoonste zaak van de wereld zijn. Weleda is ruim honderd jaar geleden mede opgericht door Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie. Deze antroposofie oftewel wijsheid van de mens, heeft me geleerd om soms anders naar bepaalde zaken te kijken en andere keuzes te maken. Weleda gaat me zo aan het hart dat ik het ook niet van de ene op de andere dag verlaat. Het komende halfjaar zal ik processen documenteren en mijn taken overdragen, zodat ik met een goed gevoel de volgende fase van mijn leven in kan gaan. Toekomst Wat ik precies ga doen weet ik oprecht nog niet. Soms moet je eerst een deur achter je sluiten voordat er een andere deur open kan gaan. Hiermee geef ik 100% vertrouwen aan het universum. Het komt wel goed! Hoe mooi zou het zijn wanneer er uit de zaken waar ik veel energie van krijg (reizen, fotograferen, bloggen en mijn coach opleidingen) iets moois mag gaan ontstaan. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Dus: liever spijt van de dingen die ik heb geprobeerd dan spijt van de dingen die ik nooit gedurfd heb! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Ongelooflijk wat een reacties hebben we mogen ontvangen op onze laatste blog. Uit het systeem stappen, minimalistisch leven, stoppen met werken en vertrouwen op het universum spreekt blijkbaar tot de verbeelding. De woorden: stoer, respect, bewondering en inspirerend zijn veelvuldig gevallen. Waarom 'raakt' dit zoveel mensen? Ik volg alleen maar mijn gevoel. Waarom volgen niet meer mensen hun gevoel? Systeemdenken "Ik ben wel jaloers op je, stoer zeg, dat zou ik ergens ook wel willen." Waarom doen niet veel meer mensen dit dan? "Ja, maar dat gaat natuurlijk niet! Jij hebt makkelijk praten, ik kan dat niet. Ik heb een hypotheek. Ik kan mijn baan niet zomaar opzeggen. Mijn partner vindt dit niks. Ik heb kinderen." In mijn ogen allemaal belemmerende overtuigingen. Overtuigingen waar ik zelf natuurlijk ook doorheen ben gegaan. We zitten zo vast in het systeem van hoe het allemaal zou horen te zijn. Uit het systeem stappen Ik zeg niet dat uit het systeem stappen eenvoudig is. Zo is het bijvoorbeeld handig eerst een financiële buffer op te bouwen of passief inkomen te genereren. Maar wanneer is het genoeg? Nooit! Wacht niet tot er voldoende geld op je spaarrekening staat, want dat zal nooit het geval zijn. Vertrouw 100% op het universum dat er wel iets op je pad zal komen. Eng? Ik noem het liever spannend. Eng klinkt voor mij negatief, spannend daar zit avontuur is. "Als je geen plan maakt voor je eigen leven, word je onderdeel van andermans plan..." Belemmerende overtuigingen Wij mensen zijn bijzonder goed in het bedenken van allerlei redenen waarom je dat, wat je heel graag zou willen, echt niet kan. Ik noem dat dus belemmerende overtuigingen. Deze overtuigingen zijn echter slechts gedachten over jezelf of een situatie. Deze gedachten houden je af van dat wat je het liefste zou willen. Uiteindelijk is dan de vraag: hoe waar zijn deze gedachten? Waar komen deze gedachten überhaupt vandaan? Van je ouders? Je baas? Je cultuur? Weet je 100% zeker of die gedachten waar zijn? Of is het de stem van je innerlijke criticus? Als je leeft naar al die gedachten, dan leef je eigenlijk het leven van anderen en niet je eigen leven. Het roer om Mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad of te horen krijgen terminaal ziek te zijn, zijn vaak in staat om hun leven volledig om te gooien. Ze gaan doen wat ze echt belangrijk vinden in het leven! Waarom hebben wij zo'n heftige ervaring nodig voordat we het leven durven te veranderen? Niet iedereen heeft de ambitie om eerder te stopen met werken en in een klein busje de wereld rond te trekken. Gelukkig maar 😊. Maar weet jij van jezelf wat je het liefste wil? Wat staat er tussen jou en deze droom in? Welke belemmerende overtuigingen houden je tegen? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Uit het systeem stappen, wat bedoelen we daar eigenlijk precies mee? Kan je wel uit het systeem stappen? Is het wenselijk om uit het systeem te stappen? In deze blog vertellen we je hoe wij daar naar kijken. Systeemdenken In onze vorige blog "Wat stoer van jullie!" schreven we over dat we uit het systeem gaan stappen. We hebben daar heel veel positieve, maar ook enkele kritische reacties op gekregen. Maar wat bedoelen wij daar nu precies mee? Willen we ons soeverein laten verklaren en op die manier geen belasting meer betalen? Nee, dat is zeker niet onze intentie. We rijden over de Nederlandse wegen, we maken gebruik van de sociale voorzieningen en vinden het dan ook niet meer dan normaal dat we daar ons steentje aan bijdragen. Ook blijven we graag verzekerd mocht er iets met ons gebeuren. Volgens sommige mensen stappen we dan dus per definitie niet uit het systeem. Ons systeem Kan je überhaupt wel uit het systeem stappen en over welk systeem hebben we het dan? Het geldsysteem, het schoolsysteem, het belastingsysteem? Bestaat er eigenlijk wel zoiets als 'het systeem'. Als er al iets als een systeem zou bestaan hebben we die met z'n allen zelf gecreëerd? En hebben we daar wel altijd de juiste afslagen genomen? Zitten we nu opgezadeld met een systeem waar we nauwelijks uit kunnen stappen. Wat dan wel de beste levenswijze is? Eerlijk gezegd geen idee. Wij voelen alleen dat we niet op aarde zijn om dagelijks op een kantoor te zitten tussen vier betonnen muren. Wij gaan dus op ontdekkingstocht. We willen kritisch nadenken over de dingen die we doen. Krijgen we van die dingen ook de meeste energie? Velen van ons hebben een pittige baan om de hypotheek te kunnen betalen van dat flinke huis waar we nauwelijks zijn? Of om de auto te kunnen betalen die we nodig hebben om naar kantoor te rijden? Dit willen we in ieder geval niet meer. We hebben er voor nu voor gekozen een andere weg in te slaan: Van futloos naar energievol Van stress naar rust Van negatieve energie naar positieve energie Van zinloos naar zinvol Van betonnen muren naar natuur Van kantoortijden naar vrijheid Dit betekent niet dat we per se nooit meer willen werken. Sterker nog, zelfs als je woont in een busje en je kosten uiterst laag zijn, kan je nog steeds niet leven van de wind. "Running the same system harder or faster will not change the pattern as long as the structure is not revised" Voorbereiding We hebben veel reacties gekregen dat wij makkelijk praten hebben met zo'n goede baan en dubbel inkomen. We zullen zeker niet zeggen dat we niet bevoorrecht zijn. Maar die 'goede baan' is ons ook niet komen aanwaaien, daar hebben we hard voor moeten werken. En vergeet ook niet dat er een lange voorbereidingstijd aan vooraf is gegaan. Al meer dan zeven jaar hebben we deze droom voor ogen. Al anderhalf jaar woon ik in een busje om geld opzij te kunnen zetten voor onze missie. Dat is geen kwestie van makkelijk praten dat is een kwestie van keuzes maken en de consequenties hiervan voor lief nemen. Helemaal niet uit het systeem Je zou dus ook heel goed kunnen zeggen dat we helemaal niet uit het systeem stappen. We zitten nog steeds in een systeem van belasting betalen, van verzekeringen, van werken om eten te kunnen kopen. Er zijn veel extremere keuzes te maken zoals (samen) een stukje land kopen en helemaal zelfvoorzienend leven, society 4.0. Maar zelfs dan is de vraag of je helemaal zonder systeem kan. Als iedereen dit op hetzelfde moment zou doen stort het hele systeem in en hebben we volgens mij ook een groot probleem. Wij houden er daarom van om stapjes te zetten en niet door te slaan. Zo zijn er mensen die alleen nog maar met contant geld betalen, een moestuin nemen, off grid gaan wonen of alleen nog maar lokale producten kopen. Allemaal stapjes die onze maatschappij langzaam zullen veranderen. Want veranderen zullen we! Oordeelloos Hebben we dan een oordeel over de mensen die maar in het systeem blijven hangen? Nee totaal niet, we zitten er zelf tenslotte ook nog voor een groot deel in. We willen alleen mensen inspireren, uitnodigen kritisch na te denken of de dingen die ze doen werkelijk goed voelt voor hen. De jaren dat wij op kantoor gewerkt hebben zijn geen verloren jaren geweest. We hebben daar voldoening, zingeving en inkomen voor gekregen. Mede deze tijd geeft ons nu de mogelijkheid een tijd anders te leven. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Het besluit om ontslag te nemen is genomen en gecommuniceerd naar iedereen die het maar horen wil. "Point of no return" schreef ik eerder al. Nog zo'n vijf maanden en dan is het zover. Ik kijk er enorm naar uit. En toch.... soms grijpt het me naar de keel. Wat heb je nou gedaan? Geef je echt alles op? Laat je dat prachtige bedrijf achter je? En al je opgebouwde zekerheden dan? Vertrouw je nou echt op het universum? Onzeker Onzekerheid, het gevoel is echt niet nieuw voor me. Al van kinds af aan voel ik me geregeld onzeker. Doe ik het wel goed genoeg? Wanneer val ik door de mand? Houdt ze nog wel van me? Anderen zijn veel beter dan ik! Allemaal belemmerende overtuigingen ontstaan in mijn jeugd. Ook al kan ik heel goed bedenken dat dit geen helpende gedachten zijn, die als kind misschien dienend waren, nu zijn ze dat al lang niet meer. Ze zitten zo diep ingesleten dat ze niet makkelijk onder controle te krijgen zijn. Nu hoef ik me niet meer te bewijzen aan anderen. Ik ben volledig op mezelf aangewezen en toch komen de gedachten weer naar boven. Hoe kom ik straks aan mijn geld? Is het reizen voor onbepaalde tijd nu echt wel mijn ding? Kan ik nog wel een baan vinden als ik ooit weer terugkom? Al die angsten kunnen me soms behoorlijk naar de keel grijpen en ik kan er pijn van in mijn buik krijgen. Mij helpt het om in plaats van het woord 'angst' het woord 'spannend' te gebruiken. Angst heeft voor mij een negatieve connotatie, terwijl spannend een veel positiever gevoel oproept. Echte angst En waar heb ik het nu eigenlijk over? Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Er zijn gebeurtenissen die veel meer angst opleveren. Als ik straks op een parkeerplaats overnacht waar duistere figuren rondlopen, je partner je vertelt dat ze wil scheiden, je een aanrijding ziet aankomen of je te horen krijgt dat je ongeneselijk ziek bent. En zo kan ik nog wel honderd en een dingen bedenken. Angsten die je totaal kunnen verlammen. Angst waarschuwt voor gevaar en kan best heel nuttig zijn. Maar als ik angstig ben voor zaken die helemaal geen gevaar opleveren kunnen ze me behoorlijk in de weg zitten. Die buikpijn wordt trouwens veroorzaakt door een overvloed aan het stresshormoon cortisol dat de spijsvertering verstoort. Prachtig dat ons lichaam zo werkt! Als we in de oudheid een sabeltandtijger tegenkwamen was het prettig dat er wat hormonen vrijkwamen die voor extra kracht zorgden. "Moed is niet de afwezigheid van angst, maar het besluit dat er iets belangrijker is dan angst" Moed Hoe meer je wegloopt voor je angst hoe groter het zal worden. Door het weglopen denkt het EGO dat het vluchten heeft gewerkt. Het lost echter niets op en bij een volgende vergelijkbare situatie zal de angst groter zijn geworden. Als je de moed toont de angst aan te kijken bewijs je je EGO dat de angst ongegrond was en zal hij uiteindelijk verdwijnen. Een andere methode die mij helpt is om de situatie in perspectief te zetten. Zoals ik dat hierboven al deed. Hoe hoog scoort mijn situatie op de 'scale of catastrophy'? Dit allemaal gezegd hebbende is mijn angst volledig verdwenen en gaan we weer volle vaart vooruit. Oké voor even dan over een paar minuten kan ik zomaar weer terug bij af zijn. That's life! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Laat ik deze blog beginnen met jullie te bedanken. We zijn recent de grens van 1.000 subscribers gepasseerd. Duizend mensen die zich geabonneerd hebben en een mailtje ontvangen wanneer er een nieuwe blog is verschenen. We vinden dit echt supertof en zijn jullie enorm dankbaar! Benoemd tot CFO Vorige week kreeg ik de mededeling dat Kelly zichzelf officieel heeft benoemd tot CFO van Globus2. Niet dat ze een financiële achtergrond heeft, maar omdat ze denkt dat ik anders teveel geld uitgeef. Straks, als we aan het reizen zijn en geen vaste baan meer hebben, zullen we tenslotte heel zuinig moeten leven. Dat reizen geeft heel veel vrijheid, maar vraagt ook een minimalistisch leven met hier en daar wat werken voor het nodige brood op de plank. Ik was nogal verbaasd en overrompeld door deze zelfbenoeming, maar eerlijk gezegd heeft ze misschien wel een punt. Ik leef al jaren best bescheiden maar geef toch ook best makkelijk geld uit aan gadgets voor de bus, wat te snoepen of iets leuks doen... Met wat tegensputteren leg ik me dus maar neer bij deze zelfbenoeming. CEO Nu we dan toch aan het benoemen zijn heb ik mezelf dan maar snel tot CEO van Globus2 benoemd. Iemand moet de stressbestendige strategische koers uitzetten. En wanneer je voor onbepaalde tijd gaat reizen moeten er tenslotte heel wat koersen uitgezet worden. Minderwaardigheid Of bij nader inzien... Misschien toch maar liever niet, laat die mooie titel maar zitten. Het is mijn EGO die belangrijker gevonden wil worden. Wij mensen hebben de neiging om onszelf meerderwaardig of minderwaardig tot anderen te voelen. Bij minderwaardigheid gaan we proberen dit te compenseren. Bijvoorbeeld, zoals bij mij, wanneer je minderwaardigheid ervaart op intellect. De natuurlijke neiging is dan om extra veel of hard te gaan studeren. Ik zat vroeger op een LOM school en heb 'maar' MAVO gedaan en voelde me dom. Ik ben daarna dan ook heel veel cursussen en opleidingen gaan volgen. Bedrijfskunde Uiteindelijk zelfs op mijn 38-ste bedrijfskunde gestudeerd naast mijn full-time baan en het zorgen voor twee jonge kinderen. Was mijn minderwaardigheidsgevoel toen opgelost? Helaas, natuurlijk niet. Het is een bodemloze put. Al zou ik alle papiertjes behalen die te behalen vallen dan nog zou ik me waarschijnlijk minderwaardig voelen aan anderen. Het is iets dat ontstaan is in de jonge kinderjaren en het behalen van een papiertje gaat dat niet oplossen. "Om te kunnen zeggen dat je af en toe onzeker bent, heb je een heleboel zelfvertrouwen nodig" Compensatie Wij mensen hebben daarom, heel slim weer, een andere strategie. Als we ons niet meerderwaardig kunnen voelen op dat ene thema, compenseren we dat gewoon op een ander thema. Dus het domme kind in de klas is bijvoorbeeld wel heel sociaal. Of iemand die niet zo knap is blinkt uit in intelligentie. Zo zijn er vijf gebieden waar je je minderwaardig of meerderwaardig op kunt voelen en waarop je dus ook kunt compenseren. Dat zijn: Uiteindelijk ben ik operationeel- financieel directeur geworden. Mijn minderwaardigheid op intellect heb ik dus mooi kunnen compenseren op sociale rol. Gelijkwaardigheid Dus laat die titel als CEO maar zitten. Ik ben mens net als jullie en we zijn allemaal gelijkwaardig maar niet gelijk. Natuurlijk kan de ene beter rekenen, de ander bijvoorbeeld beter overzicht houden maar ieder mens heeft een gave. Heb je deze gave in jezelf al ontdekt? Of ben je gaan doen wat je ouders deden, of waar je vroeger goed in was op school? Ik vind het niet eens een makkelijke vraag om te beantwoorden. Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!

Wonen in een busje op 8m2 kan in de winter best een opgave zijn. Je gaat 's morgens in het donker naar je werk en je komt savonds in het donker weer thuis. Geen daglicht gezien. Daar waar een groot deel van het jaar de grote schuifdeur open staat is hij in de winter potdicht. De winterperiode is een tijd waarin je naar binnen trekt niet alleen letterlijk maar ook in je gedachten. Tijd van reflectie. Ijsland november 2023 Reflectie In veel oude culturen was bekend dat de tijd tussen 25 december en 6 januari een periode was van ‘wereldrust’, de aarde zelf is gevat in innerlijke stilte. Juist tijdens 'de Heilige Nachten', staat de hemel als het ware open en kan ieder mens zich gemakkelijker verbinden met spirituele impulsen. "Zo kunnen de Heilige Nachten jaarlijks een periode van bezinning (verleden) en bezieling (toekomst) vormen. Je kunt de ‘tijd van de heilige nachten’ ingaan met een persoonlijke vraag, een ‘levensvraag’ waarmee je worstelt, of een vraag ‘aan de toekomst’. Proef in jezelf juist in deze dagen en nachten: aan welke mensen moet ik ‘opeens’ denken, wie komt er op mij toe (met een telefoontje, een brief, of in je bewustzijn); komt er in je naar boven dat je iets nu toch echt wil regelen/goed maken/in beweging brengen?" Maankalender Na deze periode van bezinning en stilte komt er gelukkig ook weer een tijd dat de dagen weer lengen. Heel lang geleden was dat wel anders. De mensen verkeerden in angst. De dagen worden maar korter en korter, als dat zo door gaat, dan is er helemaal geen daglicht meer. Kan je vertrouwen op de zon? Dat was de tijd waarbij er nog geen tijd bestond. Er waren geen horloges, geen klokken, zelfs geen zonnewijzers. Gelukkig was er de maan. Die is veel betrouwbaarder. Van volle maan wordt de maan wel steeds kleiner maar wanneer de maan van halve, naar nieuwe totale donkerte is gegaan kwam de maan al snel weer te voorschijn. Een duidelijke cyclus. Heel betrouwbaar steeds weer en weer. Zo ontstonden de eerste maankalenders. En zie daar; Er was tijd! Een tijd op basis van de cyclus van de maan van 29,5 dagen. Eeuwen lang werd er gewerkt met de maankalender. De maankalender bleek heel betrouwbaar te werken. Elk jaar op 25 december werd de dag opeens niet meer korter. Twaalf dagen lang bleef de zon ongeveer even lang onder en hielden de mensen hun adem in. Groot feest was het dan ook als ook als op 6 januari de dagen weer langer werden. Later werd er elk jaar twaalf dagen lang feest gevierd. Twaalf dagen lang oud en nieuw, twaalf dagen lang lag het maatschappelijke leven van de Germaanse volkeren stil en mocht er niet gewerkt worden. De tijd stond als het ware stil. Zonnekalender Het was Julius Caesar (+/- 100 voor Chr), Romeins politicus, generaal en schrijver, een van de machtigste mannen van die tijd, die op 1 januari 45 voor Chr. de zonnekalender invoert. Een uitvinding van sterrenkundige Sosigenes. Maar hoe zit dat nou precies? De maancyclus duurt 29,5 dagen maal 12 maanden is 354 dagen. De zonnecyclus duurt 365,25 dagen Hier zit dus een gat tussen van 11 à 12 dagen. 12 dagen waarop de zon niet verder onder gaat of eerder opkomt om het “gat” kloppend te maken. "Met donkerte kan je het licht niet bestrijden, met licht de donkerte wel." Kerst Ver voordat Jezus geboren werd, was 25 december dus al een bijzondere datum. Een datum waarop een bepaalde periode stopte. Gevolgd door twaalf heilige nachten waarin de tijd stil stond. En dan op 6 januari een nieuw begin. Precies deze tijd, tussen 25 december en 6 januari, hadden de drie koningen nodig om vanuit het oosten aan te komen in Bethlehem, waar in de kerstnacht het kind Jezus was geboren. Vandaag de dag vieren we het feest van diepste duisternis, naar binnen gericht met het geschenk van de geboorte van Jezus dus in de periode van de winterzonnewende. Een nieuw begin zou je kunnen zeggen. Zomerzonnewende Dan nog even een klein uitstapje naar de andere zonnewende. In de zomer hebben we de zomerzonnewende. Vroeger werd ook dit groots gevierd met het Sint Jansfeest. Het feest van licht en naar buitengericht. Dit valt op 23 op 24 juni, heel 'toevallig' de geboortedag van Johannes de Doper. Ook dit Sint Jansfeest werd al jaren en jaren gevierd voordat Johannes de Doper geboren werd. Winter of zomerzonnewenden de zon komt elke dag weer op. En dat is maar goed ook. Als er een jaar geen zonlicht zou zijn raakt de aarde bedekt met een pantser van ijs. De gemiddelde temperatuur daalt naar -73 °C. De duisternis en de ijzige kou zullen het leven op de aarde terugbrengen naar het nulpunt. Iets om dankbaar voor te zijn dus! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Graag tot de volgende blog!